Γιάννης Σιάτρας
Πολλοί δεν έζησαν τις θρυλικές εκείνες στιγμές, στα τέλη του 1999 ή στις αρχές του 2000, όταν χιλιάδες χαμένοι μικροεπενδυτές του ελληνικού Χρηματιστηρίου, πίστευαν ότι η πτώση των τιμών ήταν προσωρινή και ανέλυαν, στα χρηματιστηριακά φόρουμς της εποχής, τις ...μοναδικές προοπτικές των Κλωστηρίων Ναουσσης, της Οινέργα και των Μακλώ και έγραφαν ότι τα πολλά τα κέρδη θα εμφανιστούν στα επόμενα χρόνια, αποφασίζοντας έτσι να περιμένουν τη ...δικαίωσή τους στο μακροπρόθεσμο μέλλον.
Επίσης, είναι πολλοί, που τις έζησαν, αλλά που θέλουν να τις ξαναθυμηθούν.
Σήμερα, όλοι αυτοί, έχουν την ευκαιρία, στις δεκάδες ομάδες ανάλυσης (!) και κουβεντούλας για το μπιτκόιν και τα λοιπά "κρυπτονομίσματα" που καθημερινά φυτρώνουν στην πανσπερμία του facebook, να δουν την ανοησία που έχει κατακυριεύσει χιλιάδες νεαρούς (συχνά και αμούστακα παιδιά), που έχοντας κλείσει τρίμηνο (ή και μερικές εβδομάδες, σε πολλές περιπτώσεις) ενασχόλησης με τις "επενδύσεις σε κρυπτονομίσματα", θεωρούν τους εαυτούς τους "παλιούς" και ειδήμονες και δίνουν συμβουλές σε νεότερους -απογοητευμένους από τις τρομακτικές ζημιές του "βασιλιά των κρυπτονομισμάτων"- λέγοντας ότι, τις επενδύσεις θα πρέπει να τις βλέπουν μακροχρόνια και όχι για ένα γρήγορο κέρδος! (το "τυράκι" τελείωσε βλέπετε).
Οι μαθημένοι από τα πάνω και τα κάτω των αγορών και τις κάθε είδους απάτες που -δυστυχώς συχνά- ξεπηδούν σ' αυτούς τους χώρους, το έργο το έχουν ξαναδεί: Μακροπρόθεσμος επενδυτής καταλήγει να γίνεται ο αποτυχημένος κερδοσκόπος. 
