Το σημερινό μου άρθρο στο ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ
ΠΑΡΕΛΑΒΑΝ ΚΡΑΤΟΣ ΠΑΡΑΔΙΔΟΥΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ
Από την Μεγάλη Τρίτη ως την Μεγάλη Πέμπτη (27-29/4/21) θα διεξαχθούν στην Γενεύη οι «συνομιλίες επίλυσης του Κυπριακού». Η Άτυπη Πενταμερής Διάσκεψη.
Ο Υπουργός εξωτερικών κ. Δένδιας, στην πολυσυζυτημένη συνάντησή του με τον κ. Τσαβούσογλου, δήλωσε: «Μοναδική λύση που είναι αποδεκτή από το σύνολο της διεθνούς κοινότητας είναι η διζωνική – δικοινοτική ομοσπονδία»….
Στην συνάντησή του με τον πρόεδρο Αναστασιάδη, ξανά: «μόνη βιώσιμη λύση είναι, η διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία, με πολιτική ισότητα»….
Δηλαδή, το 80% των ελλήνων της Κύπρου, να καταντήσει από κυρίαρχος, ανεξάρτητος κι ελεύθερος λαός, στην Κυπριακή Δημοκρατία, όμηρος των τουρκοκυπρίων. Κοινότητα, με ίσης αξίας και βαρύτητας γνώμη και απόφαση, με το 18% των τουρκοκυπρίων σε μία ομοσπονδία!!!
Και για να μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας, η Τουρκία έχει ουσιαστικά προσαρτήσει τα κατεχόμενα και ποδηγετεί τις διοικήσεις τους, ήδη από την εισβολή το 1974.
Τροφοδοτούνται ηλεκτρισμό από αυτήν. Ζούνε και υπάρχουν από αυτήν. Πολιτικά, στρατιωτικά, οικονομικά. Η Τουρκία αποφασίζει. Η τουρκοκυπριακή κοινότητα είναι το πρόσχημα.
Όταν λοιπόν η Ελλάδα, προτρέπει την Κυπριακή Δημοκρατία να εισέλθει ως κοινότητα, χωρίς πολιτική ανεξαρτησία (προϋπόθεση Ομοσπονδίας), σε ομοσπονδία με την τουρκοκυπριακή κοινότητα (δηλαδή με την Τουρκία), στην πραγματικότητα ζητάει να γίνει το ανεξάρτητο ελληνικό κράτος της Κύπρου μας, επαρχία της Τουρκίας!!!
Η Ομοσπονδία είναι μία ωραία λέξη, μαζί με τις άλλες, διζωνική – δικοινοτική με πολιτική ισότητα, που εξωραϊζουν έναν εφιάλτη. Την παράδοση δίκην θηράματος, της Κυπριακής Δημοκρατίας, στο στόμα της ύαινας Τουρκίας, για να την καταπιεί.
(Επισημαίνω, ότι στην Πενταμερή, ήδη από το Κραν Μοντανά, η Κυπριακή Δημοκρατία, προσέρχεται ως ελληνοκυπριακή κοινότητα....)
Η Κύπρος περιήλθε στο διπλωματικό αυτό αδιέξοδο, με τις συνθήκες Ζυρίχης – Λονδίνου 1959-1960. Για να εξυπηρετηθούν τα βρεττανικά συμφέροντα σε συνδυασμό με την αμετροέπεια, την ιδιοτέλεια και την μεγαλομανία των τότε κυβερνητών Κύπρου και Ελλάδας.
Αντί να ενωθεί με την Ελλάδα, όπως απαίτησε το 98% του κυπριακού λαού (δηλαδή και η πλειοψηφία των τουρκοκυπρίων), στο δημοψήφισμα του 1950.
Μετά το εθνικοαπελευθερωτικό κίνημα της ΕΟΚΑ (1955-1959), η εισβολή της Τουρκίας το 1974, κατέστησε το 36% του νησιού κατεχόμενη περιοχή. Όλα τα ψηφίσματα του ΟΗΕ αναγνωρίζουν ως παράνομη την εισβολή, κατοχή και τον εποικισμό της Τουρκίας.
Κι όμως! Συζητάμε να παραδώσουμε στην Τουρκία, διπλωματικά, και το ελεύθερο κομμάτι του νησιού!!!
Πώς;
Θυμίζω, την εγκατάλειψη του casus belli Ελλάδας - Τουρκίας, (Ανδρέας Παπανδρέου 1981-1983), σε περίπτωση επίθεσης της Τουρκίας στην Κύπρο και ιδίως μετά την ανακήρυξη του ψευδοκράτους.
Παρότι η Τουρκία επιτέθηκε επανειλημμένως στην Κύπρο.
[Το 2010- 2013, διεξάγοντας τουρκικές σεισμογραφικές έρευνες (Πίρι Ρέις, Μπαρμπαρός). Τον Μάϊο του 2019 και ως σήμερα, με τουρκικές γεωτρήσεις (Φατίχ, Γιαβούζ), σε αδειοδοτημένα και μη, οριοθετημένα, κυπριακά οικόπεδα.
