Η κυρία Μάγδα Φύσσα, η μητέρα του τραγικού Παύλου, είδε χθες το βράδυ στον ύπνο της το παιδί της να χαμογελάει δικαιωμένο. Η ίδια νωρίτερα ακούγοντας την απόφαση της ελληνικής δικαιοσύνης ύψωσε τα χέρια της στον ουρανό και φώναξε: «Παύλο, τα κατάφερες». Μετά από 5,5 χρόνια καρκινώδους ακροαματικής διαδικασίας, η ελληνική δικαιοσύνη καταδίκασε χθες ως εγκληματική οργάνωση το νεοναζιστικό μόρφωμα της Χρυσής Αυγής. Η έδρα πήρε αντίθετη θέση από την αθωωτική πρόταση της εισαγγελέως, και η ετυμηγορία ώθησε σε παραλήρημα ενθουσιασμού χιλιάδες ανθρώπους που προσήλθαν χθες έξω από το Εφετείο για να ακούσουν την απόφαση. Όλοι οι πολιτικοί δήλωσαν ότι η Δημοκρατία ενίκησε. Η είδηση της καταδίκης πέρασε τα σύνορα της χώρας και έγινε θέμα από όλα τα διεθνή μέσα ενημέρωσης. Θα ακολουθήσουν σήμερα οι ποινές και το αν θα έχουν ανασταλτικό χαρακτήρα μέχρι το Εφετείο.
Αυτή η απόφαση, αυτή η ετυμηγορία, αυτό το σκεπτικό δεν στέκεται πάνω στα αίτια που γέννησαν το αυγό του φιδιού. Δεν περιλαμβάνει τους υπευθύνους για την ανάπτυξη του μορφώματος της Χρυσής Αυγής, και το πώς οι καταδικασθέντες κατάφεραν να αποκτήσουν διψήφιο αριθμό εδρών στο Ελληνικό Κοινοβούλιο. Ποιοι γέννησαν το μωρό της Ρόουζμαρι στην Ελλάδα; Ποιοι έφεραν μέσα στο Κοινοβούλιο τους κλώνους του Παπαδόπουλου και του Ιωαννίδη; Γιατί ο κόσμος κατά εκατοντάδες χιλιάδες ψήφισε Μιχαλολιάκο, Κασιδιάρη, Λαγό, Ματθαιόπουλο; Ήταν όλοι αυτοί Έλληνες οπαδοί των Ναζί; Ήταν όλες αυτές οι χιλιάδες των ψηφοφόρων οπαδοί του αγκυλωτού σταυρού; Των φλεγόμενων πυρσών τύπου ΚουΚλουξΚλαν και των παραστρατιωτικών δράσεων; Μήπως η μαζική αυτή υποστήριξη της Χρυσής Αυγής γεννήθηκε από μια σάπια πολιτική κατάσταση που εγκατέλειψε το λαό που υπέγραψε μνημόνια και κυρίως οδήγησε μέρος του πληθυσμού σε απόλυτη εξαθλίωση; Τέτοιου είδους αρρωστημένα μορφώματα γεννιούνται ιστορικά μέσα από την λαϊκή απόγνωση που φέρνει η πολιτική παρακμή, η οικονομική ύφεση, και η δυστυχία των μαζών. Μέσα από αυτά γεννήθηκε το χιτλερικό καθεστώς, το σοβιετικό καθεστώς, ο ναζισμός και ο σταλινισμός. Και αυτά τα φρικαλέα πολιτικά συστήματα έφεραν στην ανθρωπότητα το ολοκαύτωμα, τα σιβηρικά στρατόπεδα Γκουλάκ, τους θαλάμους αερίων, τις εκτελέσεις στο δάσος του Κατύν, τους Πινοσέτ, την εισβολή στην Πράγα, και το ποδοπάτημα διαδηλωτών από άρματα μάχης στην κεντρική πλατεία του Πεκίνου.
