Πολλοί, βλέποντας τα απεχθή χαρακτηριστικά τού γερμανικού κράτους και την απαθή —σε βαθμό συνενοχής— συμπεριφορά τού γερμανικού λαού, αναρωτιούνται συχνά-πυκνά για την ιδεολογική τοποθέτηση της σημερινής Γερμανίας. Ειδικά τα τελευταία χρόνια, που τα πράγματα στην οικονομία έχουν γίνει ακραία, σε βαθμό τέτοιο, που να πετιούνται στην «πυρά» ολόκληροι λαοί, η ανηλεής στάση τού γερμανικού κράτους —υπό την αμέριστη και απόλυτη υποστήριξη του λαού του— αποκαλύπτει καλά «κρυμμένα» μεταπολεμικά μυστικά. Δεν είναι τυχαίο που στη σημερινή κατεστραμμένη οικονομικά Ευρώπη, η οποία υπέστη μια τρομερή και μακρόχρονη γερμανική λεηλασία, η Μέρκελ όχι μόνον δεν έχει φθορά μετά από τόσα πολλά χρόνια εξουσίας, αλλά απολαμβάνει το μέγιστο της δημοφιλίας της. Προφανώς οι Γερμανοί την κρίνουν σαν «άριστη», ενώ οι υπόλοιποι λαοί ευθύνονται οι ίδιοι για την κακή τους «τύχη» που καταστράφηκαν και όχι το γερμανικό «τέρας», το οποίο «πυροβολεί» ανεξέλεγκτα με το τραπεζικό «όπλο» τού ευρώ.
Η συνήθης για τους Γερμανούς ρατσιστική νοοτροπία των «συγκρίσεων» των λαών μεταξύ τους και των συλλογικών χαρακτηρισμών —σε βαθμό που να μιλάμε για ρατσιστικά «κλισέ»— ακόμα και σήμερα ξενίζει. Περίεργη συνήθεια για έναν λαό, ο οποίος στην κυριολεξία επιβίωσε, επειδή «έπεισε» τα θύματά του πως δεν είναι ηθικά σωστό να υπάρχουν συλλογικές ευθύνες των λαών, όταν τις αποφάσεις τις «χρεώνονται» οι ηγέτες. Περίεργο για έναν λαό, ο οποίος, μέχρι να πάρει τις «ανάσες» του, ζητούσε συγνώμη ακόμη και από τους «εξωγήινους» και μόλις στάθηκε στα «πόδια» του άρχισε να προσβάλει τους πάντες. Περίεργο για έναν λαό να λατρεύει και να υιοθετεί άκριτα όλα τα αρνητικά εκείνα «κλισέ», τα οποία αφορούν τους υπόλοιπους και την ίδια ώρα να προσπαθεί με κόπο να αποβάλει από πάνω του το «κλισέ» τού «Ναζιστή Δολοφόνου των λαών» ...Ένα «κλισέ», το οποίο διατηρεί σε «βάθος» αιώνων, εφόσον ποτέ δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι οι σύγχρονοι Γερμανοί είναι οι απόγονοι εκείνων, οι οποίοι αιώνες πριν είχαν χαρακτηριστεί ως «Μάστιγα του Θεού» ...Απόγονοι εκείνων, οι οποίοι στο πέρασμά τους ανά τους αιώνες αφήνουν «πίσω» τους μόνον πτώματα και την κοπριά τους.
Όλα αυτά τα «μαζικά» και «συλλογικά», τα οποία αφορούν τη σημερινή απολύτως απάνθρωπη γερμανική συμπεριφορά, αποκαλύπτουν εκείνο, το οποίο ένας εγκληματολόγος θα χαρακτήριζε «αποχρώσες ενδείξεις» ενός άσχημου κοινωνικού φαινομένου, όπως ο Ναζισμός. Ενώ, όμως, όλοι βλέπουν τις «ενδείξεις» αυτές —και άρα βλέπουν τα πράγματα σωστά—, βγάζουν λανθασμένα συμπεράσματα, γιατί απλούστατα δεν έχουν τις γνώσεις να ερμηνεύσουν αυτά τα οποία βλέπουν. Όλοι αυτοί συνήθως, σεβόμενοι ένα «άνωθεν» επιβεβλημένο politically correct, αποφεύγουν να «δουν» τις ευθύνες τού γερμανικού λαού. Ως εκ τούτου περιορίζονται εκεί όπου τους επιτρέπεται, και είναι το ακίνδυνο για τους εξουσιαστές ...Περιορίζονται στις ατομικές ευθύνες των προσώπων και εκεί χάνουν την πραγματική «εικόνα»...
...Παρασέρνονται στη «συνωμοσιολογία», αναζητώντας προσωπικά μυστικά των γερμανικών ηγεσιών, προκειμένου να αποδείξουν τον «ναζισμό» τής γερμανικής κοινωνίας. Αναζητούν στοιχεία, όπως για παράδειγμα το παρελθόν τού Σόιμπλε ή της Μέρκελ, για να αποδείξουν τον «κρυμμένο» ναζισμό τού γερμανικού κράτους. Αυτό είναι λάθος! Ο Ναζισμός είναι πρωτίστως κοινωνικό φαινόμενο και όχι μια επιλογή τής πολιτικής ηγεσίας. Ένα κράτος, για να είναι ναζιστικό, θα πρέπει ο λαός του να είναι τέτοιος. Κανένας ηγέτης από μόνος του, όσο χαρισματικός κι αν είναι, δεν μπορεί να παρασύρει μια κοινωνία προς τον ναζισμό ...Ναζιστικό ένα κράτος δεν μπορεί να το κάνει μόνον ο ηγέτης του ...Ναζιστικό είναι ένα κράτος, μόνον όταν η κοινωνία του είναι τέτοια.
Ο λαός είναι αυτός ο οποίος δίνει τα ναζιστικά χαρακτηριστικά στην ηγεσία του και όχι το αντίθετο. Ο πιο δημοκρατικός και χαρισματικός ηγέτης, αν ηγηθεί μιας τέτοιας κοινωνίας, θα αναγκαστεί να γίνει ο ίδιος ναζιστής, αν θέλει να επιβιώσει ως ηγέτης ενός ναζιστικού λαού. Αν δεν αλλάξει ο ίδιος, αυτή η κοινωνία θα τον αποβάλλει, όπως αποβάλλουμε την τρίχα από το ζυμάρι. Γιατί; ...Γιατί η κοινωνία αυτή έχει συγκεκριμένες αντιλήψεις περί ηγέτη, και αυτόν αναζητά μόνιμα ...Γιατί η κοινωνία αυτή, αναζητώντας το μέγιστο εθνικό κέρδος, θα τον απορρίψει, σε περίπτωση που αυτός —στο όνομα κάποιων ακατανόητων για τους φασίστες πολιτισμικών και ανθρωπιστικών «αναστολών»—, δεν ευθυγραμμιστεί με τα «θέλω» της. Δημιουργώντας συνθήκες πλειοδοτικού διαγωνισμού,
αυτή η κοινωνία θα επιλέγει ανάμεσα σ’ αυτούς που υπόσχονται τα παραπάνω κέρδη, και αυτό δεν είναι μια διαδικασία που τείνει προς το άπειρο. Τα επιδιωκόμενα κέρδη σε κάποια στιγμή θα πάψουν να γίνονται εντός τού «εσωτερικού» και θα αρχίσουν ν’ αναζητούνται από το «εξωτερικό» ...Θα πάψουν να έρχονται αναίμακτα και θα απαιτούν αίμα απ’ αυτούς οι οποίοι θίγονται.
Αργά αλλά σταθερά αυτή η κοινωνία θα επιλέξει τον ηγέτη εκείνον, ο οποίος θα της υποσχεθεί κέρδη εις βάρος των ξένων. Αναζητώντας, δηλαδή, το μέγιστο κέρδος, χωρίς κανένα «φίλτρο» ανθρωπισμού και πολιτισμού, αργά ή γρήγορα θα επιλέξει έναν εγκληματία ηγέτη, γιατί τα μεγαλύτερα κέρδη έρχονται πάντα μετά από εγκλήματα. Φύρερ της θα γίνει αυτός, ο οποίος θα της υποσχεθεί το μέγιστο κέρδος και άρα εις βάρος ΟΛΩΝ των ξένων. Αυτή η κοινωνία, η οποία ρέπει προς το έγκλημα, θα καταλήξει να ακολουθεί τον ηγέτη εκείνον, ο οποίος θα επιχειρεί εγκλήματα ...Τον ηγέτη εκείνον, τον οποίο η ίδια «δημιούργησε» μέσα από τις «προδιαγραφές» που η ίδια θέτει και άρα τον ηγέτη που την εκφράζει. Ο Φύρερ της, δηλαδή, θα την παρασύρει σε εγκλήματα, τα οποία στην πραγματικότητα η ίδια μεθόδευσε με τη συμπεριφορά της και απλά ήθελε κάπου να τα «χρεώσει», για να έχει πάντα εξασφαλισμένο το συλλογικό της «άλλοθι».
Αυτή είναι η βάση τής λειτουργίας μιας ναζιστικής κοινωνίας, η οποία είναι καθαρά φασιστική και αυτή η λειτουργία όπως εύκολα αντιλαμβανόμαστε είναι η λειτουργία τής Γερμανίας ...Της Γερμανίας όχι μόνον τού «χθες», αλλά και τού «σήμερα», και, αν δεν τη σταματήσουμε, θα γίνει και τού «αύριο». Η καθ’ όλα φασιστική της λειτουργία βασίζεται στο γεγονός ότι, μέσω τής λαϊκής εκπαίδευσης και κουλτούρας, έχει κατορθώσει να περάσει στον γερμανικό λαό μια συμφεροντολογική λογική, η οποία είναι κοινή για όλα του τα μέλη ...Μια κοινή αντίληψη περί της εξυπηρέτησης των συλλογικών της συμφερόντων ...Μια κοινή αντίληψη πως είναι «σωστός» και «ηθικός» στόχος να εξυπηρετούνται τα συμφέροντα αυτά, χωρίς κανέναν «φραγμό» ή όριο.
Αυτή η κοινή αντίληψη περί ιδίων συμφερόντων, όπως εύκολα αντιλαμβανόμαστε, δημιουργεί συνθήκες «πλειοδοτικού» διαγωνισμού ...Δημιουργεί συνθήκες, οι οποίες ευνοούν τη δημαγωγία ...Την ακατάσχετη δημαγωγία. Θέμα χρόνου είναι να βρεθεί ο κατάλληλος δημαγωγός, ο οποίος εκείνη τη στιγμή θα εκφράσει την ήδη διαμορφωμένη —και άρα υπάρχουσα— λαϊκή «άποψη» και άρα θα οδηγήσει την κοινωνία εκεί όπου η ίδια εκ των προτέρων ήθελε να οδηγηθεί και απλά αναζητούσε «οδηγό», για να του παραδώσει το «τιμόνι» τής προσωπικής ευθύνης ...Απλή συναλλαγή είναι αυτή ...Συναλλαγή μεταξύ λαού και υποψήφιου ηγέτη.
Αργά αλλά σταθερά αυτή η κοινωνία θα επιλέξει τον ηγέτη εκείνον, ο οποίος θα της υποσχεθεί κέρδη εις βάρος των ξένων. Αναζητώντας, δηλαδή, το μέγιστο κέρδος, χωρίς κανένα «φίλτρο» ανθρωπισμού και πολιτισμού, αργά ή γρήγορα θα επιλέξει έναν εγκληματία ηγέτη, γιατί τα μεγαλύτερα κέρδη έρχονται πάντα μετά από εγκλήματα. Φύρερ της θα γίνει αυτός, ο οποίος θα της υποσχεθεί το μέγιστο κέρδος και άρα εις βάρος ΟΛΩΝ των ξένων. Αυτή η κοινωνία, η οποία ρέπει προς το έγκλημα, θα καταλήξει να ακολουθεί τον ηγέτη εκείνον, ο οποίος θα επιχειρεί εγκλήματα ...Τον ηγέτη εκείνον, τον οποίο η ίδια «δημιούργησε» μέσα από τις «προδιαγραφές» που η ίδια θέτει και άρα τον ηγέτη που την εκφράζει. Ο Φύρερ της, δηλαδή, θα την παρασύρει σε εγκλήματα, τα οποία στην πραγματικότητα η ίδια μεθόδευσε με τη συμπεριφορά της και απλά ήθελε κάπου να τα «χρεώσει», για να έχει πάντα εξασφαλισμένο το συλλογικό της «άλλοθι».
Αυτή είναι η βάση τής λειτουργίας μιας ναζιστικής κοινωνίας, η οποία είναι καθαρά φασιστική και αυτή η λειτουργία όπως εύκολα αντιλαμβανόμαστε είναι η λειτουργία τής Γερμανίας ...Της Γερμανίας όχι μόνον τού «χθες», αλλά και τού «σήμερα», και, αν δεν τη σταματήσουμε, θα γίνει και τού «αύριο». Η καθ’ όλα φασιστική της λειτουργία βασίζεται στο γεγονός ότι, μέσω τής λαϊκής εκπαίδευσης και κουλτούρας, έχει κατορθώσει να περάσει στον γερμανικό λαό μια συμφεροντολογική λογική, η οποία είναι κοινή για όλα του τα μέλη ...Μια κοινή αντίληψη περί της εξυπηρέτησης των συλλογικών της συμφερόντων ...Μια κοινή αντίληψη πως είναι «σωστός» και «ηθικός» στόχος να εξυπηρετούνται τα συμφέροντα αυτά, χωρίς κανέναν «φραγμό» ή όριο.
