Ο Πόντιος Μεμέτ γράφει :
¨Αυτός ο όχλος φυσικά και δεν χορταίνει να στήνει αγάλματα του Τοπάλ Οσμάν. Τελευταία στις 18/3/2019 κατασκεύασαν και έστησαν κέρινο ομοίωμα του Τοπάλ Οσμάν, στην πλατεία Ατατούρκ της Κερασούντας.
Αυτά δεν τελειώνουν. Αυτοί δεν σταματάνε. Η νοοτροπία του Τοπάλ Οσμάν είναι βασικό στοιχείο στην ίδρυση της T.C. ¨
(14/6/2020)
Για όσους δεν θυμούνται αναρτούμε εκ νέου μια περσινή μας ανάρτηση
10 Ιουνίου 2019
¨Ο Τοπάλ Οσμάν ήταν τα πάντα, απαγορεύει, απαγχονίζει, σφάζει¨…
“Εμείς ως Κερασουντιοι θα συνεχίσουμε τώρα να προσπαθούμε για να αποτύχουν αυτοί που επιδιώκουν το ίδιο προδοτικό σχέδιο ενάντια στο οποίο αγωνίστηκε ο Τοπάλ Οσμάν Αγάς”
Κατά τη διάρκεια της εκλογικής διαδικασίας για τη δημαρχία της Κωνσταντινούπολης, ο αντιπρόεδρος του κόμματος ΑΚΡ Νουρετίν Τζανικλι είπε αυτή την δήλωση σε ομιλία που έκανε στην Κερασούντα στις 3 Ιουνίου 2019.
Την επόμενη μέρα ο υποψήφιος του κόμματος CHP Eκρέμ Ιμάμογλου, απάντησε στην Κερασούντα λέγοντας πως “Υπάρχουν αξίες στις οποίες είμαι συνδεδεμένος. Είμαι συνδεδεμένος με τά ωραία σύνορα της Τουρκίας του Εθνικού Συμβολαίου, με τους διοικητές της με τους στρατιώτες της, τον παππού μου, με τους παππούδες σας με τον Τοπάλ Οσμάν, με τη σημαία, με τον αέρα της με το νερό της, με τις ιδρυτικές αξίες αυτής της χώρας, με τη δημοκρατία με αυτούς που άνοιξαν το δρόμο στα παιδιά μας από το χθες στο σήμερα και με τον μοναδικό ηγέτη αυτής της χώρας τον Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ” .
Ποιος είναι λοιπόν ο Τοπάλ Οσμάν;
Το όνομα του συμμορίτη Τοπάλ Οσμάν, αναφερόταν στον παγκόσμιο τύπο ως κατά συρροήν δολοφόνος, ενώ λόγω των δολοφονιών που διέπραξε κατά την αρμενική γενοκτονία ως εκτελεστής της Teskilat Mahsusa (απόγονος της σημερινής ΜΙΤ) που ήταν μυστική οργάνωση του Ένωση και Πρόοδος, καταδικάστηκε το 1919 από οθωμανικά δικαστήρια και καταζητούνταν. Εχει στα χέρια του το αίμα των 353.000 ανθρώπων που έχασαν τη ζωή τους κατά την ποντιακή γενοκτονία στα έτη 1914-1923, ενώ το 1921 μετά από εντολή του Μουσταφά Κεμάλ και του διοικητή στρατού Νουρεντίν Πασά, μαζί με τη συμμορία του πήρε μέρος σε δολοφονίες Κούρδων και Αλεβιτών στο Κοτσγιρι. Είχε ρόλο στην δολοφονία του Γιαχγιά Καπτάν, ο οποίος μετά από εντολή του Μουσταφά Κεμάλ και ως εκτελεστής επίσης της οργάνωσης Teskilat Mahsusa, είχε σκοτώσει τον κομμουνιστή Μουσταφά Σουπχι και 14 συντρόφους του. Το 1923 σκότωσε τον καταγόμενο από την Τραπεζούντα βουλευτή Αλή Σουκρού που αντιπολιτευόταν στη βουλή τον Μουσταφά Κεμάλ και στο τέλος με εντολή από τον Μουσταφά Κεμάλ τον σκότωσαν και το σώμα του χωρίς το κεφάλι, το κρέμασαν στο κτίριο της Βουλής το 1923. Τον χρησιμοποίησαν ως εκτελεστή σε όλες τις κρυφές οργανώσεις της τουρκικής δημοκρατίας και στις δολοφονίες και αργότερα τον σκότωσαν για να μην αφεθούν πίσω ίχνη.
