Το Τοτέμ, ο Δράκος και το Σκιάχτρο
Αχός βαρύς ακούγεται πολύ κουβέντα πέφτει … καθώς η ευρωστία του ευρώ έγινε στενός κορσές σε έναν υπέρβαρο ασθενή που ως θρεφτάρι επαχύνθη και τώρα λιμοκτονεί για να χωρέσει στη σιδηρά πανοπλία της Δημοσιονομικής πειθαρχίας.
Έπιασα ΟΜΩΣ τον εαυτό μου - αμήχανο - προχθές να συμφωνεί με τον Ντράγκι όταν είπε πως οι κυβερνήσεις βασικά ευθύνονται για τα προβλήματα των οικονομιών τους!
Δεν το περίμενα αυτό από μένα … έπεσα στα μάτια μου, καθώς τα τελευταία χρόνια κοιτούσα το ευρώ στραβά, αρπαγμένος άσχημα για την Οδύσσεια της Ελλάδος.
Το έβαλα κάτω να το εξετάσω όσο πιο αντικειμενικά μπορούσα και παρότι δεν βρήκα ακλόνητα επιχειρήματα υπέρ του συγκεκριμένου νομίσματος, ανακάλυψα το προφανές: Η Αποτελεσματικότητα της Διοίκησης είναι σημαντικότερη από το νόμισμα. Ο Ντράγκι εξέφρασε μια δύσκολη αλήθεια και αυτό φαίνεται μέσα από την πολυπλοκότητα της επιλογής που καλείται να αντιμετωπίσει η Ελληνική Κοινωνία, έστω και ασυνείδητα.
Σε τελική ανάλυση ΑΝ οι προθέσεις των εταίρων μας είναι εκ του πονηρού, είναι δική μας ευθύνη να τους ξεμπροστιάσουμε, ΑΦΟΥ πρώτα θα έχουμε κάνει ό,τι πρέπει για να γίνουμε αυτό που πάντα ονειρευόμασταν: μια Χώρα με σοβαρό Κρατικό Μηχανισμό που σέβεται τον Πολίτη, μια χώρα με ένα Σύστημα Διοίκησης που το αναγνωρίζουν οι Πολίτες του ως αξιόπιστο και αποτελεσματικό.
Στην 7ετία της Κρίσης οι βαθιές τομές δεν έγιναν τελικά και τώρα οι πληγές κακοφόρμισαν…
… και έτσι η κουβέντα ξεκίνησε ξανά με τη κοινή γνώμη στις δημοσκοπήσεις να μετακινείται πιο έντονα προς την αλλαγή!
Πολλές γνώμες ακούγονται, αλλά ο μέσος άνθρωπος που παλεύει πλέον για την επιβίωσή του μέσα στον ορυμαγδό των χρεών δυσκολεύεται να καταλάβει τι συμβαίνει.
Ακούει για το ιερό και αδιαπραγμάτευτο ευρώ ως άλλο Τοτέμ της Μακρο-Οικονομικής θεολογίας.
Ακούει για το τρομακτικό Σκιάχτρο της Δραχμής, για ένα μέλλον…παρελθοντικό σαν τότε που τα έσκιαζε όλα η φοβέρα και άπαντες ενέδιδαν στα δανεικά…
Και πρόσφατα κάτι πήρε το αυτί του για το διπλό νόμισμα ως Τρίτη πιθανή επιλογή. Ο Δράκος της ευρωδραχμής, θηρίον μέγα και άγνωστο που παραβιάζει την Αγγλική παροιμία “…καλύτερα τον διάβολο που ξέρεις, παρά τον διάβολο που δεν ξέρεις”!
Νέμει τη νομή το νόμισμα, διανέμει και τη ψυχή μας ως προς επιλογές που είναι δυσνόητες και μας κάνουν να χάνουμε το στόχο.
Τι ακριβώς θέλουμε ως κοινωνία? Ευημερία δανεική ή Επιτυχία κερδισμένη?
Σκεφτόμαστε να βγούμε από την ομολογουμένως προβληματική Ευρώπη για να μείνουμε ίδιοι?
Και ποιός ειδικός μπορεί να αποφασίσει τι είναι καλύτερο όταν για παράδειγμα ο παρακάτω πρόχειρος πίνακας μας δίνει μια πρώτη εικόνα για το χαοτικόν της απόφασης?
Τί μας δείχνει, όμως, αυτός ο Πίνακας πάνω από όλα?: ότι ακόμη και αν κάποιος αλλάξει τις θέσεις ισχύος – αδυναμίας – ευκαιρίας και απειλής με εντελώς διαφορετικό ζύγισμα μέσα στα κελιά, ασφαλής απόφαση που να εγγυάται την επανεκκίνηση της Οικονομίας δεν μπορεί να ληφθεί.
