Μερικούς μήνες πριν έγραφα ότι οι ουσιαστικές κυρώσεις της ΕΕ κατά της Τουρκίας, στις οποίες έχει βασίσει τις ελπίδες της η σημερινή κυβέρνηση και θριαμβολογεί για την επιτυχία τους η παλιά, είναι δύσκολο να αποφασισθούν (οδυνηρές και όχι ανώδυνες), λόγω των θεσμικών περιορισμών που υπάρχουν και των θεσμικών διαδικασιών που γίνονται εκμεταλλεύσιμες κατά περίπτωση από την ΕΕ (και χώρες).
υποναυάρχου ε.α.
προέδρου Κοινωνίας Αξιών
Δήλωσα δε πολλές φορές δημόσια ότι οι κυρώσεις που επιβλήθηκαν με αφορμή τις γεωτρήσεις στη Κυπριακή ΑΟΖ, στην ουσία δεν πόνεσαν την Τουρκία, αφού ήταν κατά προσώπων ξένων εταιρειών και δεν υπήρχαν κυρώσεις ουσιαστικά οδυνηρές/αποτρεπτικές κατά της Τουρκίας (διπλωματικές, οικονομικές, διακοπής χρηματοδοτήσεων κλπ)
Όμως όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, έτσι και η ΝΔ σήμερα, έχουν επικεντρώσει τη προσπάθεια τους για να πείσουν τους Έλληνες, ότι η πολιτική τους έχει οδηγήσει την ΕΕ στο να σκέφτεται να επιβάλλει οδυνηρές και αποτρεπτικές κυρώσεις στην Τουρκία για την επιθετική και παραβατική της συμπεριφορά.
Και όσον αφορά την Κύπρο, ναι, είναι αδιαμφισβητητο ότι η Τουρκία παραβίασε και παραβιάζει συνεχώς και κατάφωρα τα κυριαρχικά δικαιώματα της με έρευνες και γεωτρήσεις.
Όσσν αφορά εμάς όμως, ποίο δικαίωμα παραβίασε, όταν ούτε εμείς οι ίδιοι δεν αποδεχόμαστε (στο εσωτερικό) ότι κάνει έρευνες (επί δίμηνο σχεδόν αμφιταλαντευόμαστε εάν κάνει ή δεν κάνει έρευνες) και εντός της υφαλοκρηπίδας μας;
Και εάν δεν υπήρχε ο νόμος Μανιάτη (2011), τον οποίο επιτέλους αναφέραμε στην επιστολή μας τον ΟΗΕ, δε θα ήξερε κανείς (αφού δεν το έχουμε δηλώσει με κάποιο άλλο τρόπο), για το ποια είναι ακριβώς αυτή η υφαλοκρηπίδα την οποία μας παραβιάζει;
Η ΔΥΣΚΟΛΗ ΘΕΣΗ ΚΥΠΡΟΥ ΚΑΙ ΕΛΛΑΔΟΣ
Σήμερα η ΕΕ θέλει να λάβει κυρώσεις κατά της Λευκορωσίας, και εμείς πιέζουμε να επιταχυνθεί η απόφαση του πρόσφατου Συμβουλίου ΥπΕξ, που αποφάσισε να δοθεί εντολή στην Επιτροπή για να εξετάσει κυρώσεις κατά της Τουρκίας και να προτείνει σττο επόμενο Συμβούλιο Κορυφής ποίες θα είναι αυτές.
Όμως η Κύπρος συνέδεσε αυτά τα δύο θέματα (κυρώσεις για Λευκορωσία και για Τουρκία), και είπε ότι δεν είναι δυνατό να αποφασίζονται κυρώσεις κατά της Λευκορωσίας, για εκλογική νοθεία και άσκηση βίας κατά διαδηλωτών και όχι κατά της Τουρκίας που παραβιάζει με τις ενέργειές της στην Ανατολική Μεσόγειο το Διεθνές Δίκαιο.
Κατά την παρέμβασή του μάλιστα το απόγευμα της Πέμπτης, ο Υπουργός Εξωτερικών της Κύπρου κατέστησε σαφές ότι εξαρτά τη σύμφωνη γνώμη του για τις κυρώσεις κατά της Λευκορωσίας, από το αποτέλεσμα της συζήτησης για την Τουρκία.
Δηλαδή ότι εάν δεν υπάρξουν κυρώσεις κατά της Άγκυρας, δεν θα συμφωνήσει για κυρώσεις κατά της Λευκορωσίας. Την άποψη μάλιστα αυτή την στήριξε και ο κ. Δένδιας.
ΤΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΑΣ
Σήμερα η γραφειοκρατία της ΕΕ μηχανεύεται για το πως θα περάσουν οι κυρώσεις (κατά προσώπων κυρίως) για την Λευκορωσία με ειδική πλειοψηφία (ενισχυμένη ή μη - ενδεχομένως να μεθοδευθεί ώστε υπάρξει ενισχυμένη πλειοψηφία για τους περιορισμούς που θέτουν η Κύπρος και η Ελλάδα ως προς την Λευκορωσία), για να ξεπεράσει την άρνηση που εξέφρασαν η Κύπρος και η Ελλάδα.
Όμως για τις κυρώσεις κατά της Τουρκίας εξακολουθείται να ακολουθείτα η διαδικασία κατά την οποία οι δυνητικές κυρώσεις χρειάζονται ομοφωνία και οπωσδήποτε το νομικό πλαίσιο είναι ιδιαίτερα αυστηρό και διαδικαστικά χρονοβόρο.
Κάποιες χώρες μάλιστα εξέφρασαν ήδη αντιρρήσεις, λόγω του φόβου τους για επανεκκίνηση των πιέσεων των μεταναστευτικών ροών από πλευράς Τουρκίας.
Συνεπώς τα Ελληνικά και Κυπριακά όπλα τείνουν να αποδυναμωθούν.
Οπωσδήποτε όμως δημιουργούνται ερωτηματικά, γιατί ενώ ζητάμε από την ΕΕ να μας βγάλει το φίδι από την τρύπα, εμείς δεν λάβαμε ποτέ κάποιο μέτρο κατά της Τουρκίας, για τις συνεχιζόμενες παραβιάσεις των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων (ή μήπως εξακολουθούμε να ισχυριζόμαστε στο εσωτερικό ότι δεν έγιναν;) ούτε για τις επιθετικές ενέργειες, τις απειλές πολέμου, ούτε για το Τουρκολυβικό σύμφωνο, ούτε, ούτε, ούτε…(κανένα διπλωματικό, οικονομικό μέτρο, ούτε αρνησικυρία σε ευρωπαϊκές χρηματοδοτήσεις κλπ).
Σε κάθε περίπτωση όμως ελπίζουμε να μην ακολουθηθεί από την γραφειοκρατία των Βρυξελλών η ως άνω μεθόδευση με τις ψηφοφορίες, η οποία μας αποδυναμώνει (Ελλάδα και Κύπρο) και θίγει τις βασικές αξίες ευθύνης της ΕΕ και αλληλεγγύης μεταξύ των χωρών της.
Και ελπίζω να καταλάβουν ότι έτσι ενθαρρύνουν στην ουσία τους Τούρκους για να εντείνουν εκβιαστικά τις πιέσεις τους.