Φαίνεται πως το νόημα είναι στα αζήτητα για μια ακόμη φορά σ’ αυτή τη χώρα. Ξαφνικά αυστηρότερο lockdown. Ακόμη και κάποιοι επιδημιολόγοι αδυνατούν να καταλάβουν γιατί ελήφθη αυτή η απόφαση. (Η καθηγήτρια επιδημιολογίας Αθηνά Λινού δεν μπορούσε να ερμηνεύσει την απόφαση στο κανάλι Star).
Καλά έχουμε καταλάβει σχεδόν ένα χρόνο τώρα, ότι υποβιβαζόμαστε αργά αλλά σταθερά σε εν δυνάμει ασθενείς όλοι μας. Μπουκώσαμε από εικονογραφημένες παραστάσεις φοβικής λειτουργίας. Ο κορωνοϊός είναι το βαρόμετρο της ζωής, «αντιπροσωπεύει», «συμβολίζει» με τα νούμερά του, τον δείκτη της επιβίωσης και του θανάτου.
Ο άνθρωπος μέρα με τη μέρα καταπίνει όλο και μεγαλύτερες δόσεις φόβου εθίζεται σαν τοξικό-εξαρτημένος. Η θεαματική «οντοφοβία» έχει εγκατασταθεί για τα καλά και το άτομο δεν την ξεπερνά ποτέ ή μπορεί να το κατορθώσει με εξαιρετική δυσκολία.
Μάθαμε να εκφραζόμαστε διαμέσου της ανταλλαγής του εαυτού μας με τον φόβο. Αυτή είναι πλέον η κυριότητα της οργανωμένης φαινομενικότητας. Ο φόβος ορίζεται σαν γνήσια υλική κατοχή σαν «έχειν». Και παράλληλα αντλεί υπεραξία, αφού οι εξουσιαστές παίρνουν μερίδιο από τον πλούτο της χώρας, κρατώντας τον πολίτη αιχμάλωτο στη σωφρονιστική αποικία που του έφτιαξαν για να ζήσει. Αλλαγή εργασίας μέσω διαδικτύου, νέα ωράρια, νέοι μισθοί, (μεγάλο κέρδος για εργοδότες) αλλαγές στην εκπαίδευση, νέες δεξιότητες, δηλαδή νέοι τρόποι εθισμού για τις καινούργιες γενιές, ώστε να ζουν μέσα από την απόσταση, (δικτυωμένη κοινωνία εικονικών χρηστών) νέα αγορά χωρίς υλικές εγκαταστάσεις, όλα στη διαδικτυακή πώληση (η νέα απελευθέρωση της αγοράς).
Το ολοκληρωτικό σύμπλεγμα εξάρτησης περνά μέσα από το φόβο, και εξουσιάζεται ολικά. Αρχικά ο άνθρωπος αποικιοποείται φοβικά στη συνέχεια κριτικάρεται για τη συμπεριφορά του και στο τέλος οδηγείται στο συνεπόμενο βήμα της συναίρεσης της διαχειριστικής πραγματικότητας.
Ο πρωθυπουργός προσφεύγει για μια άλλη φορά στη «τεχνασματική». Και ως μεθοδευτής υποθέσεων αρπάζει το ευκαιριακό, που τρέχει και το κάνει υπόσχεση. Εργαλειοποιεί τον κορωνοϊό και ετοιμάζει να δώσει παράσταση με ανασχηματισμό. Τι επιθυμεί; Να κάνει την υπολογισμένη αοριστία, εξελικτική και μεταβαλλόμενη πορεία πραγμάτων. Ο ανασχηματισμός γίνεται μια νέα υπόσχεση, μια νέα σχηματική αφήγηση της δήθεν επιτυχίας του για την πανδημία.
Στο βάθος βλέπει εκλογές και μάλιστα σύντομα, αλλά στο τώρα θέλει να κτίζεται αργά και σταθερά ένα αφήγημα που θα λειτουργεί με προγραμματισμένη συνέπεια και που θα επιφέρει αποτελεσματικότητα. Το success story της νίκης του κορωνοϊού με παραδειγματικές πολιτικές, με πρότυπα και σύμβολα που ο ίδιος επιθυμεί φαίνεται ότι πάει περίπατο.
Ο κορωνοϊός δεν τον βοηθάει, όσο θα ήθελε, του χαλάει τα σχέδια και οι προσπάθειές του να δημιουργήσει κλίμα επιτυχίας συρρικνώνονται και αποψιλώνονται. Ο εμβολιασμός για παράδειγμα ήταν μια μεγάλη ασυνέπεια με τα υποσχόμενα που είχε θέσει. Ισχυριζόταν ότι κάθε μήνα θα έχουμε δύο εκατομμύρια εμβολιασμένους και ο εμβολιασμός θα ολοκληρωνόταν τον Μάιο, αλλά αποδεικνύεται ότι θα περάσει πολύς χρόνος για να εμβολιαστούν οι πολίτες.
Υπάρχουν πολλά περιθώρια αμφιβολίας της πολιτικής του. Το on off μεταξύ αυστηρού lockdown και λιγότερο αυστηρού lockdown και οι κυβερνητικές και επιστημονικές αμφιδοξίες για τη λήψη μέτρων που φαίνεται να μην ακουμπούν σε λογικά και επιστημονικά κριτήρια, ο αόριστος λόγος, της κυβέρνησης και των ιατρογνωμόνων της επιτροπής που αφήνει να υπονοηθεί ότι τίποτε δεν είναι οριστικό κατεδαφίζουν το υπό κατασκευή success story του.
Ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης ως ελλιποβαρής προσωπικότητα – και αυτό γιατί στερείται πλήρως κλασικής παιδείας – αδυνατεί να καταλάβει την υπόγεια ειρωνεία των πραγμάτων. Προσπαθεί να παραχαράξει την πραγματικότητα με τη βοήθεια του δημοσιογραφικού ιερατείου, αλλά ο ελληνικός λαός ξέρει ότι αυτό που παριστάνεται δεν είναι αυτό που φαίνεται.
Έτσι θα συντριβεί μέσα στην «τεχνασματική» του. Το ψεύτικο σύστημα των εμπορευματοποιημένων σημάτων της διαχείρισης της πανδημίας θα καταγγελθεί από τους πολίτες ακόμη περισσότερο, και η δήθεν κοινωνική του ευαισθησία και αλληλεγγύη για κοινωνικές ομάδες που πλήττονται θα αποκαλυφθεί ότι δεν είναι τίποτε περισσότερο από ένα αποτυχημένο «χρηματιστήριο του θεάματος».
Ανυποψίαστος θα οδηγηθεί σύντομα σε εκλογές αλλά θα καταρρεύσει σαν χάρτινος πύργος.
Απόστολος Αποστόλου Δρ. Φιλοσοφίας