Νίκος Αντωνιάδης
Τη θέση μου για την προσφυγή στο ΣτΕ κατά των νόμων, των πράξεων νομοθετικού περιεχομένου και των κοινών υπουργικών αποφάσεων που έχουν εκδοθεί με το πρόσχημα του κορωνοϊού, την έχω καταστήσει ξεκάθαρη πολλές φορές.
Έχω ξεκαθαρίσει δηλαδή ότι μία αίτηση ακύρωσης στο ΣτΕ, κατά π.χ. της Κ.Υ.Α. για την υποχρεωτικότητα της μάσκας στα σχολεία, είναι καταδικασμένη, πολλώ μάλλον μία ταυτόχρονη αίτηση αναστολής εκτέλεσης της Κ.Υ.Α. μέχρις εκδόσεως αποφάσεως επί της αιτήσως ακυρώσεως. Kαι ότι όχι απλά θα απορριφθούν, κατ' αρχήν η αίτηση αναστολής και στο τέλος και η αίτηση ακυρώσεως, αλλά θα χαρίσουν στην κυβέρνηση το επιχείρημα ότι δικαιώθηκαν οι αποφάσεις της και με τη βούλα του ΣτΕ, για το οποίο βεβαίως θα μας πει “εσείς άλλωστε προσφύγατε”, και θα ενισχύσει τις συκοφαντίες της σε βάρος μας περί fake news και συνωμοσιών.
Για τον λόγο αυτό αρνήθηκα να καταθέσω μία τέτοια αίτηση στο ΣτΕ, καίτοι μου προτάθηκε, όπως γνωρίζετε, και θα μπορούσα μέσα σε δύο ημέρες, με τη δυναμική που έχει η σελίδα αυτή και την εμπιστοσύνη με την οποία με περιβάλλουν χιλιάδες άνθρωποι, να γεμίσω τον τραπεζικό λογαριασμό μου με δεκάδες χιλιάδες ευρώ. Απλά, αυτό που δεν μπορούν να κατανοήσουν πολλοί, κρίνοντας τα αλλότρια εξ ιδίων, είναι ότι εγώ αγωνίζομαι πραγματικά για το παιδί μου και τη χώρα μου, επιλέγοντας να κάνω μόνο τις ενέργειες που μπορούν να ωφελήσουν τον αγώνα αυτό, απορρίπτοντας προσοδοφόρες για μένα ενέργειες που θα τον βλάψουν.
Εσχάτως, διαπιστώνοντας κάποιοι την δυναμική αυτής της σελίδας αλλά και τη δυναμική των διαδικτυακών ομάδων που δημιουργήθηκαν με τη συμμετοχή χιλιάδων γονέων που αγωνιούν για τα παιδιά τους, αποφάσισαν να εκμεταλλευτούν την αγωνία αυτή και να πλουτίσουν. Πίσω από την απόπειρα αυτή κρύβονται δικηγορικές ομάδες, οι οποίες συνήθως επιχειρούν να αποκτήσουν την αναγκαία πελατειακή βάση για να πλουτίσουν με τη βοήθεια των λεγόμενων πελαταγωγών, ασχέτων δηλαδή με το δικηγορικό λειτούργημα ανθρώπων, οι οποίοι μέσω του διαδικτύου και κυρίως του facebook, με δημόσιες αναρτήσεις, καλούν κόσμο να συμμετάσχει σε ομαδικές αγωγές, μηνύσεις κ.λπ (“για να ανασάνουν τα παιδιά μας”, “για να βάλουμε φυλακή αυτούς που μας φέρνουν τους λαθρομετανάστες” και άλλα πολλά τέτοια), παρέχοντας έγγραφες εξουσιοδοτήσεις και καταβάλλοντας το σχετικό κόστος της συμμετοχής του στις ομαδικές αυτές νομικές ενέργειες, παραπέμποντάς τον σε links δικηγορικών ομάδων.
Υπέπεσε στην αντίληψή μου μία τέτοια δημόσια πρόσκληση για ομαδικές προσφυγές κατά της Κ.Υ.Α. για την υποχρεωτικότητα της μάσκας.
Προκειμένου μάλιστα, και εδώ είναι το φοβερό, η πελαταγωγός αναρτήσασα τη δημόσια αυτή πρόσκληση να πείσει τον κόσμο για την αναγκαιότητα, αλλά κυρίως την αποτελεσματικότητα της ομαδικής αυτής προσφυγής, βεβαίωσε τον κόσμο, εν γνώσει της ψευδώς, ότι “καμία ομαδική αγωγή δεν έχει χαθεί ποτέ των ποτών”.