Η Τουρκία επιτέθηκε στην Κύπρο, όταν τα πολεμικά της πλοία εξεδίωξαν τις ευρωπαϊκές εταιρείες ENI, από το οικόπεδο 3 (τον Φεβρουάριο του 2018), και ENI - TOTAL από το οικόπεδο 7 (Νοέμβριο 2019), όπου διεξήγαγαν έρευνες στην θεσμοθετημένη κυπριακή ΑΟΖ, στα αδειοδοτημένα και δημοπρατημένα σ’αυτές, κυπριακά οικόπεδα].
Θυμίζω, την εγκατάλειψη του δόγματος του Ενιαίου Αμυντικού Χώρου Ελλάδας-Κύπρου (Αρσένης-Ανδρέας Παπανδρέου 1993).
Μολονότι στρατηγικά είναι επιβεβλημένο, στρατιωτικά απολύτως εφικτό, πολιτικά σκόπιμο και νομικά, σύμφωνο με το διεθνές δίκαιο. Διότι, ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΔΙΝΕΤΑΙ ΚΑΙ ΚΡΙΝΕΤΑΙ, Η ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ.
Θυμίζω το «νίπτω τας χείρας μου», του πρωθυπουργού Κωστάκη Καραμανλή, στο δημοψήφισμα για το σχέδιο Ανάν το 2004. Και την προτροπή υπέρ της ψήφισης αυτού του κατάπτυστου σχεδίου, της αξιωματικής αντιπολίτευσης Γιωργάκη Παπανδρέου, και της υπουργού εξωτερικών Μπακογιάννη.
Θυμίζω, ότι οι ελληνικές ένοπλες δυνάμεις έκαναν ότι κοιμούνται.
Ιδίως, όταν από τον Φεβρουάριο του 2018 ως το 2020, η Τουρκία εισέβαλε στην Κυπριακή ΑΟΖ. Οι ελληνικές ένοπλες δυνάμεις με τις εντολές της πολιτικής ηγεσίας, παρακολουθούσαν την Τουρκία να εισβάλει με πολεμικά της πλοία, διαδοχικά, στα αδειοδοτημένα οικόπεδα 3,6,7,13 ως και έξω από την Λεμεσό (!)και στα μη αδειοδοτημένα 4,5.
Ανέχθηκαν την Τουρκία, να εκδιώξει την ιταλική Eni και την γαλλική Total, από τα δημοπρατημένα σε αυτές οικόπεδα εξόρυξης φυσικού αερίου, και την παρακολούθησαν να ασκεί πραγματική κυριαρχία, διεξαγάγοντας τουρκικές έρευνες και γεωτρήσεις σε επίσημα θεσμοθετημένο ξένο έδαφος (κυπριακή υφαλοκρηπίδα - ΑΟΖ).
Θυμίζω τέλος, ότι την 15/11/2020 ο Ερντογάν από την κατεχόμενη Αμμόχωστο ανήγγειλε την εκκίνηση εποικισμού της, περιοχής που τα ψηφίσματα 550-789 του ΟΗΕ διέτασσε να αποδοθεί στην ελληνοκυπριακή διοίκηση.
Το ελληνικό πολιτικό σύστημα (σε Κύπρο και Ελλάδα), με τα βήματα που προπεριέγραψα, παραδίδει την Κύπρο στην Τουρκία.
Στην 5μερή που θα διεξαχθεί στις 27-29/4 στην Γενεύη, μας λένε οι πολιτικές ηγεσίες μας, ότι η διζωνική δικοινοτική Ομοσπονδία με πολιτική ισότητα, είναι μία καλή λύση.
Έναντι του προσχηματικού αιτήματος της Τουρκίας για συνομοσπονδία με δύο ανεξάρτητα κράτη (να νομιμοποιηθεί δηλαδή, η κατοχή της Βόρειας Κύπρου)!!!
Διαπραγμάτευση με την Τουρκία, των γενοκτονιών, της εισβολής στην Κύπρο, του ξεκληρίσματος του ελληνισμού της ίμβρου, της Τενέδου και της Κωνσταντινούπολης, την βάρβαρη, παράλογη, απαιτητική, επεκτατική Τουρκία.
Την παρακαλούν να καταλάβει ολόκληρη την Κύπρο.
Να επαναληφθούν τα προβλήματα του 1963 επί Μακάριου, που συνειδητοποίησε ότι Κύπρος χωρίς ένωση με την Ελλάδα, σημαίνει περιαγωγή της στην σφαίρα επιρροής της Τουρκίας αν όχι προσάρτησή της.
Καθώς, η τουρκοκυπριακή κοινότητα ανέτρεπε την εύρυθμη λειτουργία του κράτους, αρνούμενη να συναινέσει, σε οποιαδήποτε απόφαση δεν ευνοούσε την Τουρκία, μπλοκάροντας κάθε απόφαση. Όποιος δεν με πιστεύει, ας ξαναδιαβάσει την πρόσφατη ιστορία.