Αυτή η κοινή αντίληψη περί ιδίων συμφερόντων, όπως εύκολα αντιλαμβανόμαστε, δημιουργεί συνθήκες «πλειοδοτικού» διαγωνισμού ...Δημιουργεί συνθήκες, οι οποίες ευνοούν τη δημαγωγία ...Την ακατάσχετη δημαγωγία. Θέμα χρόνου είναι να βρεθεί ο κατάλληλος δημαγωγός, ο οποίος εκείνη τη στιγμή θα εκφράσει την ήδη διαμορφωμένη —και άρα υπάρχουσα— λαϊκή «άποψη» και άρα θα οδηγήσει την κοινωνία εκεί όπου η ίδια εκ των προτέρων ήθελε να οδηγηθεί και απλά αναζητούσε «οδηγό», για να του παραδώσει το «τιμόνι» τής προσωπικής ευθύνης ...Απλή συναλλαγή είναι αυτή ...Συναλλαγή μεταξύ λαού και υποψήφιου ηγέτη.
Ο λαός δεν ζητά απ’ αυτόν την ευφυία ή τη γνώση εκείνη, την οποία απαιτεί η επίλυση των προβλημάτων του, προκειμένου να του παραδώσει την εξουσία —και άρα τη «δόξα» τού ηγέτη— ...Του ζητά ν’ αναλάβει απλά την ευθύνη για όλα εκείνα, τα οποία η κοινωνία από μόνη της επιδιώκει ν’ αποκτήσει. Άρα στην περίπτωσή μας το περίφημο παράδειγμα για το «αυγό και την κότα» γίνεται ίδιο και για το «αυγό και το φίδι». Το γερμανικό αυγό είναι η κοινωνία, η οποία «γεννά» το ναζιστικό φίδι, γιατί απλούστατα είναι «φιδίσια» η νοοτροπία της και άρα το DNA της ...Ναζιστική ήταν κάποτε η Γερμανία, όχι επειδή ήταν Ναζιστής ο Χίτλερ, αλλά επειδή ο λαός ήταν τέτοιος και επέλεξε ο ΙΔΙΟΣ τον δημαγωγό-ηγέτη, ο οποίος μπορούσε να γίνει απόλυτος εκφραστής τής άποψής του ... Έναν αγράμματο ηγέτη-«ηθοποιό», ο οποίος απλά έλεγε με στόμφο αυτά, τα οποία ήθελαν ν’ ακούσουν οι αγράμματοι Γερμανοί.
Ο Χίτλερ δεν ήταν αυτός, που, ως ναζιστής, «έμαθε» στους Γερμανούς να μισούν τους Εβραίους, για παράδειγμα ...Ο εθνικοσοσιαλιστικός ή ναζιστικός γερμανικός λαός ήταν εκείνος, οι οποίος ήδη μισούσε τους Εβραίους κι αναζητούσε έναν Χίτλερ, ο οποίος θα του έλυνε αυτό, το οποίο αντιλαμβάνονταν ο ίδιος ως πρόβλημα με τον πιο γρήγορο και αποτελεσματικό τρόπο. Ο Χίτλερ δεν ήταν αυτός, που, ως Ναζιστής, «έμαθε» στους Γερμανούς να είναι ρατσιστές, οι οποίοι υποτιμούν τους άλλους λαούς και δεν έχουν κανένα ηθικό πρόβλημα να τους αρπάξουν τις περιουσίες τους ...Οι ρατσιστές Γερμανοί ήταν εκείνοι, οι οποίοι είχαν ήδη την άποψη ότι πολλοί λαοί δεν «δικαιούνταν» να κατέχουν εκείνα που κατείχαν και έψαχναν να βρουν κάποιον «ηγέτη» ν’ αποκαταστήσει τη «δικαιοσύνη» των «ανώτερων». Τον Χίτλερ τον ψήφισαν οι Γερμανοί ως ηγέτη γιατί τους εξέφρασε, αλλά, όταν «έκαψε» τη Βουλή τον λάτρεψαν, γιατί τους ξεπέρασε και τους έδειξε πως είναι αποφασισμένος να κάνει τα πάντα για να τους ευχαριστήσει...
...Ο γερμανικός ΛΑΟΣ ήταν εκείνος που δημιούργησε τον Χίτλερ, και ΟΧΙ το αντίθετο. Η «δαιμονοποίηση» του Ναζισμού, ως ανερμήνευτου πολιτικού όρου και η ταύτισή του με πρόσωπα, έγινε εσκεμμένα και εκ του πονηρού, για ν’ αποενοχοποιηθεί αυτός ο εγκληματίας λαός από τις δικές του ευθύνες ...Έγινε με μόνο στόχο να δοθεί το «άλλοθι» σ’ αυτούς, οι οποίοι επιδιώκουν να έχουν άλλοθι, για να μην τιμωρούνται όταν αποτυγχάνουν ...Έγινε με στόχο να μπορεί να σωθεί ο επικίνδυνος αυτός λαός και αυτό το δέχθηκαν εκείνοι, οι οποίοι είχαν τη δύναμη να τον σώσουν, καθώς θα μπορούσαν στη συνέχεια να τον εκμεταλλευτούν εκ νέου. Άρα καταλήγουμε στο ένα και μοναδικό συμπέρασμα: Ναζιστική και άρα εγκληματική ήταν η ίδια η Γερμανία, και απλά ο Χίτλερ ήταν ο Φύρερ της. Όταν όμως «καταδικάζεις» μόνον τον Χίτλερ ως «Ναζιστή», χτυπάς ένα «δένδρο», για ν’ απαλλάξεις το «δάσος».
Αυτό συμβαίνει με τη δαιμονοποίηση του ναζισμού και την ταύτισή του με πρόσωπα. Αυτό έγινε επίτηδες, για να μην αφήνεται να φανεί εκείνο, το οποίο πραγματικά είναι ο Ναζισμός ως φαινόμενο —και είναι πολύ απλός στην ανάλυσή του—. Γι’ αυτόν τον λόγο μιλήσαμε για εσκεμμένα ανερμήνευτους πολιτικούς όρους. Ο όρος «ΝΑΖΙ» πρακτικά —ακόμα και σήμερα— είναι ανερμήνευτος. Γιατί; ...Γιατί, αν ερμηνευτεί, αποκαλύπτει την αλήθεια και άρα και την ταυτότητα αυτών που αφορά ...Ο Ναζισμός είναι ο δημαγωγικός λαϊκισμός ...Η πολιτική τής εξυπηρέτησης των συμφερόντων μιας κοινωνίας, η οποία θέλει να λειτουργεί ως όχλος, για να «απολαμβάνει» κέρδη εγκλημάτων, αλλά όχι τις ευθύνες τους ...Ο Ναζισμός είναι κοινωνικό φαινόμενο, και όχι προσωπική πολιτική επιλογή ενός ηγέτη ...Ναζισμός είναι ο «Εθνικοσοσιαλισμός» και αυτό αφορά ΟΛΟΚΛΗΡΗ την κοινωνία ...Είναι επιλογή τής κοινωνίας και απλά οι ηγέτες της διαχειρίζονται την «εντολή» της...
Αυτό συμβαίνει με τη δαιμονοποίηση του ναζισμού και την ταύτισή του με πρόσωπα. Αυτό έγινε επίτηδες, για να μην αφήνεται να φανεί εκείνο, το οποίο πραγματικά είναι ο Ναζισμός ως φαινόμενο —και είναι πολύ απλός στην ανάλυσή του—. Γι’ αυτόν τον λόγο μιλήσαμε για εσκεμμένα ανερμήνευτους πολιτικούς όρους. Ο όρος «ΝΑΖΙ» πρακτικά —ακόμα και σήμερα— είναι ανερμήνευτος. Γιατί; ...Γιατί, αν ερμηνευτεί, αποκαλύπτει την αλήθεια και άρα και την ταυτότητα αυτών που αφορά ...Ο Ναζισμός είναι ο δημαγωγικός λαϊκισμός ...Η πολιτική τής εξυπηρέτησης των συμφερόντων μιας κοινωνίας, η οποία θέλει να λειτουργεί ως όχλος, για να «απολαμβάνει» κέρδη εγκλημάτων, αλλά όχι τις ευθύνες τους ...Ο Ναζισμός είναι κοινωνικό φαινόμενο, και όχι προσωπική πολιτική επιλογή ενός ηγέτη ...Ναζισμός είναι ο «Εθνικοσοσιαλισμός» και αυτό αφορά ΟΛΟΚΛΗΡΗ την κοινωνία ...Είναι επιλογή τής κοινωνίας και απλά οι ηγέτες της διαχειρίζονται την «εντολή» της...
...Ο Ναζισμός είναι ο σοσιαλισμός εκείνος, ο οποίος έχει ως βασικό «πυρήνα» τής συνεκτικής του δύναμης το έθνος και τα συμφέροντά του ...Ο Ναζισμός είναι η εφαρμογή τής μαρξιστικής λογικής και υποκρισίας στα πλαίσια τής άνευ ορίων εξυπηρέτησης των εθνικών συμφερόντων. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι τα εγκλήματα του εθνικοσοσιαλισμού είναι εγκλήματα του λαού. Οι πόλεμοι της Γερμανίας δεν ήταν πόλεμοι της ναζιστικής της ηγεσίας ...Ήταν πόλεμοι των πολιτών της ...Οι πολίτες της ήταν εκείνοι, οι οποίοι εγκληματούσαν στην Ευρώπη ...Οι εργάτες της ήταν εκείνοι, οι οποίοι έφυγαν από τα εργοστάσια, για να συνθέσουν τις φονικές γερμανικές στρατιωτικές μεραρχίες. Οι πόλεμοι της Γερμανίας δεν ήταν πόλεμοι όπως ήταν όλοι οι προηγούμενοι, όπου οι πλούσιοι και ισχυροί των κοινωνιών ενέπλεκαν τους άβουλους και ανίσχυρους λαούς στις μεταξύ τους συγκρούσεις ...Στις συγκρούσεις των δικών τους μισθοφόρων στρατιωτών ή των δούλων, οι οποίοι ήθελαν με αίμα είτε να πλουτίσουν είτε απλά ν’ απελευθερωθούν.
Η Γερμανία και οι πόλεμοί της δεν ανήκουν σε αυτήν την κατηγορία. Η Γερμανία, με τη μόλις ενός αιώνα ιστορία, έκανε πόλεμο η ίδια ...Έκανε πόλεμο ο λαός της. Το εθνικοσοσιαλιστικό κόμμα ήταν το κόμμα τού λαού της ...Ήταν το κόμμα τής εργατικής τάξης ...Το κόμμα των βίαιων εργαζομένων της, οι οποίοι χρηματοδοτούνταν από τη βιομηχανική της ελίτ ...Το κόμμα των εργαζομένων, οι οποίοι τα «έβρισκαν» με τους εργοδότες, συμφωνώντας να στρέψουν τη βία τους εις βάρος των ξένων ...Το κόμμα των βίαιων μαρξιστών-εθνικιστών, που η μόνη διαφορά τους με τους βίαιους μαρξιστές-κομμουνιστές ήταν ότι απλά «ανέβαιναν» σε μια συγκεκριμένη εθνική «πλατφόρμα» και όχι σε μια ταξική «πλατφόρμα» όπως οι δεύτεροι ...Το κόμμα αυτών, οι οποίοι, αντιλαμβανόμενοι μεγάλη συλλογική «λεία» τού νεογέννητου γερμανικού «θηρίου», έβαλαν στην «άκρη» όλες τις άλλες «πλατφόρμες» εθνικού, θρησκευτικού ή ταξικού τύπου ...Έβαλαν στην «άκρη» την πρωσική ή τη βαυαρική καταγωγή τους ...Έβαλαν στην «άκρη» τον καθολικισμό ή τον προτεσταντισμό τους ...Έβαλαν στην «άκρη» ακόμα και την ταξική τους καταγωγή και ευθυγραμμίστηκαν με τους νέους «συνεταίρους» τους.
Όλοι αυτοί, οι οποίοι στρατεύτηκαν πίσω από τη σημαία «ευκαιρίας», βολεύτηκαν σε μια μίνι διεθνιστικού τύπου «ιντερ-γερμανική» ταυτότητα, αναζητώντας το μέγιστο κέρδος από την αύξηση του «όγκου» τους. Ενώθηκαν με πολύ απλά κριτήρια, όπως οι μικρές συμμορίες ενώνονται για να συνθέσουν μεγαλύτερες, με μόνο στόχο ν’ αυξήσουν τα κέρδη τους ...Απλά πράγματα ...Ενθουσιώδεις εργάτες ήταν οι στρατιώτες τού Χίτλερ, οι οποίοι εγκληματούσαν στην Ευρώπη ...Περήφανα μέλη τού «Εθνικοσοσιαλιστικού Γερμανικού Εργατικού Κόμματος» (NSDAP). Οι στολές των στρατιωτών τής Βέρμαχτ ήταν «παραλλαγές» των φορμών εργασίας των βιομηχανικών εργατών τής Γερμανίας. Οι ίδιες εταιρίες τις «έραβαν» για τους ίδιους ανθρώπους, πληρωμένες από τα ίδια αφεντικά.
