Του Στρατή Μαζίδη
Αυτή η έκθεση έδειξε ότι για μία ακόμη χρονιά είχαμε πολύ περισσότερους θανάτους αντί για γεννήσεις σε αυτή τη χώρα. Εν προκειμένω 124.965 θάνατοι έναντι περίπου 83.763 γεννήσεων εκ των οποίων όμως οι 71.700 αφορούν Ελληνίδες μητέρες. Οι υπόλοιπες 12.055 ήρθαν από αλλοδαπές γυναίκες.
Αξιοσημείωτο ότι οι θάνατοι αυξήθηκαν από πέρυσι ενώ οι γεννήσεις μειώθηκαν. Οι θάνατοι το 2018 ήταν 120.296 και οι γεννήσεις 86.440. Μολονότι στην έκθεση δε γίνεται στους θανάτους ο διαχωρισμός Ελλήνων και αλλοδαπών, όπως στις γεννήσεις, είναι αντιληπτό ότι οι τελευταίοι καθότι μικρότερες ηλικίες δε θα αποτελούν τόσο σημαντική μερίδα όπως στις γεννήσεις.
Στο γράφημα που παρουσιάζει η ΕΛΣΤΑΤ εντοπίζουμε πλέον κάτι πάρα πολύ σημαντικό. Η χώρα μετά από μία μικρή αναλαμπή στα τέλη της περασμένης δεκαετίας που τερματίστηκε το 2010 έχει σταθερά περισσότερους θανάτους από γεννήσεις αρχής γενομένης το 2011. Σε απλά ελληνικά δηλαδή η πολιτική των μνημονίων εξόντωσε την οικογένεια και απέτρεψε τους Έλληνες από το να αποκτήσουν παιδιά.
Παρατηρώντας μάλιστα την ανοδική πορεία των θανάτων αντιλαμβανόμαστε τη διάλυση του τομέα της Υγείας στα χρόνια των μνημονίων αλλά και τό ότι αρκετοί συνάνθρωποί μας μη έχοντας την οικονομική δυνατότητα, δεν κατάφεραν να έχουν πρόσβαση σε υπηρεσίες υγείας.
Ένα άλλο σημείο είναι ότι την περίοδο 2013-2016 πήγε κάπως να ελεγχθεί η ψαλίδα, τελικά ανοίγει πλέον σταθερά έχοντας φτάσει πια σε επίπεδα του να εξαφανίζεται μια μέση ελληνική πόλη επιπέδου Κοζάνης κάθε χρόνο.
Δυστυχώς αυτές τις ψαλίδες και τα εντυπωσιακά σχήματα που δημιουργούν αυτές οι γραμμές έχουμε αρχίσει πλέον να τα βλέπουμε και στην καθημερινότητά μας. Χωριά ερημώνουν, σχολεία βλέπουν κάθε χρόνο τους μαθητές τους να λιγοστεύουν. Οι γειτονιές της Αθήνας αλλάζουν χέρια φεύγουν οι παραδοσιακοί κάτοικοι τους και εγκαθίστανται άλλοι καινούργιοι. Στα μαιευτήρια σε κάποιες περιπτώσεις τα παιδιά αλλοδαπών που έρχονται στη ζωή είναι περισσότερα από αυτά των ντόπιων, ειδικά στα νησιά του ακριτικού Αιγαίου.
Το μέλλον προβλέπεται ζοφερό ακόμα και αν αύριο το πρωί δοκιμάζαμε την καλύτερη δυνατή πολιτική που υπάρχει και θα χρειαζόταν χρόνια προκειμένου να αποδώσει. Με τους Έλληνες νοικάρηδες στα σπίτια τους λόγω ΕΝΦΙΑ, με μισθούς για 8 ώρες δουλειές που είναι ελάχιστα κατοστάρικα και αν τις βρουν και αυτές μέσα σε καθεστώς αβεβαιότητας, είναι ολοφάνερο πως δεν μπορεί να υπάρξει μέλλον ούτε κάνεις θα διεκδικήσει να δημιουργήσει μία οικογένεια αφού δεν μπορεί να τη συντηρήσει.
Τώρα βλέπουμε πλέον μπροστά στα μάτια μας να εκπληρώνεται η...προφητεία ότι τα μνημόνια είναι εθνοκτόνα.
Η ψαλίδα ανοίγει θεαματικά στα γραφήματα και την πράξη. Κανείς δεν ακούει τον κώδωνα του κινδύνου που χτυπά δεκαετίες τώρα αλλά πλέον όλο και περισσότερο. Η Ελλάδα (αργο)πεθαίνει...