Για τις ενέργειες αυτές θα ενημερώσω την Εισαγγελία Αθηνών και τον Δικηγορικό Σύλλογο.
Αρκεί εδώ, όλως ενδεικτικά, προς απόδειξη του τεραστίου αυτού ψεύδους περί του “ποτέ των ποτών απόρριψης ομαδικής αγωγής”, να θυμίσω σε κάποιους ή να ενημερώσω κάποιους άλλους, πώς αντιμετώπισε το ΣτΕ την ομαδική αίτηση ακυρώσεως κατά του πρώτου μνημονίου και τους νόμους 3833/2010 και 3845/2010.
Αφενός, θα διαπιστώσετε ότι με την υπ' αριθμ. 668/2012 απόφαση της Ολομέλειας του ΣτΕ απορρίφθηκε όχι απλά μία “ομαδική αγωγή” κάποιων πολιτών ή γονέων, αλλά μία αίτηση ακυρώσεως την οποία υπέγραψαν πλήθος νομικών και φυσικών προσώπων, όπως ήταν :
1) ο «Δικηγορικός Σύλλογος Αθηνών», 2) η Ανώτατη Διοίκηση Ενώσεων Δημοσίων Υπαλλήλων (ΑΔΕΔΥ), 3) η Πανελλήνια Ομοσπονδία Πολιτικών Συνταξιούχων (ΠΟΠΣ), 4) η Ένωση Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Αθηνών (ΕΣΗΕΑ), 5) το Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδος, 6) η Ομοσπονδία Εργατικών Στελεχών Ελλάδος, 7) Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο Επαρχίας Λιβαδειάς, 8) ο Σύνδεσμος Αποφοίτων Αξιωματικών Στρατιωτικής Σχολής Ευελπίδων Τάξης 1978, 9) η Λέσχη Αεροπορίας Στρατού, 10) ο Ενιαίος Φορέας Διδασκόντων Σχολής Κοινωνικών Επιστημών Πανεπιστημίου Κρήτης, και 22 άλλα φυσικά πρόσωπα, δικηγόροι κ.λπ.
Μέχρι και την ΕΣΗΕΑ και τους δημοσιογράφους είχαν μαζί τους οι αιτούντες.
Αφετέρου, για να καταλάβετε από το σκεπτικό της απόφασης αυτής, ποια θα ήταν η αντιμετώπιση του ΣτΕ μίας αντίστοιχης αιτήσεως ακυρώσεως κατά π.χ. της Κ.Υ.Α. για την υποχρεωτικότητα της μάσκας στα σχολεία :
“Κρίθηκε ότι η θεσπισθείσα με τους νόμους 3833/2010 και 3845/2010 περικοπή αποδοχών και επιδομάτων εργαζομένων στο Δημόσιο και τον ευρύτερο δημόσιο τομέα και συνταξιοδοτικών παροχών αποτελεί τμήμα ενός ευρύτερου προγράμματος δημοσιονομικής προσαρμογής και προωθήσεως διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων της ελληνικής οικονομίας, το οποίο, συνολικώς εφαρμοζόμενο, αποσκοπεί τόσο στην αντιμετώπιση της κατά την εκτίμηση του νομοθέτη άμεσης ανάγκης καλύψεως οικονομικών αναγκών της χώρας όσο και στη βελτίωση της μελλοντικής δημοσιονομικής και οικονομικής της καταστάσεως, δηλαδή στην εξυπηρέτηση σκοπών, που συνιστούν κατ’ αρχήν σοβαρούς λόγους δημοσίου συμφέροντος”.
Οπότε, όπως καταλαβαίνετε, όσο δεν αποδομείται η απάτη, οι λόγοι “προστασίας της δημόσιας υγείας” θα είναι η ταφόπλακα οποιασδήποτε απόπειρας ακύρωσης των μέτρων συνολικά στο ΣτΕ.
Για την αποδόμηση αυτή προσπαθώ. Για την αποδόμηση αυτή προσπαθούν εκατοντάδες πλέον γιατροί σε όλον τον κόσμο.
Μέχρι τότε το ΣτΕ, ούτως ή άλλως αλλά και σε κάθε περίπτωση μέχρι τότε, δεν θα είναι τίποτα άλλο παρά ο Άη Βασίλης για κυβέρνηση, δικηγόρους και πελαταγωγούς.