Φυσικά όλα αυτά δεν τα έκανε μόνος του ο Τοπάλ Οσμάν. Ηγέτης και διοικητής του ήταν ο Μουσταφά Κεμάλ, με εκείνου τις εντολές εκτέλεσε σε όλες αυτές τις δολοφονίες. Το 1923 μαζί με την συμμορία του από την Τραπεζούντα, ανέλαβε την προστασία του Μουσταφά Κεμάλ στο προεδρικό μέγαρο στην Τσάνκαγια.
Για να μη γίνει αντιληπτό πως την εντολή για τη δολοφονία του βουλευτή Τραπεζούντας Αλί Σουκρού Μπέι την έδωσε ο Μουσταφά Κεμάλ, αλλά και επειδή πλέον δεν τον χρειαζόταν άλλο, βγήκε καταδικαστική απόφαση θανάτου σε βάρος του. Το 1925 ο Μουσταφά Κεμάλ προς τιμήν του έδωσε εντολή να κατασκευαστεί στην Κερασούντα τάφος-μνημείο.
Σε άρθρο που δημοσιεύτηκε στις 10 Ιουλίου 1921 στην εφημερίδα Νew Υork Τimes που είχε τον τίτλο “700 χιλιάδες Έλληνες θύματα των Τούρκων” αναφέρονται μεταξύ άλλων τα εξής :
“Ο κατά συρροήν δολοφόνος Οσμάν Αγά μόλις ήρθε στην Σαμψούντα, στη δεύτερη μέρα του Μπαϊραμιού, δολοφόνησε 10.000 Έλληνες. Ακολούθως συνέλαβε 800 εργάτες που εργάζονταν στην εταιρεία Αmerican Τobacco Company και τους εξόρισε προς άγνωστη κατεύθυνση. Μετά επιτέθηκε στην ελληνική συνοικία, συνέλαβε 1.500 Έλληνες και τους εξόρισε σε εσωτερικές περιοχές της χώρας. Κατά τον ίδιο τρόπο ο πληθυσμός τριάντα χωριών που εξορίστηκαν σφαγιάστηκε στον δρόμο. Χωρικοί οι οποίοι αντιστάθηκαν στο μέτρο της εξορίας πυρπολήθηκαν, κάηκαν και ανεξαρτήτως φύλου και ηλικίας δολοφονήθηκαν. Αμερικανική επιτροπή που έφτασε στην περιοχή κατέγραψε αυτή τη φρίκη. Και πήρε καμένα κόκαλα που τα έδειξε αργότερα στην τουρκική διοίκηση.
Ο ιστορικός και αυτόπτης μάρτυρας της περιόδου Γ. Βαλαβάνης το 1925 είχε γράψει τα εξής :
“Κατά τη διάρκεια της εξορίας των Ελλήνων, τους συνόδευαν άντρες της στρατοχωροφυλακής. Εξ αυτών το 90% ήτανε καταδικασμένοι ποινικοί κρατούμενοι, κάποιοι φυγόδικοι και κάποιοι επαγγελματίες δολοφόνοι. Αυτοί οδηγούσαν τους ανθρώπους σε καθορισμένα χωριά όπου έπεφταν σε παγίδες. Έτσι με τρόπο που είχε καθοριστεί από πριν, ο λαός της Σαμψούντας που αγνοούσε τα πάντα, άκουγε μέχρι τα μεσάνυχτα και από διάφορες μεριές τους ήχους των όπλων”.