Η Δημοκρατία δεν πρέπει να πανηγυρίζεται και να επιβραβεύεται αλα καρτ. Ούτε πρέπει να περιμένει μια μάνα άγρια δολοφονημένου επί επτά χρόνια για να δικαιωθεί και να ακούσει επιβολή ποινής στο δολοφόνο του παιδιού της. Άργησε πολύ η ψυχή του Παύλου Φύσσα να χαμογελάσει. Και όλη αυτή μακρά δικαστική διαδρομή που τελείωσε με λαϊκό ξέσπασμα έξω από το Εφετείο, η πατρίδα μας δέχθηκε σφοδρότατα πλήγματα από το οικονομικό σύμφωνο κατοχής. Η Δημοκρατία υπέστη εκπτώσεις. Και σε αυτά τα πλήγματα κατά του Συντάγματος, ατομικών ελευθεριών και της εξαθλίωσης εκατομμυρίων Ελλήνων συμμετείχαν αρκετοί από τους χθεσινούς πανηγυρίζοντες. Η Δημοκρατία δεν επιβραβεύεται αλα καρτ. Είναι μια διαρκής μάχη η υπεράσπισή της. Δεν έχει να κάνει μόνο με την ασχήμια και την εγκληματική δράση των κλώνων του Παπαδόπουλου και του Ιωαννίδη. Έχει να κάνει με την καθημερινή πολιτική αντιμετώπιση της παραπληροφόρησης, της μετατροπής της πατρίδας μας σε γερμανικό προτεκτοράτο. Σε ενίσχυση των αρμών της δικαιοσύνης για ανεξάρτητη απονομή της. Έχει να κάνει με την υπεράσπιση των εθνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων, με τη μη περικοπή προϋπολογισμών για τις Ένοπλες Δυνάμεις μας. Έχει να κάνει με τη δαπάνη για την υγεία και την παιδεία. Κυρίως έχει να κάνει με την μάχη εναντίον της παραπληροφόρησης, της πλύσης εγκεφάλου που στερεί από τον πολίτη το δικαίωμα να γνωρίζει και να επιλέγει.
Χθες το βράδυ η τραγική μητέρα του Παύλου Φύσσα κοιμήθηκε ήρεμα. Σίγουρα είδε στο όνειρό της το παιδί της. Ποια μάνα χάνει έτσι ένα παιδί και δεν περιμένει δικαίωση. Επτά χρόνια, αυτό που λέγεται Ελληνική Δημοκρατία, καθυστέρησε να της δώσει πιο ήρεμο ύπνο. Για της ξελαφρύνει την ψυχή, να την δικαιώσει. Επτά ολόκληρα χρόνια αυτό που λέγεται Ελληνική Δικαιοσύνη καρκινοβατούσε σε χιλιάδες ακροαματικές διαδικασίες χωρίς να αποφασίζει για ένα ξεκάθαρο γεγονός. Δηλαδή ότι ένας τραμπούκος, μια άγρια και κολασμένη ψυχή βρήκε και σκότωσε κάποιον άνθρωπο εκεί στη μέση του δρόμου. Η Χρυσή Αυγή τιμωρήθηκε και καταδικάστηκε. Οι συνθήκες, όμως, που γέννησαν αυτή την πολιτική δυσπλασία, αυτή την τερατογένεση εξακολουθούν να υπάρχουν. Ο πληθυσμός εξακολουθεί να πολτοποιείται οικονομικά. Τα κέρδη της τοπικής ελίτ μεγαλώνουν. Οι εξωτερικοί κίνδυνοι αυξάνονται.
Οι πανηγυρισμοί για δικαίωση της Δημοκρατίας είναι κούφιοι όταν το κράτος δεν είναι στην Καρδίτσα, δεν είναι στην Κεφαλονιά, δεν είναι στην Ιθάκη, δεν είναι με τους ανέργους στην Πάτρα, δεν είναι πουθενά. Όλες οι Δημοκρατίες καταρρέουν όταν οι δομές σαπίζουν από διαφθορά, παρακμή και υποκρισία. Ο Παύλος Φύσσας δικαιώθηκε πυγμιαία από μια δικαστική απόφαση. Οι αγώνες του νεαρού για έναν καλύτερο κόσμο δεν δικαιώθηκαν. Και αυτό ίσως είναι η ουσία της υπόθεσης. Καλά τα πανηγύρια αλλά οι αρχαίο έλεγαν «τα σπίτια μας καίγονται και ημείς άδωμεν».