Το αίτιο λοιπόν αυτής της συλλογικής συμπεριφοράς τού γερμανικού λαού το αναζητούμε στην πολιτική εκπαίδευση της κοινωνικής βάσης τής Γερμανίας ...Της βάσης των κοινών εργαζομένων, οι οποίοι στη συντριπτική τους πλειοψηφία είναι μέλη τής εργατικής τάξης. Ο σοσιαλισμός είναι αυτός, ο οποίος —μέσω μιας κοινής για όλα τα μέλη τής κοινωνίας εκπαίδευσης— δημιουργεί τα κοινά πρότυπα και τους κοινούς στόχους. Ο μαρξισμός είναι αυτός, ο οποίος δημιουργεί τα στοιχεία τής κοινής συμπεριφοράς των «κοινοτήτων» αυτών, οι οποίες έχουν κοινά συμφέροντα και αυτοδικαιολογούνται ακόμα κι αν βιαιοπραγήσουν, προκειμένου να διεκδικήσουν τα κέρδη τους. Αν, δηλαδή, ο μαρξισμός «παρακινεί» τους εργάτες σε μια βίαιη «επανάσταση», για να βελτιώσουν τη «θέση» τους απέναντι στους εχθρούς τους, ο ίδιος μαρξισμός είναι αυτός, ο οποίος «παρακινεί» και τις εθνικές κοινωνίες σε μια επίσης βίαιη αντίδραση, προκειμένου να βελτιώσουν τις θέσεις τους απέναντι στους εχθρούς τους ...Η κλίμακα είναι αυτή που αλλάζει και όχι η μέθοδος, προκειμένου να επιτευχθεί ο επιδιωκόμενος στόχος.
Αν για έναν κοινό «αδικημένο» εργάτη ο μαρξισμός τού υποδεικνύει πως «εχθρός» του είναι ο αρπακτικός κεφαλαιοκράτης, τότε ο ίδιος μαρξισμός υποδεικνύει σε μια «αδικημένη» εθνική κοινωνία ότι «εχθρός» της είναι κάποιος ισχυρός ιμπεριαλιστής γείτονας. Μέσω του μαρξισμού, δηλαδή, καλλιεργείται μια κοινή συλλογική αντίληψη περί «αδικίας» —και άρα ένα «ηθικό» δικαίωμα-άλλοθι— και από εκεί και πέρα το μόνο που αλλάζει είναι ο στόχος, του οποίου η επίτευξη θα επιφέρει τη «δικαίωση». Αν αυτή η «συνεννόηση» με μέσον τον μαρξισμό γίνει «κατορθωτή», είτε σε επίπεδο κοινωνικών τάξεων είτε σε επίπεδο λαών, τα πάντα δρομολογούνται πάνω σε συγκεκριμένες «ράγες», οι οποίες με μαθηματική ακρίβεια οδηγούν σε αναπόφευκτες μαζικές συγκρούσεις.
Όταν ΟΛΑ όσα αντιλαμβάνεται ένα οποιοδήποτε ανθρώπινο σύνολο ως «αδικία» —η οποία απαιτεί επανόρθωση— και επιλέξει ή ακόμα και επινοήσει έναν «πυρήνα» γύρω από τον οποίο να περιστρέφονται τα συλλογικά του συμφέροντα, ευνόητα είναι μερικά πράγματα. Οι κοινές αντιλήψεις πάνω σε κοινά συμφέροντα δημιουργούν κοινές συλλογικές συμπεριφορές. Αυτός είναι ο σοσιαλισμός στη βασική του μορφή και ανάλογα με τον «πυρήνα» αυτών των συμφερόντων παίρνει και «κατεύθυνση» και άρα και την ειδική του «ταυτότητα». Αν ο πυρήνας των συμφερόντων τού σοσιαλιστικού «όχλου» εξυπηρετείται από το εθνικό τους κεφάλαιο, είναι εθνικοσοσιαλισμός ή Ναζισμός. Αν ο στόχος των συμφερόντων τού σοσιαλιστικού «όχλου» είναι το παγκόσμιο κεφάλαιο, είναι διεθνοσοσιαλισμός ή κομμουνισμός.
Αυτές οι δύο μορφές τού σοσιαλισμού «ρέπουν» πάντα προς το έγκλημα ...Το κοινωνικό έγκλημα ...Το έγκλημα εις βάρος τής ανθρωπότητας. Αυτό είναι μια νομοτέλεια αναπόφευκτη. Όταν δεν υπάρχει για έναν λαό «φίλτρο» για τον περιορισμό των συμφερόντων αυτών, ευνόητο είναι πως σε μια αρνητική συγκυρία όλοι οι αγράμματοι και απαίδευτοι άνθρωποι θα στραφούν σε μια «εύκολη» και προφανή λύση, η οποία πάντα έχει σχέση με την εκμετάλλευση κάποιου πιο αδύναμου. Λογικό είναι αυτό, εφόσον πιο εύκολα αρπάζεις αυτό που σου χρειάζεται παρά το δημιουργείς. Η δημιουργία απαιτεί γνώση και ευφυΐα, ενώ η αρπαγή απαιτεί ζωική δύναμη. Τι θα επιδιώξουν λοιπόν οι αγράμματοι φασίστες; ...Το εύκολο, που είναι και στα μέτρα τους ...Πεδίο λαμπρό για τα «κατακάθια» τής κοινωνίας, οι οποίοι δεν έχουν πρόβλημα να δημαγωγήσουν ...Πεδίο λαμπρό για τους αγράμματους Χίτλερ, οι οποίοι απευθύνονται σε αγράμματους άνεργους Γερμανούς που μεθοκοπούν στις μπυραρίες ...Μεθύστακες σε αδιέξοδα, οι οποίοι απαιτούν άμεση λύση των προβλημάτων τους, ακόμα κι αν αυτό γίνεται μόνον με εγκλήματα. Όταν καλλιεργείται από τους δημαγωγούς μια συλλογική αρπακτική συμπεριφορά, αυτή η πράξη οδηγεί σε εγκλήματα, των οποίων η κλίμακα —και μόνον— τα τοποθετεί στο επίπεδο των εγκλημάτων κατά τής ανθρωπότητας.
Εκ των δεδομένων δηλαδή μια «εθνικοσοσιαλιστική» κοινωνία —όπως κι αν αυτή ξεκινήσει να γίνει τέτοια— θα καταλήξει στο έγκλημα κατά τής ανθρωπότητας ...Ακόμα δηλαδή κι αν γεννηθεί μέσα από την ανάγκη σωτηρίας ενός έθνους, το οποίο βρίσκεται σε κίνδυνο. Όταν αυτός ο στόχος επιτευχθεί, είναι θέμα χρόνου η ισχυροποίησή του να το «σπρώξει» προς την αρνητική συμπεριφορά. Αν, δηλαδή, η Δημοκρατία τής Βαϊμάρης «γεννήθηκε» με «στιγμιαίο» στόχο να «σωθεί» το ηττημένο και διαλυμένο γερμανικό «έθνος» των αρχών τού προηγούμενου αιώνα, ήταν θέμα χρόνου —μόλις αυτός ο στόχος επιτευχθεί— να υπάρξει εκ νέου αλλαγή στόχου και το «έθνος» αυτό να γίνει επικίνδυνο. Όταν, δηλαδή, δημιουργείς ένα «θηρίο», για να επωφεληθείς από την «παθογένειά» του και τη δυνατότητά του να θεραπεύεται γλείφοντας τις «πληγές» του, είναι θέμα χρόνου μόλις αυτό σωθεί να σε «δαγκώσει» ...Αυτή η «μετάλλαξη» της Βαϊμάρης τής «ανάγκης» είναι η ναζιστική Γερμανία των «εγκλημάτων».
Μα —θα πει κάποιος— οι Γερμανοί «μετάνιωσαν» και ζήτησαν συγνώμη από τους λαούς ...Πρώτοι απ’ όλους πέταξαν στον «Καιάδα» τής ιστορίας τον Χίτλερ και την παρέα του. Άρα; ...Άρα, δεν ήταν Ναζιστές οι ίδιοι ...Οι ίδιοι ήταν αυτοί, που «καταδίκασαν» τους Ναζιστές πιο πολύ απ’ όλους ...Δεν άφησαν ούτε ένα μέσον μαζικής επικοινωνίας που να μην χρησιμοποίησαν, προκειμένου να καταγγείλουν τα ναζιστικά εγκλήματα σε ολόκληρο τον Κόσμο. Ισχύει όμως αυτό ή μήπως η «συγνώμη» αυτή εξυπηρετούσε και πάλι τα ίδια συμφέροντα, αποκρύπτοντας με τον καλύτερο τρόπο τα πραγματικά «ελατήρια» του εθνικοσιαλισμού; Αν η «συγνώμη» εξυπηρετούσε τα ίδια συμφέροντα με τον Χίτλερ, σε τι διαφέρουν μεταξύ τους; Μήπως και η «συγνώμη» αυτή ήταν το ίδιο επιθετική και συμφεροντολογική επιλογή με τον «ζωτικό χώρο» τού Χίτλερ; Μήπως η «αρπακτική» Γερμανία τού Χίτλερ ήταν απολύτως όμοια με τη «μετανοήσασα» Γερμανία τού Αντενάουερ ή την «ευγνωμονούσα» Γερμανία τού Κολ και την «πετυχημένη» Γερμανία τής Μέρκελ; Μήπως η Γερμανία παραμένει το ίδιο Ναζιστική και, επειδή αλλάζουν τα συμφέροντά της, αλλάζουν και οι υποσχέσεις τού εκάστοτε «Φύρερ» στον μονίμως «εθνικοσοσιαλιστικό» γερμανικό λαό;
Περί αυτού πρόκειται! Η εθνικοσοσιαλιστική —και άρα ναζιστική— γερμανική συμπεριφορά δεν αλλάζει ποτέ, γιατί δεν αλλάζουν οι ίδιοι οι Γερμανοί ...Δεν αλλάζει η παιδεία τους ...Δεν αλλάζει η νοοτροπία τους. Η συμπεριφορά αυτή τούς έκανε κάποτε «πληγή» τής Ευρώπης και είναι η ίδια που τους διατηρεί στο ίδιο επίπεδο και σήμερα. Κάποτε οι Γερμανοί, για το συλλογικό κέρδος τού «ζωτικού χώρου», συσπειρώθηκαν γύρω από τον «Μπλίτσκριγκ» τού Χίτλερ, για ν’ αρπάξουν με τη βία τον πλούτο όλων των λαών. Μετά συσπειρώθηκαν γύρω από την «άνευ όρων παράδοση» του Αντενάουερ, προκειμένου σαν «μετανοήσαντες» να σώσουν τα τομάρια τους και να μην πέσουν θύματα αντεκδίκησης των λαών τους οποίους «μάτωσαν». Στη συνέχεια —αφού είχαν σώσει τα τομάρια τους— συσπειρώθηκαν όλοι σαν «ευγνωμονούντες» γύρω από τη τζάμπα-«συγνώμη» τού Κολ, γιατί η Ένωση της Γερμανίας ενεργοποιούσε τις απαιτήσεις για αποζημιώσεις των θυμάτων τής γερμανικής θηριωδίας. Μερικές δεκαετίες μετά —και αφού δεν είχαν δώσει ούτε ένα ευρώ αποζημίωσης στα θύματά τους— συσπειρώθηκαν εκ νέου οι Γερμανοί σαν «πετυχημένοι» γύρω από τη Μέρκελ και το δόγμα της περί σεβασμού των «μνημονιακών δεσμεύσεων», προκειμένου να λεηλατήσουν τα κράτη τού Ευρωπαϊκού Νότου.
Κατάλαβε ο αναγνώστης τι λέμε; ...Αλλάζει ο λόγος των «Φύρερ», αλλά όχι η νοοτροπία τού ναζιστικού λαού που τους επιλέγει ...Αλλάζει ο λόγος των «Φύρερ», γιατί αλλάζουν τα ειδικά «εθνικοσοσιαλιστικά» συμφέροντα των Γερμανών και άρα ο τρόπος με τον οποίο τα συμφέροντα αυτά εξυπηρετούνται ...Αλλάζουν τα «θέλω» των Γερμανών και άρα αλλάζουν και οι υποσχέσεις των δημαγωγών που τους κυβερνούν ...Αλλάζουν τα συλλογικά εκείνα χαρακτηριστικά-«βιτρίνα» με τα οποία εμφανίζονται ως λαός στον κόσμο. Οι ίδιοι οι Γερμανοί, όμως, εξακολουθούν μόνιμα να επιλέγουν τις ηγεσίες τους με στόχο να επωφεληθούν ως έθνος απέναντι στα θύματά τους ...Στα ίδια θύματα που οι προηγούμενοι Γερμανοί επιτέθηκαν, οι επόμενοι δεν τους αποζημίωσαν, και οι σημερινοί τα λεηλατούν ανηλεώς. Αυτό εξηγεί και όλα τα περίεργα της γερμανικής «δημοκρατίας».
Οι Γερμανοί λατρεύουν τη «δημοκρατία» όπως οι όχλοι λατρεύουν να αφήνονται οι «αποφάσεις» στις αλαλάζουσες πλειοψηφίες ...Αυτό είναι «δημοκρατία» για τους Γερμανούς ...Ένα βολικό «εργαλείο», το οποίο υπηρετεί τη βαρβαρότητα ...Είναι η ίδια «δημοκρατία» που έχουν οι αγέλες των θρασύδειλων σκύλων, οι οποίοι περιφέρονται στους δρόμους, αναζητώντας λεία ...Είναι η ίδια «δημοκρατία» των «αγελών», που κινείται προς μία κατεύθυνση και επιλέγει σαν ηγέτη αυτόν, ο οποίος απλά «τρέχει» πιο γρήγορα προς την ίδια κατεύθυνση και άρα δεν την διασπά ...Είναι η ίδια «δημοκρατία» την οποία επικαλείται ο Ερντογάν, ο Μαδούρο κλπ. ...Είναι η νομιμοποιημένη και «εξωραϊσμένη» δυνατότητα της πλειοψηφίας να εκφράσει χωρίς ευθύνη τα πιο άγρια ένστικτά της και χωρίς να προκαλεί σε πρώτη φάση τον περίγυρό της.