Ο Τοπάλ Οσμάν δολοφονεί, βιάζει και πολλά από τα θύματά του τα έριξε ζωντανά μέσα στη φωτιά. Καθημερινά έδινε εντολές για προφυλακίσεις ολόκληρων ομάδων ανθρώπων, που συνοδευόταν από κλοπές, βιασμούς και σφαγές. Συνελάμβαναν κόσμο και αργότερα τους φυλάκιζαν μέσα σε σχολεία ή σε εκκλησίες και τους σκότωναν πυρπολώντας αυτά τα κτίρια. Γέμιζαν σπηλιές με ανθρώπους και αργότερα τους έπνιγαν δίνοντας μέσα καπνό.
……….
Ο συγγραφέας Μurat Υuksel στο βιβλίο του περιγράφει τον Τοπάλ Οσμάν ως εξής:
“Δεν άκουσε καθόλου τις εκκλήσεις και τα παρακάλια του άτυχου λαού της Κερασούντας. Το αρχείο στο κτίριο του δικαστηρίου είναι γεμάτο με καταγγελίες κατά του Τοπάλ Οσμάν. Αλλά μία κρυφή δύναμη δεν αρκείται μόνο στον ότι χρησιμοποιεί τον Τοπάλ Οσμάν αλλά μετά από κάθε σφαγή και καταγγελία σε βάρος του, διασφάλιζε και την άνοδό του στην στρατιωτική ιεραρχία. Ο Τοπάλ Οσμάν ήταν ο πλέον υψηλόβαθμος αξιωματικός στην Κερασούντα. Αυτός ήταν τα πάντα. Αυτός ήλεγχε τα πάντα. Δίνει εντολές, απαγορεύει, απαγχονιζει και σφάζει. Κανείς δεν είπε εναντίον του ούτε καν μία λέξη”.
Πραγματικά υπάρχουνε επιστολές και καταγγελίες προς την βουλή και τον Μουσταφά Κεμάλ από διάφορους ανθρώπους και κρατικούς αξιωματούχους.
Ο Τζεμάλ Σενέρ στο βιβλίο του “Περιστατικό Τοπάλ Οσμάν”, δημοσιεύει αυτά τα έγγραφα.
Ένα από αυτά είναι η καταγγελία που έγραψε ο νομάρχης Τραπεζούντας Καρα Γκάλοπ, οταν ο Τοπάλ Οσμάν πήρε στο βουνό τον έπαρχο Κερασούντας: “Αυτός που σκοτώνει ανθρώπους στην Κερασούντα, κόβει δρόμους και παίρνει λίτρα είναι ένας ληστής. Σώστε μας αυτόν τον ληστή!”.
Το όνομα του Τοπάλ Οσμάν είναι το πλέον σημαντικό κατά την επιβολή της γενοκτονίας σε βάρος των Ποντίων Ελλήνων, ενός σχεδίου πού ήταν ο δεύτερος κλάδος της εκκαθάρισης των αυτών των εδαφών από χριστιανούς, με στόχο να δημιουργηθεί ένα εθνικό τουρκικό και μουσουλμανικό κράτος.
Τα εγκλήματα τα οποία διαπράχθηκαν σε βάρος του αρμενικού, του ελληνικού και του κουρδικού λαού, αποτελούν τις πιο σκοτεινές σελίδες της ιστορίας της Δημοκρατίας και ταυτόχρονα αποτελούν μία κρατική πραγματικότητα 100 ετών.
Επί 100 χρόνια οι πολιτικές σε βάρος των καταπιεσμένων λαών συνεχίστηκαν από το κράτος της δημοκρατίας της Τουρκίας κατά τον ίδιο τρόπο.
Για αυτό το λόγο όταν σήμερα κυβέρνηση και αντιπολίτευση εκφράζουν τη δέσμευσή τους προς τον Τοπάλ Οσμάν αυτό δεν είναι κάτι που προκαλεί έκπληξη.
Κάθε αγώνας που δίνεται χωρίς αναμέτρηση με την επίσημη ιστορία και επίσημη ιδεολογία χωρίς αντιμετώπιση αυτής της αιματηρής ιστορίας και χωρίς απολογία για αυτήν δυστυχώς θα παραμείνει λειψός.
Χιλιάδες Ρώμιοι/ Έλληνες των οποίων οι ζωές έσβησαν στη Μαύρη Θάλασσα, όπως και μουσουλμάνοι με συνείδηση γνωρίζουν πολύ καλά το όνομά του Τοπάλ Οσμάν.