Η άγρια χαρά που προκάλεσε σε μεγάλο μέρος των Ελλήνων η επίθεση στον Λουκά Παπαδήμο, δεν μου προκάλεσε έκπληξη.
Το μίσος είναι πια ο μόνος δρόμος για πολλούς Έλληνες.
Η μόνη χαρά που θα βρίσκουν πια οι Έλληνες είναι να χορεύουν πάνω στους τάφους αυτών που θεωρούν πως διέλυσαν τις ζωές τους και τη χώρα τους.
Θα πεθαίνει ο πολιτικός και θα γίνεται πάρτι.
Οπωσδήποτε, δεν είναι όμορφο και υγιές να χαίρεσαι με τον τραυματισμό ή τον θάνατο του άλλου.
Είναι η ζωή που οφείλεις να χαίρεσαι και να γιορτάζεις.
Αλλά για πολλούς Έλληνες ισχύει το «Στην Ελλάδα πια δεν έχουμε ζωή».
Ζωή στην Ελλάδα έχουν αυτοί που διέλυσαν, ξέσκισαν και ξεπούλησαν τη χώρα.
Μια χαρά την περνάνε οι πρώην πρωθυπουργοί, οι πρώην Παπαδήμοι. Ζωή και κότα.
Είναι σοκαριστικό να βλέπεις τις οικογένειες των πολιτικών και των ολιγαρχών που ξέσκισαν τη χώρα και τη ζωή σου να την περνάνε φίνα και πλουσιοπάροχα, ενώ ξέρεις πως εσύ δεν θα σηκώσεις κεφάλι ποτέ.
Όποιος νομίζει πως αυτό δεν προκαλεί άγρια οργή και ανωμαλία, είναι στην καρακοσμάρα του.
Η Ελλάδα είναι η χώρα που χρεοκόπησε και κανείς υπεύθυνος δεν οδηγήθηκε στην Δικαιοσύνη.
Η Ελλάδα είναι η χώρα που ένας εκλεγμένος πρωθυπουργός ανατράπηκε και στην θέση του τοποθετήθηκε ένας τραπεζίτης, ο δοτός πρωθυπουργός Παπαδήμος.
Η Ελλάδα είναι η χώρα στην οποία ανατράπηκε το αποτέλεσμα ενός δημοψηφίσματος.
Και αυτοί που κατέλυσαν το Σύνταγμα και την Δημοκρατία -μετατρέποντας και επίσημα την Ελλάδα σε προτεκτοράτο και φέρνοντας την απόλυτη ανωμαλία-, μιλάνε σήμερα για Δημοκρατία που δέχεται πλήγμα από την επίθεση στον τραπεζίτη και δοτό πρωθυπουργό Παπαδήμο.
Την Δημοκρατία σας να την βάλετε στον κώλo σας.
Δηλαδή εκεί που βάλατε και την Δικαιοσύνη.
Ο αυταρχισμός σας έγινε τυραννία.
Και η τυραννία στην Ελλάδα γεννήθηκε.
Ο μόνος δρόμος για να υπάρξει ξανά η Ελλάδα είναι η Δικαιοσύνη.
Δικαιοσύνη, γ@μώ την Δικαιοσυνη σας!
(Μην πυροβολείτε τον αγγελιοφόρο. Από την πρώτη ημέρα της χρεοκοπίας της Ελλάδας, γράφω πως η Ελλάδα δεν έχει καμία ελπίδα αν δεν αποδοθεί Δικαιοσύνη. Γράφω πως με λιγότερα χρήματα μπορούμε να ζήσουμε αλλά χωρίς Δικαιοσύνη είμαστε τελειωμένοι. Δεν σκοτώνουν οι λέξεις. Η απουσία Δικαιοσύνης σκοτώνει. Η βία αντιμετωπίζεται με Δικαιοσύνη. Ο καθένας ας αναλάβει τις ευθύνες του.)