Για όλους αυτούς τους φασίστες των «αγελών» η «δημοκρατία» έχει λειτουργική αξία μόνον για να μπορεί η πλειοψηφία να εκφράσει και να επιβάλει τη δική της άποψη για το πώς θα εξυπηρετηθεί το συλλογικό της συμφέρον. Από τη στιγμή που θα επιτευχθεί η επιβολή τής άποψης τής πλειοψηφίας των αγράμματων φασιστών, δεν τους ενδιαφέρει η δημοκρατική «λειτουργία» —και ο έλεγχος που αυτή συνεπάγεται—, γιατί απλούστατα ο έλεγχος —και άρα ο καταμερισμός ευθυνών— θα διασπά αυτό, το οποίο έχει ήδη εκφραστεί «δημοκρατικά» και άρα θα κάνει ζημιά χωρίς κανένα άλλο κέρδος ...Αλλαγή υπάρχει μόνον μετά από «ήττα» τής «λαϊκής» επιλογής. Για να υπάρξει αλλαγή τής στρατηγικής, θα πρέπει ν’ αλλάξουν όλα εκείνα τα δεδομένα, τα οποία οδήγησαν σε αυτήν την επιλογή. Θα πρέπει να έχει αλλάξει ο συλλογικός στόχος, ώστε ξανά, μέσω τής μεθόδου τής πλειοδοσίας, να εκφραστεί και πάλι «δημοκρατικά» ο ναζιστικός λαός, για να επιλέξει τη νέα του ηγεσία.
Γι’ αυτόν τον λόγο οι ηγεσίες στη Γερμανία είναι αφύσικα μακροχρόνιες. Αφύσικο δεν είναι τρία μόνον πρόσωπα να ασκούν σχεδόν μονοπωλιακά την εξουσία στη «δημοκρατική» Γερμανία τον τελευταίο μισό αιώνα; ...14 χρόνια ο Αντενάουερ ...16 χρόνια ο Κολ ...και 15 χρόνια ήδη η Μέρκελ, χωρίς να διαφαίνεται διάδοχός της στον ορίζοντα. Αν σε αυτά προσθέσει κάποιος και τα 11 χρόνια τού Χίτλερ, μαζί με κάποια χρόνια ξένης Κατοχής, λόγω των ηττών τής Γερμανίας στους πολέμους που η ίδια προκάλεσε, δεν «περισσεύει» και πολύ γερμανική ιστορία μακριά από συμφέροντα και εγκλήματα εις βάρος άλλων λαών ...Αυτό κάνουν μόνιμα οι Γερμανοί ...Αυτή είναι η σχέση τους με τη «δημοκρατία» και την επιλογή των ηγεσιών τους.
Μόνον αν γνωρίζει κάποιος τον σχεδιασμό που περιγράφουμε, μπορεί να εξηγήσει αυτά, τα οποία εκ πρώτης όψεως φαίνονται περίεργα και αφορούν την ηγεσία τους ...Μόνιμες ηγεσίες μόνιμων συμμοριών με σταθερούς στόχους είναι αυτές ...και η γερμανική κοινωνία είναι μια τέτοια μαζική «συμμορία». Από τη στιγμή που δεν αλλάζει ο συλλογικός στόχος αυτής της πολυάνθρωπης «συμμορίας», δεν έχει λόγο ν’ αλλάξει τον ηγέτη της, εφόσον αυτός είναι εκείνος, ο οποίος πλειοδότησε στον επικαιροποιημένο συλλογικό «στόχο», και άρα στην «παραγγελιά» τού λαού. Οι μέσα στο χρόνο διαρκώς ανανεούμενοι —και άρα διαφορετικοί— στόχοι —και οι απαιτούμενοι χρόνοι για την επίτευξή τους— είναι αυτοί, οι οποίοι σε κάθε αλλαγή τους «διορίζουν» τους νέους ηγέτες στις θέσεις τους.
Το μόνο, που πρέπει να κάνουν αυτοί οι «πλειοδότες» ηγέτες, είναι το εξής απλό: Από τη στιγμή που δεν είναι οι ίδιοι που επιλέγουν τους συλλογικούς στόχους, παρά είναι αυτοί που τους εκφράζουν, η μόνη αρμοδιότητά τους είναι να εξασφαλίσουν το λαϊκό άλλοθι σε περίπτωση που κάτι θα πάει «στραβά». Αυτοί θα πρέπει να «εξωραΐσουν» τα δολοφονικά ένστικτα των «εντολοδοτών» τους ...Αυτό είναι το μόνο που απαιτείται απ’ αυτούς, εφόσον όλα τα άλλα είναι εκείνα που σκέφτηκε και απαιτεί ο λαός. Πάντα οι αγαπημένοι ηγέτες τής γερμανικής κοινωνίας είναι αδίστακτοι βλάκες. Αυτό είναι το πιο βασικό τους χαρακτηριστικό. Το μόνο, το οποίο απαιτείται απ’ αυτούς ως πολιτική «προίκα», είναι να «εφεύρουν» μια «δικαιολογία» για τις κερδοφόρες παρανομίες τής Γερμανίας, τις οποίες ο λαός στηρίζει καθολικά και οι οποίες φέρνουν συλλογικό κέδρος στον εθνικοσοσιαλιστικό —και άρα ναζιστικό— γερμανικό λαό. Κάθε φορά, όμως, που το κάνει αυτό ο γερμανικός λαός με τις «βολικές» του ηγεσίες, κάποιοι άλλοι λαοί «ματώνουν», είτε πραγματικά είτε μεταφορικά.
Αυτή είναι στην πραγματικότητα η ναζιστική λειτουργία των Γερμανών μέσα στην κοινωνία των εθνών. Ποτέ δεν έχουν ενδοιασμό να εγκληματήσουν εναντίον τού οποιουδήποτε λαού, όταν αντιλαμβάνονται κέρδος. Ποτέ δεν σταματούν να δημιουργούν εκ των προτέρων ένα χρήσιμο ηθικοπολιτισμικό «άλλοθι», για να το έχουν σε περίπτωση που το χρειαστούν ...Σε περίπτωση που χρειαστεί, να μπορούν να έχουν ως επιλογή να πετάξουν τον «μουτζούρη» στον «πλειοδότη» ηγέτη ...Τον ηγέτη αυτόν, τον οποίο θα εγκαταλείψουν την επόμενη στιγμή ...Τον ηγέτη αυτόν, τον οποίο θα δαιμονοποιήσουν, για να του «φορτώσουν» την ευθύνη, τη στιγμή που ΟΛΟΙ τους είναι εκπαιδευμένοι να ζητούν τις «τζάμπα» συγνώμες ...Το έκαναν με τον Χίτλερ, το επανέλαβαν με τον Κολ και δεν θα διστάσουν να πετάξουν στην «πυρά» και τη Μέρκελ, αν η Γερμανία κινδυνεύσει εξαιτίας των σημερινών άθλιων πολιτικών της.
Το μόνο, που πρέπει να κάνουν αυτοί οι «πλειοδότες» ηγέτες, είναι το εξής απλό: Από τη στιγμή που δεν είναι οι ίδιοι που επιλέγουν τους συλλογικούς στόχους, παρά είναι αυτοί που τους εκφράζουν, η μόνη αρμοδιότητά τους είναι να εξασφαλίσουν το λαϊκό άλλοθι σε περίπτωση που κάτι θα πάει «στραβά». Αυτοί θα πρέπει να «εξωραΐσουν» τα δολοφονικά ένστικτα των «εντολοδοτών» τους ...Αυτό είναι το μόνο που απαιτείται απ’ αυτούς, εφόσον όλα τα άλλα είναι εκείνα που σκέφτηκε και απαιτεί ο λαός. Πάντα οι αγαπημένοι ηγέτες τής γερμανικής κοινωνίας είναι αδίστακτοι βλάκες. Αυτό είναι το πιο βασικό τους χαρακτηριστικό. Το μόνο, το οποίο απαιτείται απ’ αυτούς ως πολιτική «προίκα», είναι να «εφεύρουν» μια «δικαιολογία» για τις κερδοφόρες παρανομίες τής Γερμανίας, τις οποίες ο λαός στηρίζει καθολικά και οι οποίες φέρνουν συλλογικό κέδρος στον εθνικοσοσιαλιστικό —και άρα ναζιστικό— γερμανικό λαό. Κάθε φορά, όμως, που το κάνει αυτό ο γερμανικός λαός με τις «βολικές» του ηγεσίες, κάποιοι άλλοι λαοί «ματώνουν», είτε πραγματικά είτε μεταφορικά.
Αυτή είναι στην πραγματικότητα η ναζιστική λειτουργία των Γερμανών μέσα στην κοινωνία των εθνών. Ποτέ δεν έχουν ενδοιασμό να εγκληματήσουν εναντίον τού οποιουδήποτε λαού, όταν αντιλαμβάνονται κέρδος. Ποτέ δεν σταματούν να δημιουργούν εκ των προτέρων ένα χρήσιμο ηθικοπολιτισμικό «άλλοθι», για να το έχουν σε περίπτωση που το χρειαστούν ...Σε περίπτωση που χρειαστεί, να μπορούν να έχουν ως επιλογή να πετάξουν τον «μουτζούρη» στον «πλειοδότη» ηγέτη ...Τον ηγέτη αυτόν, τον οποίο θα εγκαταλείψουν την επόμενη στιγμή ...Τον ηγέτη αυτόν, τον οποίο θα δαιμονοποιήσουν, για να του «φορτώσουν» την ευθύνη, τη στιγμή που ΟΛΟΙ τους είναι εκπαιδευμένοι να ζητούν τις «τζάμπα» συγνώμες ...Το έκαναν με τον Χίτλερ, το επανέλαβαν με τον Κολ και δεν θα διστάσουν να πετάξουν στην «πυρά» και τη Μέρκελ, αν η Γερμανία κινδυνεύσει εξαιτίας των σημερινών άθλιων πολιτικών της.
Όλα αυτά είναι δοκιμασμένες τακτικές, οι οποίες επαναλαμβάνονται απαράλλαχτες μέσα στο χρόνο, γιατί απλούστατα ο γερμανικός λαός παραμένει απαράλλαχτος και ο ίδιος μέσα στο χρόνο. Όταν η ναζιστική Bild, για να δικαιολογήσει τα σύγχρονα οικονομικά εγκλήματα της Γερμανίας χαρακτηρίζει «τεμπέληδες» ολόκληρους λαούς και η αποδοχή τής «εκκωφαντικά» ρατσιστικής άποψής της είναι σχεδόν καθολική μέσα στη γερμανική κοινωνία, αυτό είναι μια απόδειξη του επίσης καθολικού ναζισμού τής Γερμανίας. Όταν το γερμανικό Κοινοβούλιο ψηφίζει νόμους, οι οποίοι προστατεύουν τους Γερμανούς διαφθορείς των ξένων κρατών από ποινικές διώξεις και κανείς δεν αντιδρά —ενώ ξέρει ότι στόχευση των παρανομιών τους ήταν οι ξένες οικονομίες—, αυτό είναι μια απόδειξη του ναζισμού τής Γερμανίας. Όταν στις γειτονιές τής Γερμανίας οι Γερμανοί αντιμετωπίζουν σαν εθνικούς «ήρωες» τους προστατευόμενους εγκληματίες τύπου «Χριστοφοράκου», αυτό είναι μια απόδειξη του ναζισμού τής Γερμανίας.
Όλα αυτά είναι αποδείξεις, γιατί απλούστατα αποδεικνύουν ότι η «σοσιαλιστική» συμπεριφορά τής γερμανικής κοινωνίας εξακολουθεί να λειτουργεί ακόμα και σήμερα —χωρίς κανένα φίλτρο— υπέρ των συμφερόντων τού γερμανικού «έθνους». Απλά, το μόνο που τους ενδιαφέρει, είναι να έχουν ένα εθνικό «παραμύθι», προκειμένου να κρύβεται ο λαός και οι ευθύνες του για τα εγκλήματα εκείνα, τα οποία διαπράττονται στο όνομά του ...Τα κέρδη να έρχονται, και ο λαός θα παριστάνει τον «αγαθό», που, αν χρειαστεί ποτέ να κριθεί, δεν θα πρέπει να κρατάει στα χέρια του τον «μουτζούρη» τού ναζισμού. Σε μια τέτοια κρίση θα πρέπει να έχει ένα «άλλοθι» πως «δεν είδε» και «δεν γνώριζε» τίποτε για το έγκλημα εκείνο, το οποίο μέχρι τη στιγμή τής αποκάλυψης τον τάιζε πλούσια. Αρκεί η πιο αστεία και πιο αστήρικτη «δικαιολογία» για το έγκλημα και ο «αγαθός» γερμανικός λαός είναι έτοιμος να την υιοθετήσει, εφόσον κρίνει πως έχει κέρδος ...και άρα χρειάζεται και ένα «φύλλο συκής», το οποίο να δικαιολογεί την πάγια αρπακτική συμπεριφορά του. Γι’ αυτόν τον λόγο δεν έχουν πρόβλημα με τους βλάκες, τους οποίους επιλέγουν για να παριστάνουν τους ηγέτες τους ...Όσο πιο βλάκας είναι ο «ηγέτης», τόσο πιο «εύκολη» η δικαιολογία και τόσο πιο εύκολη η «καταδίκη» του στην «πυρά» όταν υπάρξει ανάγκη.
