Ελένη Παπαδοπούλου
Προχθές βέβαια δεν υπήρξε κάποια εορτή της Δημοκρατίας, ένα κοκτέιλ πάρτυ ήταν της κοντής, κερασμένο από εμάς, στους κήπους του Προεδρικού Μεγάρου, με καλεσμένη την ντόπια ελίτ με τους υπηρέτες της, η οποία συναγελάστηκε αναγκαστικώς και με ολίγη πλεμπ που ήθελε να δείξει "ήμουν κι εγω εκεί".
Το θέαμα από γελοίο έως τραγικό. Όλη η παρακμή σε μερικές φωτογραφίες που φέρνουν κάτι από Μπανανία, από ξεπεσμένη αριστοκρατία πνιγμένη στα χρέη, από φτιασιδωμένες μπομπότες και αρχοντοχωριάτες (αθάνατε Μολιέρο τα είχες περιγράψει πολλούς αιωνες πριν).
Τις ελληνικές σημαίες δε του Μεγάρου τις έχει πάρει ο άνεμος και ακόμη τις ψάχνουν.
Το κερασάκι στην τούρτα ήταν τα παράσημα. Παράσημα για όλα τα γούστα. Έλα πάρε κι εσύ κόσμε έναν Μεγαλόσταυρο του Τάγματος της Τιμής, έναν Χρυσό Σταυρό του Τάγματος του Φοίνικος ή του Σωτήρος, διαλιέχτε τέλος πάντων τώρα που γυρίζει.
47 χρόνια γιορτάζουμε την Αποκατάσταση λέει της Δημοκρατίας, δηλαδή εορτάζουμε κάθε χρόνο την επέμβαση του Αττίλα στην Κύπρο και την υποδούλωση σχεδόν του μισού νησιού, την συρρίκνωση του ελληνισμού, την μεταπολιτευτική παρακμή και την κατάντια αυτής της ένδοξης χώρας με τον τεράστιο πολιτισμό.
Το πρόγραμμα του κοκτέιλ πάρτυ του Μεγάρου, pardon της επετείου της Αποκαταστάσεως της κληρονομικής Δημοκρατίας ήθελα να πω, περιείχε και παρασημοφορήσεις, για να δείξουμε και λίγο μεγαλείο. Έχει καιρό να συμβεί στη χώρα κάποια πράξη ανδρείας, κάτι που αξίζει τιμές τέλος πάντων, μόνο ξεπουληταρία του οικοπέδου έχουμε, και τα παράσημα έχουν πιάσει αράχνες στο ντουλάπι. Ασε που πιάνουν και χώρο. Άλλωστε τι Πρεζιντάντ είμεθα, αν δεν δώσουμε και ένα παράσημο;
Ελλείψει γενναίων ανθρώπων που δίνουν την ζωή τους για την πατρίδα, παρασημοφορήσαμε διαφόρους της ταξεως μας, αλλά και ολίγη πλεμπ για το ξεκάρφωμα, να μην μας λένε μανταμοσουσούδες και χαλά το image.
Δώσαμε παράσημο στον Σχοινά, που προωθεί τον ευρωπαϊκό τρόπο ζωής α λα αραμπίγια και έχει κάνει ένα θαυμάσιο έργο στον εξισλαμισμό της ηπείρου. Άξιος.
Στον κ. Μπουρλά διοτι ως γνωστόν ο ίδιος ανακάλυψε το ένα και μοναδικό εμβόλιο για τον κορονοϊό.
Σε μικιουληδες που αμολάνε καζάνια μέσα στην πόλη, για να μοιράσουν συσσίτια, και την κάνουν τσαντίρι, λες και είμαστε στην Ουγκάντα μετά από εμφύλιο. Οτι οι αντιφάδες θα έπαιρναν και παράσημο με ξεπερνά κάπως.
Σε κάποιους ζωγράφους, ποιητές και στους συγγραφείς Ρέα Γαλανάκη και Θανάση Βαλτινό, λες και βρήκαμε τον νέο Ελ Γκρέκο, την συνέχεια του Ελύτη και του Καζαντζάκη.
Μία νοσηλεύτρια που δεν βρήκα πουθενά τι ακριβώς περισσότερο έκανε από άλλους νοσηλευτές.
Μία εκπαιδευτικό, που υπηρετεί στα ξερονήσια, όπου επίσης δεν κατανόησα γιατί δεν παρασημοφορήθηκαν και άλλοι εκπαιδευτικοί που υπηρετούν σε άγονες γραμμές και κατσικοραχούλες. Τα άλλα σχολεία της άγονης δεν έχουν δασκάλους;
Και κάποιους άλλους αξιόλογους επιστήμονες και φιλάνθρωπους, που ωστόσο δεν κατανοώ γιατί πρέπει να πάρουν παράσημο.
Όταν το παράσημο το δίνεις pour n'importe quoi (για οτιδήποτε) τίθεται εύλογα το ερώτημα γιατί αυτοί και όχι κάποιοι άλλοι. Βέβαια όταν η παρασημοφόρηση είναι ένα ακόμη event να γεμίσει το πρόγραμμα του κοκτέιλ πάρτυ στους κήπους των Βερσαλλιών της Μπανανίας τι να περιμένεις;
Κλείνοντας την αφιέρωση στις ψευτογκλαμουριές της Πρεζιντάντ και του συναφιού της, εγώ αυτό που αντελήφθην είναι να πλανάται στον αέρα μία τεράστια ροχάλα και να προσγειώνεται στους κήπους του Μεγάρου.
Από τις φωτογραφίες που είδα παρατήρησα ότι στο πάρτυ πήγαν λίγοι νέοι βουλευτές, οι πειναλέοι για κάτι τέτοια συριζαίοι, κάτι άλλοι τριτοτέταρτοι και αναγκαστικώς οι αρχηγοί των κομμάτων. Δεν είδα ούτε ονόματα, ούτε πολλούς υπουργούς - ο Αδωνις δεν πιάνεται, καθότι μαϊντανός-, ούτε προσωπικότητες. Ακόμη και η μάνα Φύσσα τους έφτυσε.
Αν δηλαδή δεν ήταν και οι μητούδες με τους αλληλέγγυους που θα έπαιρναν παράσημο, η κυρία Κατερίνα θα καθόταν με την Φώφη, τον Γιάνη με ένα ν, τον Κουτσούμπα και το Κούλι να κλαίνε την μοίρα τους και να πίνουν τα κοκτέιλ μόνοι τους.
Ψυχανεμίζομαι ότι το φτύσιμο ήταν εσκεμμένο και στόχευε την κυρία Κατίνα στο δόξα πατρί. Εχω την αίσθηση οτι την πέτυχε, αλλά επειδη αυτες οι ρηγούδες είναι και αστροπελέκια αυτή θα νόμιζε ότι έβρεχε.
Σας φτύνει το σύμπαν κυρία Κατερίνα μου, σας φτύνει, δεν βρέχει.