Την Μεγάλη Εβδομάδα ο ελληνισμός ανεβαίνει τον δικό του Γολγοθά, συνοδεύοντας την Κύπρο στην σταύρωση.
Μια άλλη Μεγάλη Τετάρτη, (7/4/2004) ο έλληνας ηγέτης της Κύπρου μας, αείμνηστος, Τάσσος Παπαδόπουλος, προστάτευε το ελληνικό κυπριακό κράτος, ανακοινώνοντας δημοψήφισμα στο οποίο προέτρεψε τον κυπριακό ελληνισμό να ψηφίσει ΟΧΙ.
Με διάγγελμά του προς τον κυπριακό ελληνισμό, τον κατεύθυνε σε ένα βροντερό ΟΧΙ στο σχέδιο Ανάν, (όχι στην περιαγωγή δηλαδή της Κύπρου στην σφαίρα επιρροής της Τουρκίας).
Με κείνο το ουσιώδες, «ΠΑΡΕΛΑΒΑ ΚΡΑΤΟΣ ΔΕΝ ΘΑ ΠΑΡΑΔΩΣΩ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ»!
Το διάγγελμά του έθεσε το ύψιστο θέμα, επιβίωσης του κυπριακού κράτους, ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΚΥΠΡΙΑΚΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ:
«Αὐτὲς τῆς ἐξαιρετικῆς ἱστορικῆς σημασίας συνθῆκες, νιώθω ὑποχρέωσή μου νὰ ἀπευθυνθῶ σ᾿ ἐσᾶς: στὸν Κυρίαρχο Κυπριακὸ Λαό.
Κάθε λαὸς διαμορφώνει καὶ γράφει τὴ δική του ἱστορία. Ἄλλοτε μὲ ἀπελευθερωτικοὺς καὶ κοινωνικοὺς ἀγῶνες, ἄλλοτε μὲ δημοκρατικὲς διαδικασίες διὰ τῆς ψήφου του.
Τώρα καλεῖται ὁ Κυπριακὸς Λαός, καλούμαστε ὁ καθένας χωριστὰ καὶ συλλογικά, νὰ γράψουμε τὴν ἱστορία τοῦ μέλλοντος τῆς Κύπρου».
Ο Τάσσος Παπαδόπουλος τις γνώριζε πολύ καλά και τις δύο διαδικασίες. Είχε συμμετάσχει στην εύκολη διαδικασία, την πολιτική διαμόρφωση της ιστορίας.
Ως πρόεδρος κυβέρνησης (ΟΧΙ στο σχέδιο Ανάν) , ως αντιπρόσωπος της Κύπρου στην Διάσκεψη του Λονδίνου (εναντίον των συμφωνιών Ζυρίχης – Λονδίνου), ως υπουργός και σύμβουλος του πρώτου συνομιλητή στον ΟΗΕ ως το 1976 (Κληρίδη) συνομιλητής μετά ο ίδιος ως το 1978.
Πέτυχε τα 3 ξεκάθαρα ψηφίσματα του ΟΗΕ, που καταγράφουν την τουρκική εισβολή, κατοχή και εποικισμό της Κύπρου και προσκαλούν σε ανατροπή των παράνομων αποτελεσμάτων τους.
Είχε λάβει ενεργό μέρος και στην άλλη διαδικασία, την δύσκολη. Του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα.
Ως μέλος, πολεμιστής και πολιτικός διαμορφωτής της ΕΟΚΑ (της Εθνικής Οργάνωσης Κυπρίων Αγωνιστών) κατά του βρεττανικού ζυγού. Πολέμησε για την ένωση με την Ελλάδα.
Το 2004, 30 χρόνια μετά την τουρκική εισβολή, συνέχιζε να θεωρεί ισότιμη με την πολιτική (τουλάχιστον), εναλλακτική λύση, ΤΟΝ ΕΘΝΙΚΟΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙΚΟ ΑΓΩΝΑ. Και μας το υπενθύμισε, αφυπνιστικά και ξεκάθαρα.
Η δήθεν λύση που μας προτείνεται σήμερα, (παραλλαγή του ανθελληνικού σχεδίου Ανάν), από τους δήθεν ταγούς μας, ισοοδυναμεί με παράδοση της ελεύθερης Κύπρου στην Τουρκία.
ΔΕΝ ΘΑ ΤΗΝ ΑΠΟΔΕΧΘΟΥΜΕ. ΠΟΤΕ.
Πραγματικός ταγός μας είναι ο Τάσσος Παπαδόπουλος. Ο μπαρουτοκαπνισμένος.
Ο ΕΘΝΙΚΟΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ ΠΟΤΕ. Κι εμείς πρέπει να είμαστε, κάθε μέρα, έτοιμοι.