Η Γερμανία ρήμαξε την Ευρώπη στα χρόνια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και οι Γερμανοί «έφαγαν» τη δικαιολογία των «κατώτερων» λαών, που απλά —οι «κακομοίρηδες»— δεν γνώριζαν ν’ αναπτύξουν το κεφάλαιο εκείνο, το οποίο από τύχη βρέθηκε στα χέρια τους. Η Γερμανία ρήμαξε ξανά την Ευρώπη τής Ε.Ε. και οι Γερμανοί «έφαγαν» τη δικαιολογία των «τεμπέληδων» λαών, οι οποίοι σαν τέτοιοι «δικαιούνται» να τιμωρηθούν. Η Γερμανία έχει καταδικαστεί σε όλα τα μήκη και τα πλάτη τού πλανήτη για διαφθορά και αθέμιτο συναγωνισμό και οι Γερμανοί «έφαγαν» τη δικαιολογία των «ζηλόφθονων» λαών απέναντι στην «ηθική», «δημιουργική» και «παραγωγική» Γερμανία. Η Γερμανία εκμεταλλεύτηκε την κρίση χρέους —την οποία η ίδια δημιούργησε, μέσω του ελέγχου τού ευρωπαϊκού τραπεζικού συστήματος— και οι Γερμανοί έδειξαν έτοιμοι να είναι αμείλικτοι απέναντι σ’ αυτούς που απλά υπέθεταν ότι θα αρνούνταν να εκπληρώσουν τις οικονομικές τους υποχρεώσεις, τη στιγμή που η Γερμανία —παρανόμως και αποδεδειγμένα— δεν έχει εκπληρώσει ΚΑΜΙΑ από τις δικές της οικονομικές υποχρεώσεις.
Όπως εύκολα αντιλαμβανόμαστε, κανένας —και ποτέ— δεν περιμένει τίποτε καλό από τους Ναζιστές. Κι όμως, ενώ αυτό το γνωρίζουν όλοι οι Ευρωπαίοι, εναπόθεσαν τις ελπίδες τους σ’ αυτούς τους Ναζιστές. Είναι δυνατόν να κάνεις υπερεθνικό «χωριό», δίνοντας την πρωτοκαθεδρία σε εθνικοσοσιαλιστές; Είναι δυνατόν να γίνεις «συνέταιρος» —και άρα να αμβλύνεις τα ειδικά εθνικά σου συμφέροντα— με έναν εθνικοσοσιαλιστή, ο οποίος έχει τα εθνικά του συμφέροντα σε απόλυτη έξαρση; Αυτό έκαναν οι Ευρωπαίοι. Αρκεί να σκεφτεί κάποιος ότι ...«εμπνευστής» τής Ε.Ε. θεωρείται ο Αντενάουερ ...«αρχιτέκτονάς» της ο Κολ ...και βέβαια τελικός «διαχειριστής» της η Μέρκελ. Ο πρώτος Πρόεδρος της Κομισιόν ήταν ο επιφανής Ναζιστής συνεργάτης τού Χίτλερ, ο Χολστάιν. Η σημερινή Πρόεδρος της διαδόχου Επιτροπής αυτής τής Κομισιόν είναι η επίσης Ναζίστρια Ούρσουλα Φον Ντερ Λάιεν. Πόσο χειρότερα μπορούσαν να γίνουν τα πράγματα; Τι καλό μπορείς να περιμένεις από την «έμπνευση» και την «εκτέλεση» φανατικών Ναζιστών, οι οποίοι ηγούνται του πιο Ναζιστικού λαού στον Κόσμο;
Αυτή η Ε.Ε. των Γερμανών Ναζιστών εννοείται ότι μπορεί εύκολα να θεωρηθεί και πνευματικό «παιδί» τού Χίτλερ ...Κάτι ανάλογο οραματιζόταν και ο Χίτλερ λίγα χρόνια νωρίτερα ...Να εκμεταλλεύεται η εθνικοσοσιαλιστική —και άρα Ναζιστική— Γερμανία ολόκληρη την Ευρώπη ...Να δουλεύουν όλοι οι Ευρωπαίοι, για να «κονομάνε» οι Γερμανοί ...Να αποκτήσουν οι Γερμανοί σταδιακά τον έλεγχο και την ιδιοκτησία ολόκληρου του ευρωπαϊκού κεφαλαίου ...Λιμάνια, αεροδρόμια, ανταγωνιστικές βιομηχανίες, καλλιεργήσιμες εκτάσεις, ξενοδοχειακές εγκαταστάσεις κλπ. ...Ό,τι είναι πολύτιμο στην Ευρώπη, να περιέλθει στα χέρια ενός έθνους ...Του πιο φανατικού εθνικοσοσιαλιστικού έθνους, που είναι το γερμανικό. Αυτό δεν είναι που βλέπουμε να συμβαίνει σήμερα; Τι σχέση μπορεί να έχει ένα ελληνικό αεροδρόμιο με μια ιταλική βιομηχανία —όπως η Ducati—, ξενοδοχειακές εγκαταστάσεις στην Ισπανία και τεράστιες γεωργικές εκτάσεις στην Πολωνία; ...Ανήκουν όλα σε εθνικοσοσιαλιστές Γερμανούς; ...Αυτούς, οι οποίοι «οραματίζονταν» τα ίδια πράγματα με τον Χίτλερ, αλλά είχαν διαφορετικό «σχέδιο» για να το πετύχουν.
Αυτό, το οποίο δεν πέτυχε ο ίδιος με τα όπλα, το πέτυχαν οι επίγονοί του με τα χρήματα ...Τους το επέτρεψαν οι αφελείς Ευρωπαίοι, και τα κατάφεραν. Αυτοί οι Ευρωπαίοι όχι μόνον δεν αποζημιώθηκαν για τις γερμανικές θηριωδίες, αλλά «τάισαν» εκ νέου το γερμανικό «θηρίο». Μιλάμε για αφέλεια ...Πήγαν σε «γεύμα», καλεσμένοι από έναν οπλισμένο δολοφόνο ...Πήγαν καλοπροαίρετοι και άοπλοι στο «γεύμα» τού Χάνιμπαλ Λέκτερ των κρατών ...Στο γεύμα τού πιο διαβόητου «δολοφόνου» τής ευρωπαϊκής —και ίσως και της ανθρώπινης— ιστορίας ...Ας πρόσεχαν. Τώρα «αιμορραγεί» ολόκληρη η Ευρώπη και η Γερμανία, παρ’ όλο που κρατάει ακόμα στα χέρια της το ματωμένο «μαχαίρι», τους βρίζει όλους. Αυτός είναι ο Ναζισμός σε όλο του το μεγαλείο ...«Εκεί που μας χρωστούσανε, μας πήραν και το βόδι» ...Μας «μαχαιρώνουν» και μας βρίζουν, επειδή τους λερώνουμε με τα «αίματά» μας.
Το αποκορύφωμα της αυθεντικότητας του ναζισμού τής σημερινής Γερμανίας αποκαλύπτεται με ένα σημερινό παράδοξο ...Ένα παράδοξο, το οποίο αποδεικνύει πως οι Γερμανοί είναι τόσο αμετανόητοι Ναζί, που, για το υποτιθέμενο κέρδος τού λαού, θα μπορούσαν να θυσιάσουν τα πάντα ...Οι φανατικοί «εθνικοσοσιαλιστές» έδειξαν ότι στο «βωμό» τού κέρδους μπορούν να θυσιάσουν ακόμα και την ίδια τη Γερμανία. Πρόσφατα κυκλοφόρησαν φήμες ότι ο Τραμπ θα ακολουθούσε μια πολιτική απόσυρσης των αμερικανικών στρατευμάτων από τη Γερμανία ...«Πάγωσε» ολόκληρη η Γερμανία σε αυτήν την είδηση. Αυτό, το οποίο για έναν φυσιολογικό λαό θα γινόταν αίτιο μαζικών πανηγυρισμών και «λατρείας» προς το πρόσωπο του Τραμπ, έγινε στη Γερμανία αίτιο γκρίνιας και θρήνου. Φυσιολογικά η απόσυρση των αμερικανικών στρατευμάτων θα σήμαινε απόσυρση ξένων δυνάμεων Κατοχής από τη Γερμανία ...Θεωρητικά αυτό θα σήμαινε την «απελευθέρωση» της χώρας από τον ξένο «ζυγό».
ΓΙΑΤΙ όμως δεν πανηγύριζαν οι Γερμανοί; ΓΙΑΤΙ δεν ξεχύθηκε ο λαός στους δρόμους να γιορτάσει την απελευθέρωσή του, όπως έγινε στην Ανατολική Γερμανία με το αντίστοιχο της απόσυρσης των στρατευμάτων τής Ρωσίας; ΓΙΑΤΙ δεν «λάτρεψε» τον Τραμπ, όπως είχε κάνει για τον Γκορμπατσώφ; ...Υπάρχει καλός και κακός κατακτητής, που πρέπει πάνω του να προσαρμόσουμε τη συμπεριφορά μας; ΓΙΑΤΙ η γερμανική ηγεσία εμφανίστηκε σχεδόν τρομοκρατημένη και έτοιμη να βοηθήσει με κάθε μέσον τον αντίπαλο του «γενναιόδωρου» Τραμπ; ΓΙΑΤΙ συνέβη αυτό το παράδοξο; ...Γιατί ο γερμανικός λαός είναι αυθεντικά ναζιστής ...Ο ναζισμός του είναι εγγενές χαρακτηριστικό του ...Είναι ιδρυτικό «συστατικό» τού γερμανικού κράτους ...Είναι βασικό συνεκτικό στοιχείο τής ανομοιόμορφης —εθνικά και θρησκευτικά— γερμανικής κοινωνίας.
ΓΙΑΤΙ όμως δεν πανηγύριζαν οι Γερμανοί; ΓΙΑΤΙ δεν ξεχύθηκε ο λαός στους δρόμους να γιορτάσει την απελευθέρωσή του, όπως έγινε στην Ανατολική Γερμανία με το αντίστοιχο της απόσυρσης των στρατευμάτων τής Ρωσίας; ΓΙΑΤΙ δεν «λάτρεψε» τον Τραμπ, όπως είχε κάνει για τον Γκορμπατσώφ; ...Υπάρχει καλός και κακός κατακτητής, που πρέπει πάνω του να προσαρμόσουμε τη συμπεριφορά μας; ΓΙΑΤΙ η γερμανική ηγεσία εμφανίστηκε σχεδόν τρομοκρατημένη και έτοιμη να βοηθήσει με κάθε μέσον τον αντίπαλο του «γενναιόδωρου» Τραμπ; ΓΙΑΤΙ συνέβη αυτό το παράδοξο; ...Γιατί ο γερμανικός λαός είναι αυθεντικά ναζιστής ...Ο ναζισμός του είναι εγγενές χαρακτηριστικό του ...Είναι ιδρυτικό «συστατικό» τού γερμανικού κράτους ...Είναι βασικό συνεκτικό στοιχείο τής ανομοιόμορφης —εθνικά και θρησκευτικά— γερμανικής κοινωνίας.
Πέραν του συμφέροντος δεν υπάρχει κάτι άλλο, που να συνδέει τις γερμανικές «φυλές» μεταξύ τους ...Δεν υπάρχει κάτι άλλο, που να δημιουργεί στενές «σχέσεις» μεταξύ γερμανόφωνων λαών, οι οποίοι —με αποκορύφωμα τον «Τριακονταετή Πόλεμο»— πάμπολες φορές τους τελευταίους αιώνες έχουν αλληλοσκοτωθεί μεταξύ τους ...«Σχέσεις» μεταξύ Καθολικών και Προτεσταντών, οι οποίοι αλληλομισούνταν ...«Σχέσεις» μεταξύ Βαυαρών και Πρώσων, οι οποίοι επίσης αλληλομισούνταν. Τα πολλά υποσχόμενα κέρδη τού Χίτλερ τούς ένωσαν όλους αυτούς. Από εκεί και πέρα η ένωση τους συντηρείται ακόμα και σήμερα από τον φόβο τους μήπως και απαιτηθεί να πληρώσουν το κόστος τής χιτλερικής τους αποτυχίας. Γι’ αυτόν τον λόγο οι ηγεσίες τους αναπαράγουν διαρκώς τον «αντιχιτλερικό» τους ρόλο, προκειμένου να τους τρομοκρατούν και να τους βαστούν ενωμένους μέσω τού φόβου. Γι’ αυτόν τον λόγο επιβιώνουν σαν ενιαίος λαός, παρ’ όλο το εσωτερικό τους μίσος. Γι’ αυτόν τον λόγο ο συμφεροντολόγος και σοσιαλιστής αυτός λαός «τρέμει» στην ιδέα τής «απελευθέρωσης» ...Τρέμει στην ιδέα τού κόστους των συνεπειών αυτής της «απελευθέρωσης» ...Τρέμει στην ιδέα ότι τελειώνει το «τζάμπα-μάγκας» και ότι θα πρέπει επιτέλους να πληρώσει για τις «μαγκιές» του.
Ο γερμανικός λαός γι’ αυτόν τον λόγο είναι σταθερά και φανατικά σοσιαλιστής. Μόνον ο σοσιαλισμός τον ενώνει «πάνω» από τις μεταξύ τους διαφορές ...Ο σοσιαλισμός τού εθνικοσοσιαλιστή Χίτλερ, ο οποίος έδωσε «σκελετό» στο «φάντασμα» της Βαϊμάρης. Μόνον αυτός «γεφυρώνει» τις επί αιώνες «αγεφύρωτες» διαφορές τους. Από εκεί και πέρα, ως σοσιαλιστής λαός, είναι έτοιμος να υπηρετήσει όποιο «αφεντικό» τού υπόσχεται μεγάλα κέρδη ή απαλλαγή από μεγάλες ζημιές —γιατί, ακόμη κι αυτό, μεγάλο κέρδος είναι— ...Πάντα έτοιμος προς «ενοικίαση» ...Κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσιν του —«ενοικιαζόμενου» από τους τραπεζίτες— Μαρξ. Μόνον στα «μικρά» —και κατά περίσταση— είναι κρατιστής ή τοπικιστής ή ευσεβής πιστός. Σε όλα τα άλλα είναι οργανωμένα και συλλογικά εκπαιδευμένος να είναι «στρατευμένος» σ’ αυτά, τα οποία τη στιγμή εκείνη αντιλαμβάνεται ως δικά του συλλογικά συμφέροντα και τα οποία εμφανίζονται μπροστά του πάντα με κριτήρια μεγέθους.
