Σε παγκόσμιο επίπεδο, η λύση εάν δεν θέλουμε να ξεσπάσουν κοινωνικές αναταραχές, εμφύλιοι και διακρατικοί πόλεμοι, είναι είτε η διαγραφή μέρους των χρεών (η βέλτιστη), είτε ο πληθωρισμός - η μαζική εκτύπωση χρημάτων από όλες τις κεντρικές τράπεζες μαζί, χωρίς καμία εξαίρεση, τα οποία όμως οφείλουν να κατευθύνονται στην πραγματική οικονομία για την αύξηση των επενδύσεων, των μισθών και της κατανάλωσης.
Ταυτόχρονα, αφενός μεν η επιδίωξη μίας ισορροπημένης αναδιανομής των εισοδημάτων, αφετέρου το κλείσιμο των συνόρων με χώρες που στηρίζουν την ανταγωνιστικότητα τους στους χαμηλούς μισθούς και στις περιορισμένες παροχές των εργαζομένων τους - καθώς επίσης με κράτη που χειραγωγούν το νόμισμα τους όπως η Κίνα ή που εκμεταλλεύονται τη δεσπόζουσα θέση τους με τη συνέχιση του μισθολογικού dumping, εμποδίζοντας ταυτόχρονα την εκτύπωση χρημάτων, όπως η Γερμανία.
Τέλος ένα νέο νομισματικό σύστημα που να μη στηρίζεται στο χρέος και στο δολάριο - αλλά στη σύγχρονη νομισματική θεωρία, με τις κατάλληλες προσαρμογές.