Εάν είχαμε στην Ελλάδα μία ικανή κυβέρνηση, με ένα εξίσου ικανό υπουργείο ανάπτυξης, θα ακολουθούσαμε το παράδειγμα της Ουγγαρίας από την οικονομική του βέβαια οπτική γωνία – έχοντας αναφερθεί ήδη στο θαύμα της χώρας (ανάλυση), το οποίο δεν ήταν κάτι μαγικό, αλλά μία πολύ απλή τακτική. Εν προκειμένω, η Ουγγαρία συνεργάσθηκε στενά με την αυτοκινητοβιομηχανία της Γερμανίας, παρέχοντας της σημαντικές διευκολύνσεις και προνόμια – ενώ τόσο ο νέος πρωθυπουργός της το 2010, όσο και οι υπουργοί της κυβέρνησης του, ήταν ανά πάσα στιγμή διαθέσιμοι προσωπικά για να επιλύσουν όποια προβλήματα παρουσιάζονταν στις γερμανικές επενδύσεις, παύοντας αμέσως να εφαρμόζουν την πολιτική λιτότητας (=μνημόνια) της προκατόχου τους (πηγή).
Με τον τρόπο αυτό ο V. Orban εκμεταλλεύθηκε προς όφελος της χώρας του την πιο ισχυρή οικονομία της Ευρώπης, χωρίς να υιοθετεί την πολιτική των υποκλίσεων και της υποτέλειας των ελληνικών κυβερνήσεων – η οποία έχει καταστήσει την Ελλάδα αποικία χρέους και ανυπεράσπιστη περιοχή, με την απειλή του διαμελισμού της προ των πυλών. Με απλά λόγια, αντί να επιλέξει τη συνεργασία του με τη γερμανική κυβέρνηση, επέλεξε αυτήν με τους βιομηχάνους και managers – οι οποίοι δεν έχουν εθνικά ή πολιτικά κίνητρα, αλλά αποκλειστικά και μόνο επιχειρηματικά, οικονομικά. Το γεγονός αυτό αποδεικνύει πως πάντοτε υπάρχουν λύσεις, αρκεί να λειτουργεί σωστά και αποτελεσματικά μία κυβέρνηση – πραγματικά έξυπνα, υπερήφανα και χωρίς καμία δουλοπρέπεια.