Γι’ αυτόν τον λαό τού ιδεολογικού «σωλήνα» προέχουν τα συλλογικά συμφέροντα, τα οποία με ακρίβεια έχει ορίσει ο μαρξιστικός «εθνικοσοσιαλισμός» του, και μετά ακολουθούν όλα τα άλλα. Ακόμα και το ίδιο το κράτος είναι ένα «εργαλείο», το οποίο εξυπηρετεί τα συμφέροντα αυτά και όχι το αντίθετο. Το κράτος μπορεί να θυσιαστεί για τα συμφέροντα του λαού και όχι το αντίθετο ...Περί αυτού πρόκειται ...Για το κέρδος οι Γερμανοί μπορούν να θυσιάσουν τα πάντα ...Ακόμα και την ελευθερία τού κράτους τους ...Δεν έχουν αυτό που λέμε «ιερά και όσια» ...«Ιερά και όσια» για τους Γερμανούς είναι μόνον τα συμφέροντα ...Κέρδη να έρχονται, και ξέρουν να κλείνουν τα «μάτια» τους σε όλα τα εγκλήματα που συνεπάγονται τα κέρδη αυτά ...Έτοιμες τις έχουν τις «δικαιολογίες», πολύ πριν αυτές χρειαστούν.
Αυτοί οι άνθρωποι, με αυτήν τη λογική, δημιούργησαν τη Γερμανία που γνωρίζουμε τον τελευταίο αιώνα. Αυτή η Γερμανία είναι στημένη ως μια «μπίζνα» ιδιοκτητών και όχι ως κράτος πολιτών ...Μια «μπίζνα» με «κοντό» παρελθόν —περίπου έναν αιώνα— ...που το μόνο που «παράγει» είναι πτώματα και κέρδη. Περισσότερο πληρεί τα κριτήρια μιας εταιρείας, παρά μιας πατρίδας ...Μιας εταιρείας, η οποία «παραχωρείται» με ενοίκιο και η οποία επινοικιάζεται από τρίτους κλπ.. Η Γερμανία ΔΕΝ είναι πατρίδα των Γερμανών, παρά η εθνικοσοσιαλιστική επιχείρησή τους ...Μια επιχείρηση, η οποία απαιτεί καί θυσίες και βέβαια «υποθήκες» από τους «επενδυτές» της, οι οποίοι είναι οι Γερμανοί πολίτες.
Αυτοί οι άνθρωποι, με αυτήν τη λογική, δημιούργησαν τη Γερμανία που γνωρίζουμε τον τελευταίο αιώνα. Αυτή η Γερμανία είναι στημένη ως μια «μπίζνα» ιδιοκτητών και όχι ως κράτος πολιτών ...Μια «μπίζνα» με «κοντό» παρελθόν —περίπου έναν αιώνα— ...που το μόνο που «παράγει» είναι πτώματα και κέρδη. Περισσότερο πληρεί τα κριτήρια μιας εταιρείας, παρά μιας πατρίδας ...Μιας εταιρείας, η οποία «παραχωρείται» με ενοίκιο και η οποία επινοικιάζεται από τρίτους κλπ.. Η Γερμανία ΔΕΝ είναι πατρίδα των Γερμανών, παρά η εθνικοσοσιαλιστική επιχείρησή τους ...Μια επιχείρηση, η οποία απαιτεί καί θυσίες και βέβαια «υποθήκες» από τους «επενδυτές» της, οι οποίοι είναι οι Γερμανοί πολίτες.
Για το κέρδος αυτής της «επιχείρησης» —με την επωνυμία «Γερμανία»— όπως το είχε ορίσει ο «ιδρυτής» Χίτλερ, οι «νεοφώτιστοι» Γερμανοί» θυσίασαν τη Βαυαρικότητα και την Πρωσικότητά τους, δηλώνοντας «Γερμανοί» ...Για το κέρδος τής επιβίωσής τους —μετά την ήττα τους— παρέδωσαν τα «κλειδιά» τού κράτους τους σε ξένους κατακτητές ...Για το κέρδος τής μη-καταβολής των πολεμικών αποζημιώσεων δεν διεκδίκησαν την απελευθέρωσή τους από τους Αμερικανούς, όπως έκαναν με τους Ρώσους ...Για το κέρδος τής παγκοσμιοποίησης «επινοικίασαν» το υπό αμερικανικό έλεγχο γερμανικό κράτος στους Σιωνιστές. Γι’ αυτόν τον λόγο έγιναν οι πιο πιστοί «μπράβοι» των παγκοσμιοποιητών και, δίνοντας το καλό «παράδειγμα» σε όλους τους λαούς, μετέτρεψαν την κοινωνία τους στη μεγαλύτερη ευρωπαϊκή «χωματερή» τής λαθρομετανάστευσης. Για το κέρδος τής λεηλασίας τής Ε.Ε. έγιναν δούλοι των Εβραίων τραπεζιτών τής Φρανκφούρτης ...Για όλα αυτά τα κέρδη αρνούνται να αποδεχθούν την «ελευθερία» αυτή, την οποία θα μπορούσε να τους παράσχει «τζάμπα» η πολιτική Τραμπ.
Ο γερμανικός λαός σήμερα δεν θέλει την ελευθερία του, γιατί τον συμφέρει περισσότερο η πολυτελής δουλεία και υποταγή ...Τον συμφέρουν να έρχονται τα «νοίκια» από τα «αφεντικά», παρά η ελευθερία τού «ιδιοκτήτη». Προτιμά να θυσιαστεί το κράτος, παρά να περιοριστούν τα αβίαστα κέρδη τού λαού. Προτιμά να ψηφίζει την άχρηστη και ατάλαντη Μέρκελ, η οποία φέρνει τα κέρδη τής διαφθοράς των Πολυεθνικών τής Γερμανίας, έστω κι αν τα κέρδη αυτά πηγαίνουν «πακέτο» με τα εκατομμύρια των λαθρομεταναστών ...Προτιμά να ψηφίζει τη σταλινοναζίστρια Μέρκελ, η οποία πανικοβλήθηκε στο ενδεχόμενο ν’ αποχωρίσουν τα αμερικανικά στρατεύματα από τη Γερμανία ...Τη Μέρκελ, η οποία γνωρίζει πως χωρίς τους «προστάτες» της δεν θα μπορεί η Γερμανία να παριστάνει για μεγάλο χρονικό διάστημα την πλούσια και «πετυχημένη» χώρα.
Είναι δυνατόν ο Ναζιστικός γερμανικός λαός να θέλει να χάσει τον υπερατλαντικό «νοικάρη» του, στον οποίο —για λόγους συμφέροντος— έχει παραδώσει τα «κλειδιά» τού κράτους του και ο οποίος το ελέγχει απόλυτα; Αυτά τα γνωρίζει η Μέρκελ και τα ίδια γνωρίζουν και οι υπόλοιποι Γερμανοί ...Γνωρίζουν ότι χάρη στην αμερικανική στρατιωτική παρουσία είχαν μεταπολεμικά τα τεράστια κέρδη τού ατιμώρητου «δολοφόνου», ο οποίος θα παρίστανε στη συνέχεια τον χαφιέ-«μπράβο» των Αμερικανών στην Ευρώπη ...Γνωρίζουν οι Γερμανοί πως χάρη στην αμερικανική παρουσία γλίτωσαν τα τομάρια τους τους από την εκδικητικότητα των λαών που κατέστρεψαν ...Γνωρίζουν οι Γερμανοί ότι με τα άπειρα χρήματα των Αμερικανών —και όχι με τις ικανότητες ή τα ταλέντα τους— «αναστήθηκαν» βιομηχανικά μέσα από τις «στάχτες» τους. Γνωρίζουν, όμως, και τα σημερινά τους κέρδη ...Γνωρίζουν οι Γερμανοί πως χάρη στην αμερικανική παρουσία —και άρα την αμερικανική Κατοχή— δεν αντιμετωπίζονται ως ελεύθερο κράτος και άρα δεν σύρονται στα διεθνή δικαστήρια για τις πολεμικές αποζημιώσεις.
Γι’ αυτό «πάγωσαν» στην πιθανότητα επανεκλογής τού «απελευθερωτή» Τραμπ ...Τρόμαξαν και μόνον που σκέφτηκαν το «κόστος» τής ελευθερίας ...Βολεύονται σαν «κατακτημένοι» ...Βολεύονταν, έχοντας εξασφαλισμένη την «ασυλία» των προστατευόμενων του «αφεντικού». Σαν κατεχόμενη χώρα δεν μπορεί να συρθεί σε κανένα δικαστήριο, χωρίς να συμφωνούν οι κατακτητές της και άρα οι Αμερικανοί. Άρα; ...Άρα, ελευθερία, για τον μέσο συμφεροντολόγο ναζιστή Γερμανό, σημαίνει ότι ανοίγει ο δρόμος για τα διεθνή δικαστήρια σε όλα τα επίπεδα και για όλους τους λόγους ...Σημαίνει, για παράδειγμα, ότι —την επόμενη της «απελευθέρωσης»— Έλληνες, Ρώσοι, Σέρβοι, Πολωνοί και πολλοί άλλοι θα μπουν στη σειρά, για να πάρουν μερίδιο από το «precious» που έχουν οι Γερμανοί, και δεν είναι η πατρίδα τους, αλλά τα χρήματά τους ...Σημαίνει ότι —την επόμενη της «απελευθέρωσης»— θα αναγκαστεί η Γερμανία να καταργήσει όλους τους παράνομους εκείνους νόμους, οι οποίοι καλύπτουν εγκληματίες —εξυπηρετώντας τη διαφθορά— και δεν επιτρέπεται να υπάρχουν στα ελεύθερα και δημοκρατικά κράτη.
Σε μια τέτοια περίπτωση δεν θα μπορεί η Γερμανία να συνεχίσει να λειτουργεί ως «συμμορία»,» αρνούμενη να εκδώσει εγκληματίες στις χώρες που αυτοί εγκλημάτησαν και στις οποίες διώκονται. Δεν θα μπορεί να «προοδεύει», προστατεύοντας τους «Χριστοφοράκους» όλου του κόσμου που την υπηρετούν. Δεν θα μπορεί να προστατεύσει τις εταιρείες της, οι οποίες θα «χαντακωθούν» από τις καταδίκες των «Χριστοφοράκων». Ένας-ένας όλοι αυτοί οι εγκληματίες θα πρέπει να εκδίδονται στα κράτη που τους καταδιώκουν και μέσα από τις δίκες τους θα μάθει η παγκόσμια κοινωνία για τα εγκλήματα της σύγχρονης Γερμανίας. Ελευθερία για τη Γερμανία σημαίνει ότι η ζημιά θα καταφτάνει από παντού σε τεράστια μεγέθη ...Από αποζημιώσεις των θυμάτων τού Χίτλερ μέχρι τις αποζημιώσεις τής Siemens, της Bayer ή της Volkswagen.
Αυτό δεν μπορούν να το αντέξουν ...Άντεξαν —για να σωθούν— το «νταβατζηλίκι» και την αλαζονεία των Αμερικανών ...Άντεξαν, για να γεμίσουν τις «τσέπες» τους, την ταπεινωτική «συγνώμη» προς τους «κατώτερους», αλλά δεν θα αντέξουν σε καμία περίπτωση να αδειάσουν αυτές οι «τσέπες», ως τίμημα για την ελευθερία και την «αξιοπρέπειά» τους ...Άντεξαν να τους «φτύνει» όλος ο πολιτισμένος κόσμος για μισό και πλέον αιώνα, με κέρδος να σώσουν τις Mercedes, Bayer, Boss, Volkswagen, BMW, Thyssen, Siemens κλπ., αλλά δεν θα αντέξουν να πάνε όλες αυτές οι εταιρείες των ΝΑΖΙ στα διεθνή δικαστήρια για τη διαφθορά που μεταπολεμικά προκάλεσαν σε ολόκληρο τον Πλανήτη ...Μόνον τα «τζάμπα» αρέσουν στους Γερμανούς «σοσιαλιστές» ΝΑΖΙ. Δεν θέλουν να πληρώσουν, για να «μπουν» στον κόσμο «καθαροί» ...Αρκούνται και από τις ταπεινές τζάμπα-«μαγκιές» ...Δεν θέλουν να μπουν σε «έξοδα» ...Τους αρκεί το «φτηνό» προπέτασμα μιας «κεκαλυμμένης» —έστω και υπονοούμενης— λόγω «επιτυχίας», υπεροχής ...Καλύπτεται η μνησικακία τους και το κόμπλεξ τους πίσω από τους εμετικούς ρατσιστικούς λόγους τού σακάτη Σόιμπλε ...Όλα τα παραπάνω «κοστίζουν», και οι Γερμανοί αυτά που «κοστίζουν» δεν τα θέλουν.
Όλα αυτά, όπως αντιλαμβανόμαστε, τους καθιστούν «πρωταθλητές» τής συλλογικής εκπόρνευσης με στόχο το κέρδος. Με διαφορά οι Γερμανοί είναι ο λαός με τα πιο άσχημα χαρακτηριστικά στην ανθρώπινη ιστορία ...Με διαφορά ο χειρότερος λαός, ο οποίος επέλεξε συνειδητά —και για το κέρδος— να είναι αυτός που είναι ...Να είναι ο λαός αυτός, ο οποίος δίνει μόνιμα «εντολή» στην ηγεσία του να του φέρνει «κέρδη» και να τον εκπαιδεύει ανάλογα, ώστε να αυτοτροφοδοτείται η ναζιστική αυτή μηχανή, χωρίς να αλλάζει ποτέ τα κερδοφόρα χαρακτηριστικά της ...Να είναι ο λαός αυτός, ο οποίος από μόνος του να αποτελεί την απόδειξη ότι ο ναζισμός είναι μια κοινωνική «πάθηση», η οποία με μαθηματική ακρίβεια οδηγεί σε μόνιμη «αναπηρία» τής κοινωνίας που τον έχει υιοθετήσει ως «λειτουργικό» της «δόγμα» ...Ένας κακός λαός-«σακάτης» κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσιν του Σόιμπλε, που, πάνω στο «καρότσι» τού αμερικανικού ιμπεριαλισμού συνεχίζει όχι μόνον να εγκληματεί, αλλά και να συκοφαντεί και να διαβάλει τούς λαούς.
