Η οικονομία κατέρρευσε στα μαύρα επίπεδα της εποχής Σημίτη, ενώ το χρέος παραπέμπει στο τραγικό 1897
Με μία μόλις πρόταση, ο διακεκριμένος καθηγητής Διονύσης Χιόνης, περιέγραψε την ολέθρια απορία όχι μόνο της οικονομίας αλλά και της πατρίδας. Έγραψε συγκεκριμένο καθηγητή στον προσωπικό του λογαριασμό στο Twitter: «Πάμε ολοταχώς για ΑΕΠ επιπέδου 2000 (130δισ) αλλά με χρέος του 1897 (240% του ΑΕΠ) αλλά δεν ανησυχούμε»!
Και συνεχίζει, στηλιτεύοντας την μακαριότητα και την επικοινωνιακή τακτική του κουκουλώματος που ακολουθεί η ελληνική κυβέρνηση λέγοντας: «Σύμφωνα με τα δημοσιεύματα η Πορτογαλική κυβέρνηση (χρέος/ΑΕΠ= 117%) ανησυχεί γιατί τα επιτόκια δανεισμού πήραν απότομα την ανιούσα, αλλά εμείς με 237% δεν έχουμε λόγο να ανησυχούμε»!
Δυστυχώς, το λεγόμενο «σύστημα Σημίτη» επανήλθε στην εξουσία ως ιός με ξενιστή τη Νέα Δημοκρατία, το κόμμα του Κωνσταντίνου και του Κώστα Καραμανλή, οι οποίοι και οι δύο υπηρέτησαν με σθένος ότι ακριβώς προσπάθησε διαχρονικά να κατεδαφίσει ο λεγόμενος «εκσυγχρονισμός». Τόσο στα εθνικά θέματα όσο και στην κοινωνική πολιτική, η πολιτική κατεύθυνση και δράση της Νέας Δημοκρατίας ως κυβέρνηση ήταν απολύτως αντίστροφη από ό,τι συμβαίνει σήμερα. Σήμερα όμως, μαζί με την πανδημία έχουμε και την απόλυτη αλλοίωση της φυσιογνωμίας της κεντροδεξιάς παράταξης, αλλοίωση στην οποία οφείλεται στο ακέραιο η καταστροφική πορεία στην κοινωνία, την οικονομία και τα εθνικά θέματα.
Υπουργοί προερχόμενοι από το εκσυγχρονιστικό ΠΑΣΟΚ ακρωτηριάζουν με δηλώσεις τους τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα, δίνοντας το πράσινο φως στους τούρκους να εισβάλουν σε περιοχή ελληνικής εθνικής κυριαρχίας. Από την άλλη, ένας ΣυΡιζΑ που έχει ενσωματώσει αποτυχημένους γυρολόγους αλλά και επικίνδυνους προπαγανδιστές που ευδοκίμησαν την εποχή του Κώστα Σημίτη, αδυνατεί να όρθωση αντιπολιτευτικό λόγο υπέρ του λαού και της πατρίδας.
Μία ολέθρια συγκυρία
Ελλάδα κατάφερε να σταθεί πάλι όρθια μετά την καταστροφική επταετία Σημίτη, ακριβώς επειδή απέναντι υπήρχε η Νέα Δημοκρατία του Κώστα Καραμανλή. Η Νέα Δημοκρατία τότε έκανε πραγματική αντιπολίτευση δομικού χαρακτήρα στον εκσυγχρονισμό και τις καταστροφικές του βλέψεις. Ενδεικτικό είναι ότι κατά την διακυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή, η Ελλάδα επανήλθε σε ρυθμούς αύξησης του πληθυσμού, αντιστρέφοντας την ιδιότυπη γενοκτονία που είχε επιβάλλει το σύστημα Σημίτη με την πολιτική του. Αλλά και με την ηθική δόλιο φορά που στόχευε στην βάση της ελληνικής κοινωνίας.
Επί διακυβέρνησης Κώστα Καραμανλή ήταν η μοναδική φορά τις τελευταίες δεκαετίες που οι γεννήσεις ξεπέρασαν τους θανάτουςΣήμερα, δυστυχώς τα πράγματα είναι τελείως διαφορετικά. Απέναντι στο σύστημα Σημίτη που δυστυχώς κυριαρχεί στην κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη, δεν υπάρχει Καραμανλής. Υπάρχει ένα αριστερό συνοθύλευμα με εκσυγχρονιστικούς εγκεφάλους, χωρίς σαφές πατριωτικό και κοινωνικό πρόσημο. Ακόμα και όταν ο ίδιος ο πρόεδρος του ΣυΡιζΑ Αλέξης Τσίπρας τολμά να αρθρώσει πατριωτικό λόγο, ξεπροβάλλουν αυτοί οι απίστευτοι τύποι, για να επικρίνουν τις θέσεις του!
Η τέλεια καταιγίδα
ΑΕΠ εποχής Σημίτη. Χρέος επιπέδου 1897, έτους εθνικής καταστροφής δηλαδή, κυβέρνηση με διάθεση εθνικών παραχωρήσεων, χωρίς μείζονα αντιπολίτευση. Και το σημαντικότερο, πλήρη έλεγχο των συστημικών μέσων! Ακριβώς αυτός είναι και ο λόγος που για πρώτη φορά στη μεταπολίτευση έχουμε σαφέστατη παραβίαση εθνικής κυριαρχίας, μειοδοτικές δηλώσεις υπουργών, πολεμική προετοιμασία από πλευράς της Τουρκίας με την Ελλάδα να κάνει λόγο για διάλογο, αλλά μηδενική λαϊκή αντίσταση.
Είναι απολύτως θλιβερό να συντελείται εισβολή και κατοχή σε περιοχή ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων και να μην γίνεται οποιαδήποτε αναφορά στο ελληνικό κοινοβούλιο – πέραν παρεμβάσεων της Ελληνικής Λύσης – σαν να μην υφίσταται τουρκική εισβολή!
Είναι εθνικά επικίνδυνο ο ίδιος ο υπουργός εξωτερικών Νίκος Δένδιας να στέλνει επιστολές διαμαρτυρίας στον ΟΗΕ όπου καταγγέλλει εισβολή του τουρκικού πολεμικού ναυτικού σε ελληνική υφαλοκρηπίδα, αλλά την ίδια στιγμή στο ελληνικό κοινοβούλιο η ίδια η κυβέρνηση να προσπαθεί να πείσει ότι κάτι τέτοιο δεν υφίσταται.
Όλες αυτές οι εξελίξεις παραπέμπουν σε επερχόμενη εθνική τραγωδία. Την οποία δυστυχώς θα πρέπει να αποτρέψει ο ίδιος ο ελληνικός λαός με πίεση τόσο σε κυβέρνηση όσο και στην αντιπολίτευση. Οι βουλευτές όλων των κομμάτων που δεν πρόσκεινται στο διεφθαρμένο σύστημα του εκσυγχρονισμού, δεν εκβιάζονται, δε χρωστούν σε κανέναν, πρέπει να κάνουν αισθητή την παρουσία τους, σε υπερκομματικό μάλιστα επίπεδο.
Αλίμονο εάν είμαστε οι Έλληνες του σήμερα, αυτοί που θα παραδώσουν μία Ελλάδα μικρότερη από ότι την παρέλαβαν.