Δεν υπάρχει λύση για την ανθρωπότητα, αν δεν λυθεί πρώτα το πρόβλημα του γερμανικού κράτους ...Της πιο οργανωμένης και φονικής συμμορίας στην ανθρώπινη ιστορία ...Μιας «πληγής», η οποία συνεχώς υποτροπιάζει, λειτουργώντας ως «απόστημα», το οποίο απειλεί μόνιμα με «μόλυνση» ολόκληρο τον Πλανήτη. Όπου και ν’ αναζητήσει σήμερα κάποιος τη διαφθορά τής παγκοσμιοποίησης, είναι βέβαιον ότι θα βρει γερμανικές «ηθικές» εταιρείες να τη μεθοδεύουν. Όπου και να σταθεί κάποιος, για ν’ ακούσει «ύβρεις» εις βάρος των λαών και των ανθρώπων, την κακόηχη γερμανική γλώσσα θ’ ακούσει. Ακόμα και στην εποχή τού αμερικανικού ιμπεριαλισμού η εθνικοσοσιαλιστική —και άρα ναζιστική— Γερμανία είναι αυτήν, που για το κέρδος αναλαμβάνει —χωρίς κανέναν ενδοιασμό— να κάνει όλη τη «βρόμικη» δουλειά ...Η «ανάπηρη» Γερμανία, που για το κέρδος είναι έτοιμη να κάνει το οποιοδήποτε ΈΓΚΛΗΜΑ...
...Τη Γερμανία πρέπει ν’ αναζητήσουμε στους Εμφύλιους πόλεμους της Γιουγκοσλαβίας, της Ουκρανίας ή ακόμα και της Συρίας. Η «αχάριστη» Γερμανία, η οποία σήμερα ακόμα και τους ευεργέτες της Αμερικανούς επιχειρεί να «ρίξει», επιλέγοντας να υπηρετήσει τον Σιωνισμό ...Να τους «ρίξει» στην κυριολεξία, εφόσον θεωρούμε κάτι παραπάνω από βέβαιο πως έχει συμμετοχή στη σημερινή εκλογική νοθεία στις ΗΠΑ, αλλά και σε όλα τα εφιαλτικά εμφυλιοπολεμικά σενάρια, τα οποία μπορεί να δρομολογηθούν σε περίπτωση που ο αμερικανικός λαός αρνηθεί να νομιμοποιήσει τα αποτελέσματα της νοθείας, την οποία πραγματοποίησαν τα σιωνιστικά αφεντικά τής Γερμανίας.
Θεωρούμε απολύτως βέβαιο ότι Γερμανοί πράκτορες, υπό τις εντολές τού γερμανικού κράτους, «αλωνίζουν» σήμερα τις ΗΠΑ, όπως έκαναν όλα αυτά τα χρόνια εις βάρος άλλων κρατών. Γερμανοί πράκτορες βρίσκονται σήμερα ανάμεσα στους «ταραξίες» τής Antifa ή τους οργανωτές των «Black lives Matter» ...Οι ίδιοι Γερμανοί, οι οποίοι πρωταγωνίστησαν στη «Ρωσική» Οκτωβριανή «Επανάσταση» ...την Ουκρανική Πορτοκαλί «Επανάσταση» ...τη Γιουγκοσλαβική Εμφυλιοπολεμική Σύγκρουση ...τον Συριακό Ισλαμικό Φονταμενταλισμό ...ή τη Μεταναστευτική «Λαίλαπα» του Αιγαίου. Παντού βρίσκονται Γερμανοί, γιατί το γερμανικό κράτος εισπράττει κέρδη «εργολάβου» εγκλημάτων από τα «αφεντικά» αυτού του Κόσμου.
Σε μια τέτοια περίπτωση δεν θα μπορεί η Γερμανία να συνεχίσει να λειτουργεί ως «συμμορία»,» αρνούμενη να εκδώσει εγκληματίες στις χώρες που αυτοί εγκλημάτησαν και στις οποίες διώκονται. Δεν θα μπορεί να «προοδεύει», προστατεύοντας τους «Χριστοφοράκους» όλου του κόσμου που την υπηρετούν. Δεν θα μπορεί να προστατεύσει τις εταιρείες της, οι οποίες θα «χαντακωθούν» από τις καταδίκες των «Χριστοφοράκων». Ένας-ένας όλοι αυτοί οι εγκληματίες θα πρέπει να εκδίδονται στα κράτη που τους καταδιώκουν και μέσα από τις δίκες τους θα μάθει η παγκόσμια κοινωνία για τα εγκλήματα της σύγχρονης Γερμανίας. Ελευθερία για τη Γερμανία σημαίνει ότι η ζημιά θα καταφτάνει από παντού σε τεράστια μεγέθη ...Από αποζημιώσεις των θυμάτων τού Χίτλερ μέχρι τις αποζημιώσεις τής Siemens, της Bayer ή της Volkswagen.
Αυτό δεν μπορούν να το αντέξουν ...Άντεξαν —για να σωθούν— το «νταβατζηλίκι» και την αλαζονεία των Αμερικανών ...Άντεξαν, για να γεμίσουν τις «τσέπες» τους, την ταπεινωτική «συγνώμη» προς τους «κατώτερους», αλλά δεν θα αντέξουν σε καμία περίπτωση να αδειάσουν αυτές οι «τσέπες», ως τίμημα για την ελευθερία και την «αξιοπρέπειά» τους ...Άντεξαν να τους «φτύνει» όλος ο πολιτισμένος κόσμος για μισό και πλέον αιώνα, με κέρδος να σώσουν τις Mercedes, Bayer, Boss, Volkswagen, BMW, Thyssen, Siemens κλπ., αλλά δεν θα αντέξουν να πάνε όλες αυτές οι εταιρείες των ΝΑΖΙ στα διεθνή δικαστήρια για τη διαφθορά που μεταπολεμικά προκάλεσαν σε ολόκληρο τον Πλανήτη ...Μόνον τα «τζάμπα» αρέσουν στους Γερμανούς «σοσιαλιστές» ΝΑΖΙ. Δεν θέλουν να πληρώσουν, για να «μπουν» στον κόσμο «καθαροί» ...Αρκούνται και από τις ταπεινές τζάμπα-«μαγκιές» ...Δεν θέλουν να μπουν σε «έξοδα» ...Τους αρκεί το «φτηνό» προπέτασμα μιας «κεκαλυμμένης» —έστω και υπονοούμενης— λόγω «επιτυχίας», υπεροχής ...Καλύπτεται η μνησικακία τους και το κόμπλεξ τους πίσω από τους εμετικούς ρατσιστικούς λόγους τού σακάτη Σόιμπλε ...Όλα τα παραπάνω «κοστίζουν», και οι Γερμανοί αυτά που «κοστίζουν» δεν τα θέλουν.
Όλα αυτά, όπως αντιλαμβανόμαστε, τους καθιστούν «πρωταθλητές» τής συλλογικής εκπόρνευσης με στόχο το κέρδος. Με διαφορά οι Γερμανοί είναι ο λαός με τα πιο άσχημα χαρακτηριστικά στην ανθρώπινη ιστορία ...Με διαφορά ο χειρότερος λαός, ο οποίος επέλεξε συνειδητά —και για το κέρδος— να είναι αυτός που είναι ...Να είναι ο λαός αυτός, ο οποίος δίνει μόνιμα «εντολή» στην ηγεσία του να του φέρνει «κέρδη» και να τον εκπαιδεύει ανάλογα, ώστε να αυτοτροφοδοτείται η ναζιστική αυτή μηχανή, χωρίς να αλλάζει ποτέ τα κερδοφόρα χαρακτηριστικά της ...Να είναι ο λαός αυτός, ο οποίος από μόνος του να αποτελεί την απόδειξη ότι ο ναζισμός είναι μια κοινωνική «πάθηση», η οποία με μαθηματική ακρίβεια οδηγεί σε μόνιμη «αναπηρία» τής κοινωνίας που τον έχει υιοθετήσει ως «λειτουργικό» της «δόγμα» ...Ένας κακός λαός-«σακάτης» κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσιν του Σόιμπλε, που, πάνω στο «καρότσι» τού αμερικανικού ιμπεριαλισμού συνεχίζει όχι μόνον να εγκληματεί, αλλά και να συκοφαντεί και να διαβάλει τούς λαούς.
Δεν υπάρχει λύση για την ανθρωπότητα, αν δεν λυθεί πρώτα το πρόβλημα του γερμανικού κράτους ...Της πιο οργανωμένης και φονικής συμμορίας στην ανθρώπινη ιστορία ...Μιας «πληγής», η οποία συνεχώς υποτροπιάζει, λειτουργώντας ως «απόστημα», το οποίο απειλεί μόνιμα με «μόλυνση» ολόκληρο τον Πλανήτη. Όπου και ν’ αναζητήσει σήμερα κάποιος τη διαφθορά τής παγκοσμιοποίησης, είναι βέβαιον ότι θα βρει γερμανικές «ηθικές» εταιρείες να τη μεθοδεύουν. Όπου και να σταθεί κάποιος, για ν’ ακούσει «ύβρεις» εις βάρος των λαών και των ανθρώπων, την κακόηχη γερμανική γλώσσα θ’ ακούσει. Ακόμα και στην εποχή τού αμερικανικού ιμπεριαλισμού η εθνικοσοσιαλιστική —και άρα ναζιστική— Γερμανία είναι αυτήν, που για το κέρδος αναλαμβάνει —χωρίς κανέναν ενδοιασμό— να κάνει όλη τη «βρόμικη» δουλειά ...Η «ανάπηρη» Γερμανία, που για το κέρδος είναι έτοιμη να κάνει το οποιοδήποτε ΈΓΚΛΗΜΑ...
...Τη Γερμανία πρέπει ν’ αναζητήσουμε στους Εμφύλιους πόλεμους της Γιουγκοσλαβίας, της Ουκρανίας ή ακόμα και της Συρίας. Η «αχάριστη» Γερμανία, η οποία σήμερα ακόμα και τους ευεργέτες της Αμερικανούς επιχειρεί να «ρίξει», επιλέγοντας να υπηρετήσει τον Σιωνισμό ...Να τους «ρίξει» στην κυριολεξία, εφόσον θεωρούμε κάτι παραπάνω από βέβαιο πως έχει συμμετοχή στη σημερινή εκλογική νοθεία στις ΗΠΑ, αλλά και σε όλα τα εφιαλτικά εμφυλιοπολεμικά σενάρια, τα οποία μπορεί να δρομολογηθούν σε περίπτωση που ο αμερικανικός λαός αρνηθεί να νομιμοποιήσει τα αποτελέσματα της νοθείας, την οποία πραγματοποίησαν τα σιωνιστικά αφεντικά τής Γερμανίας.
Θεωρούμε απολύτως βέβαιο ότι Γερμανοί πράκτορες, υπό τις εντολές τού γερμανικού κράτους, «αλωνίζουν» σήμερα τις ΗΠΑ, όπως έκαναν όλα αυτά τα χρόνια εις βάρος άλλων κρατών. Γερμανοί πράκτορες βρίσκονται σήμερα ανάμεσα στους «ταραξίες» τής Antifa ή τους οργανωτές των «Black lives Matter» ...Οι ίδιοι Γερμανοί, οι οποίοι πρωταγωνίστησαν στη «Ρωσική» Οκτωβριανή «Επανάσταση» ...την Ουκρανική Πορτοκαλί «Επανάσταση» ...τη Γιουγκοσλαβική Εμφυλιοπολεμική Σύγκρουση ...τον Συριακό Ισλαμικό Φονταμενταλισμό ...ή τη Μεταναστευτική «Λαίλαπα» του Αιγαίου. Παντού βρίσκονται Γερμανοί, γιατί το γερμανικό κράτος εισπράττει κέρδη «εργολάβου» εγκλημάτων από τα «αφεντικά» αυτού του Κόσμου.
Αυτό το ΝΑΖΙΣΤΙΚΟ ΚΤΗΝΟΣ, το οποίο λειτουργεί ΣΥΛΛΟΓΙΚΑ, θα πρέπει ν’ αντιμετωπιστεί με τον ίδιο τρόπο κι απ’ αυτούς που μπορούν να το κάνουν. Πρέπει οι Ευρωπαίοι, επίσης συλλογικά, να δράσουν εναντίον της ...Εναντίον τού λαού της και όχι ξεχωριστά εναντίον τής ηγεσίας της ...Πρέπει να απαιτήσουν την «απελευθέρωση» της Γερμανίας ...Να απαιτήσουν οι Ευρωπαίοι την αποχώρηση των αμερικανικών δυνάμεων Κατοχής, προκειμένου η Γερμανία να βρίσκεται με τους ίδιους όρους με τους υπολοίπους μέσα στην Ε.Ε. και όχι ως εκλεκτός «μπράβος» τού «αφεντικού».
Δεν είναι δυνατόν ανάμεσα στα κράτη τής Ευρώπης να υπάρχει μια «εταιρεία» σιωνιστικής ιδιοκτησίας, η οποία, εκμεταλλευόμενη τις ιδιομορφίες της, σέβεται αλά-καρτ τους ευρωπαϊκούς νόμους και εξασφαλίζει τη μέγιστη ανταγωνιστικότητα υπό συνθήκες αθέμιτου ανταγωνισμού. Δεν είναι δυνατόν ανάμεσα στα συμβατικά κράτη, τα οποία σέρνουν τα «βαρίδια» των υποχρεώσεων του πολιτισμού, της άμυνας και της κοινωνικής πολιτικής να υπάρχει μια ασυναγώνιστη κερδοσκοπική εταιρεία, η οποία εκ του ασφαλούς «τρέχει» συνέχεια για το κέρδος. Δεν είναι δυνατόν σε ένα κοπάδι «προβάτων» να αφεθεί να περιφέρεται ένας αιμοβόρος «λύκος», τον οποίο απλά το «αφεντικό» του αποφάσισε να τον «αθωώσει», φορώντας του μια «προβιά». Πρέπει ν’ «απελευθερωθεί» η Γερμανία, για να «πληρώσει» το τίμημα της πραγματικότητας, το οποίο πληρώνουν και όλοι οι άλλοι. Πρέπει οι Αμερικανοί να την τιμωρήσουν για τη σημερινή προδοσία της, «απελευθερώνοντάς» την. Να μπει κι αυτή στο ευρωπαϊκό «κλουβί» με τα εθνικά θηρία, χωρίς την προστασία τού «αφεντικού».
Αυτό είναι το όλο μυστικό τής αντιμετώπισης του προβλήματος του γερμανικού ναζισμού. Πρέπει ν’ αντιστραφούν οι όροι αυτοί, οι οποίοι γεννούν και συντηρούν τον Ναζισμό τής Γερμανίας. Πρέπει ο Ναζισμός τής γερμανικής κοινωνίας να «σκοτώσει» τη Ναζιστική Κοινωνία. Πρέπει ο Ναζισμός να λειτουργήσει ως «αυτοάνοσο» νόσημα και να στραφεί εναντίον τής ίδιας της κοινωνίας. Αν, δηλαδή, τα μεγάλα συλλογικά κέρδη, τα οποία «ανεβάζουν» τους Γερμανούς πολίτες στην κρατική «πλατφόρμα» τής Γερμανίας, γίνουν τεράστιες συλλογικές ζημιές, τότε τα ίδια αυτά συμφέροντα θα τους «κατεβάσουν» από εκεί. Η ίδια νοοτροπία, που τους κάνει «φανατικούς» Γερμανούς, να τους κάνει «φανατικούς» Αντιγερμανούς.
Πρέπει η Γερμανία ως κράτος να παραμείνει απροστάτευτη απέναντι στα θύματά της, ώστε να πάρει «επάνω» της όλη τη ζημιά που γέννησε και συνεχίζει να γεννά η εγκληματική της συμπεριφορά από τη στιγμή τής ίδρυσής της. Πρέπει το κράτος των εγκληματιών Χίτλερ, Κολ ή Μέρκελ να πληρώσει επιτέλους το κόστος των εγκλημάτων του. Πρέπει να της αφαιρεθεί η αμερικανική «ασπίδα». Πρέπει ν’ ανοίξουν όλοι οι «φάκελοι» των μεταπολεμικών γερμανικών εγκλημάτων κατά τής ανθρωπότητας στην Ευρώπη, προκειμένου ν’ αποδειχθεί ότι η Γερμανία όχι μόνον δεν αλλάζει συμπεριφορά, αλλά διαρκώς υποτροπιάζει. Η ατιμωρησία την αποθρασύνει και δεν της «διδάσκει» πολιτισμό και μεγαλοψυχία ...Κορόιδα θεωρεί τόσο τους πολιτισμένους όσο και τους μεγαλόψυχους. Σε αυτά τα κορόιδα δίνει σαν «αποζημιώσεις» τις «συγνώμες» τής υποκρισίας.
Πρέπει η Ναζιστική Γερμανία να βιώσει η ίδια στο «πετσί» της τις συνθήκες εκείνες, που δίνει εντολή στις ηγεσίες της να «βυθίσουν» τις άλλες κοινωνίες ...Να βιώσει ως «τεμπέλα» τις συνθήκες εκείνες, τις οποίες επιφύλασσε για τους «τεμπέληδες» Έλληνες ...Να βιώσει ως «απατεώνισσα» τις συνθήκες εκείνες, τις οποίες επιφύλασσε για τους «απατεώνες» Ιταλούς ...Να μπει σε perpetual «Μνημόνια» δανειστών, ιδιαιτέρως απεχθή. Πόσο απεχθή; ...Όσο αυτά, τα οποία η ίδια επινόησε για τους άλλους ...Copy-paste αυτών, που έστειλε με «φωνές και βρισιές» στην Ελλάδα ...Πρέπει η Γερμανία να βιώσει το μέλλον εκείνο, το οποίο επεφύλασσε για τους άλλους ...Το μέλλον εκείνο, το οποίο επιφύλασσε για την Ελλάδα ...Να λεηλατηθεί από πλούσιους ξένους και να αφεθεί να «συγκατοικήσει» με εκατομμύρια φτωχούς ξένους ...Να αναγκαστεί να υποδέχεται στα «γόνατα» αυτούς που τη βρίζουν και τη λεηλατούν.
Αυτό είναι το όλο μυστικό τής αντιμετώπισης του προβλήματος του γερμανικού ναζισμού. Πρέπει ν’ αντιστραφούν οι όροι αυτοί, οι οποίοι γεννούν και συντηρούν τον Ναζισμό τής Γερμανίας. Πρέπει ο Ναζισμός τής γερμανικής κοινωνίας να «σκοτώσει» τη Ναζιστική Κοινωνία. Πρέπει ο Ναζισμός να λειτουργήσει ως «αυτοάνοσο» νόσημα και να στραφεί εναντίον τής ίδιας της κοινωνίας. Αν, δηλαδή, τα μεγάλα συλλογικά κέρδη, τα οποία «ανεβάζουν» τους Γερμανούς πολίτες στην κρατική «πλατφόρμα» τής Γερμανίας, γίνουν τεράστιες συλλογικές ζημιές, τότε τα ίδια αυτά συμφέροντα θα τους «κατεβάσουν» από εκεί. Η ίδια νοοτροπία, που τους κάνει «φανατικούς» Γερμανούς, να τους κάνει «φανατικούς» Αντιγερμανούς.
Πρέπει η Γερμανία ως κράτος να παραμείνει απροστάτευτη απέναντι στα θύματά της, ώστε να πάρει «επάνω» της όλη τη ζημιά που γέννησε και συνεχίζει να γεννά η εγκληματική της συμπεριφορά από τη στιγμή τής ίδρυσής της. Πρέπει το κράτος των εγκληματιών Χίτλερ, Κολ ή Μέρκελ να πληρώσει επιτέλους το κόστος των εγκλημάτων του. Πρέπει να της αφαιρεθεί η αμερικανική «ασπίδα». Πρέπει ν’ ανοίξουν όλοι οι «φάκελοι» των μεταπολεμικών γερμανικών εγκλημάτων κατά τής ανθρωπότητας στην Ευρώπη, προκειμένου ν’ αποδειχθεί ότι η Γερμανία όχι μόνον δεν αλλάζει συμπεριφορά, αλλά διαρκώς υποτροπιάζει. Η ατιμωρησία την αποθρασύνει και δεν της «διδάσκει» πολιτισμό και μεγαλοψυχία ...Κορόιδα θεωρεί τόσο τους πολιτισμένους όσο και τους μεγαλόψυχους. Σε αυτά τα κορόιδα δίνει σαν «αποζημιώσεις» τις «συγνώμες» τής υποκρισίας.
Πρέπει η Ναζιστική Γερμανία να βιώσει η ίδια στο «πετσί» της τις συνθήκες εκείνες, που δίνει εντολή στις ηγεσίες της να «βυθίσουν» τις άλλες κοινωνίες ...Να βιώσει ως «τεμπέλα» τις συνθήκες εκείνες, τις οποίες επιφύλασσε για τους «τεμπέληδες» Έλληνες ...Να βιώσει ως «απατεώνισσα» τις συνθήκες εκείνες, τις οποίες επιφύλασσε για τους «απατεώνες» Ιταλούς ...Να μπει σε perpetual «Μνημόνια» δανειστών, ιδιαιτέρως απεχθή. Πόσο απεχθή; ...Όσο αυτά, τα οποία η ίδια επινόησε για τους άλλους ...Copy-paste αυτών, που έστειλε με «φωνές και βρισιές» στην Ελλάδα ...Πρέπει η Γερμανία να βιώσει το μέλλον εκείνο, το οποίο επεφύλασσε για τους άλλους ...Το μέλλον εκείνο, το οποίο επιφύλασσε για την Ελλάδα ...Να λεηλατηθεί από πλούσιους ξένους και να αφεθεί να «συγκατοικήσει» με εκατομμύρια φτωχούς ξένους ...Να αναγκαστεί να υποδέχεται στα «γόνατα» αυτούς που τη βρίζουν και τη λεηλατούν.
Πρέπει να πληρώσουν οι Γερμανοί τη Μέρκελ, γευόμενοι οι ίδιοι την εγκληματική της πολιτική ...Να «ματώσουν» οι ίδιοι τις «εμπνεύσεις» τού Σόιμπλε. Όταν οι ίδιοι θα βιώσουν το κόστος τής δικής τους πολιτικής, τότε θα δούμε πόσο δημοφιλείς θα είναι η Μέρκελ ή ο Σόιμπλε. Μόνον έτσι ο Ναζισμός τού γερμανικού λαού θα στραφεί εναντίον τής Ναζιστικής Γερμανίας ...Μόνον έτσι προκαλείται το «αυτοάνοσο» νόσημα. Πρέπει να «σκοτώσουν» οι ίδιοι οι Γερμανοί την υπερχρεωμένη Γερμανία, για να διεκδικήσουν ως Βαυαροί ή Πρώσοι τις «εκπτώσεις» ή τα «κουρέματα» της Βαυαρίας ή της Πρωσίας ...Να μην τους συμφέρει η επιβίωση της Γερμανίας, και ν’ αναζητήσουν άλλες «πλατφόρμες».
Έτσι κι αλλιώς η Γερμανία είναι ένα κράτος, το οποίο στην κυριολεξία δεν θα λείψει από κανέναν ...Ένα κράτος, του οποίου η ιστορία είναι «γοητευτική» μόνον για επιστήμονες, οι οποίοι μελετούν ακραίες ανθρώπινες συμπεριφορές ...Ένα κράτος, του οποίου η ιστορία είναι απάνθρωπα εγκλήματα, ρατσιστικές συμπεριφορές, καταδίκες για απάτες, συκοφαντίες λαών και, μερικά ποδοσφαιρικά κύπελλα. Δυστυχώς αυτή είναι η αλήθεια που αφορά τη Γερμανία ...Μηδενική παρουσία σε όλα τα επίπεδα ...Θα «σβήσει» από τον χάρτη και μερικά χρόνια αργότερα κανένας δεν θα μπορεί να θυμηθεί τον λόγο που αυτή υπήρχε.
Όμως, για να γίνουν αυτά, θα πρέπει η Γερμανία να χάσει την «ασυλία» τής χώρας, που βρίσκεται υπό αμερικανική Κατοχή. Μέχρι ν’ «απελευθερωθεί» η Γερμανία, οι ίδιοι οι λαοί τής Ευρώπης πρέπει να την τιμωρούν με τον τρόπο που πραγματικά την ενοχλεί ...Σε έναν κόσμο με άπειρες επιλογές στην αγορά —και άρα χωρίς να στερείται κάποιος το παραμικρό— πρέπει να τιμωρηθούν οι Γερμανοί. Είναι ντροπή για τους δημοκράτες και τους πατριώτες τής Ευρώπης να «ταΐζουν» με τα χρήματά τους το γερμανικό θηρίο ...Είναι ξεφτίλα για όλους εμάς τους Έλληνες, τους Βρετανούς, τους Γάλλους, τους Πολωνούς, τους Ρώσους ή τους Σέρβους ν’ αγοράζουμε γερμανικά αυτοκίνητα, τη στιγμή που η Γερμανία δεν έχει καταβάλει ούτε ένα ευρώ αποζημίωση στα θύματα της κτηνωδίας της ...Ούτε «καρφίτσα» made in Germany.
Πρέπει να τελειώνουμε μ’ αυτούς, πριν προλάβουν να κάνουν μεγαλύτερη ζημιά στην ανθρωπότητα. Μπορούν όλοι αυτοί να επιβιώσουν ως άνθρωποι Βαυαροί ή ως Πρώσοι, αλλά όχι ως Γερμανοί. Οι Γερμανοί με τον εγγενή Ναζισμό τους δεν πρέπει να «επιβιώσουν» στην τρίτη χιλιετία. Στη χιλιετία τού ΑΝΘΡΩΠΟΥ και τού ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ οι «Γερμανοί» πρέπει να «πεθάνουν», γιατί απλούστατα αποτελούν μόνιμη πηγή κακών για την ανθρωπότητα ...Και μόνον που υπάρχουν αποτελούν μια δυνάμει απειλή για την ανθρωπότητα ...Ένα φονικό «εργαλείο», που όλο και κάποιος θα θελήσει να το χρησιμοποιήσει και οι Γερμανοί —για το κέρδος— θα τον εξυπηρετήσουν. Πρέπει μ’ αυτήν την έτσι κι αλλιώς άχρηστη Γερμανία να τελειώνουμε ...Δεν έχει κανένα νόημα ύπαρξης. Ο κρατικός «λύκος», ο οποίος περιφέρεται ανάμεσα στα «πρόβατα», πρέπει να φύγει με τις «κλωτσιές» από το «κοπάδι». Το τελευταίο «σφάγιο» της Ευρώπης θα πρέπει να είναι ο αιμοβόρος αυτός «λύκος».