Είναι απλά πολύ επικίνδυνο το να κάνεις extreme sports όταν είσαι αγύμναστος.
Η Ελληνική κοινωνία έχει γίνει πλαδαρή και καταϊδρωμένη, τρέχει να προλάβει κάθε φορά τα αποτελέσματα παλαιών αμαρτημάτων.
Δεν αλλάζει, όμως, επαρκώς η μικρή μας παρέα των 10 εκ. και ακόμα και σήμερα μεγάλα τμήματα του πληθυσμού εποφθαλμιούν το εν πολλαίς αμαρτίες περιπεσόν βόλεμα και ας ξέρουν ότι είναι ηθικά κολάσιμο συλλήβδην καί σε αυτή τη ζωή καί στην επόμενη…
Με λίγα λόγια μπροστά σε αυτή την απλή αλλά όχι απλοϊκή ανάλυση, το νόμισμα παύει να είναι το Ερώτημα και ξεκινάει η ανησυχία για το με ποιους ακριβώς ανθρώπους θα μπορούσαμε ποτέ να βγούμε από όλη αυτή τη μιζέρια.
Η Αποτελεσματική Διοίκηση είναι σημαντικότερη από το νόμισμα - κουδουνίζει στο μυαλό μου η σκέψη - και ως άλλος Διογένης με το φανάρι ψάχνω αυτούς που θα μπορούσαν να σώσουν το ματς έστω και στην 3η παράταση.
Βεβαιότητες δεν υπάρχουν πια, τις πάτησε το τρένο της Μεταπολίτευσης.
Η μόνη βεβαιότητα είναι κατά το λαϊκότερον το «πόσα απίδια πιάνει ο σάκος», δηλαδή πόσο αποτελεσματική και εργατική και ειλικρινής μπορούμε ως κοινωνία να είμαστε.
Διότι το νόμισμα αντικατοπτρίζει την αξία σου ως χώρα, ακόμα και όταν βολοδέρνει στις αγορές των κερδοσκόπων.
Σημειώσεις:
- Ακολουθώντας μια συνήθη πρακτική στο Management βλέπουμε ένα απλό SWOT analysis, στο οποίο με υποκειμενικό τρόπο καταγράφονται τα σημεία υπερίσχυσης ή αδυναμίας των 3ων βασικών επιλογών. ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΑΞΙΑ ΕΧΕΙ ΑΥΤΟ ΣΑΝ ΜΕΘΟΔΟΣ παρά σαν ακριβής καταγραφή, καθώς ο τρόπος που αντιλαμβάνεται κάποιος την Οικονομία είναι θέμα, κατά μεγάλο μέρος, καί υποκειμενικό.
- ΠΡΟΣΟΧΗ!: Τα βασικά ζητήματα που κατηγοριοποιήθηκαν ΔΕΝ είναι ΙΣΟΒΑΡΗ.
- Όπου Δ = Δραχμή, όπου € = Ευρώ και όπου €Δ = Ευρωδραχμή
- Στο κάθε κελί έχει τοποθετηθεί το κάθε σύμβολο ανάλογα με το ποιο νόμισμα φαίνεται να έχει μεγαλύτερη βαρύτητα ανά κατηγορία ζητήματος.
- Οι συντεταγμένες με Ελληνικά Γράμματα και το πρώτο αρχικό Λατινικό Γράμμα από τα SWOT έχουν τοποθετηθεί για να διευκολύνουν τη συζήτηση, (για παράδειγμα στο κελί ΑW επικρατεί το €Δ)
5 πρώτες διαπιστώσεις πάντα υπό αίρεση, καθώς η ματιά παραμένει υποκειμενική:
- Το ΕΥΡΩ φαίνεται πως χωρίς σαρωτικές μεταρρυθμίσεις στο Δημόσιο τομέα είναι επιλογή που οδηγεί σε συνεχή Ύφεση λόγω υπερφορολόγησης.
- Η ΔΡΑΧΜΗ αλλά και η ΕΥΡΩΔΡΑΧΜΗ μπορεί να αποτελέσουν άλλοθι για αποφυγή μεταρρυθμίσεων στον Κρατικό Μηχανισμό.
- Υπάρχει ΣΟΒΑΡΟ ΕΡΩΤΗΜΑΤΙΚΟ ως προς την ΑΠΟΠΛΗΡΩΜΗ του ΧΡΕΟΥΣ, με την ΕΥΡΩΔΡΑΧΜΗ μάλλον να αναδεικνύεται στη χειρότερη επιλογή ως προς αυτό.
- Η ΔΡΑΧΜΗ με βάση τον πίνακα είναι κίνηση υψηλού ρίσκου που μπορεί όμως να δώσει υπέρ-αποδόσεις και να οδηγήσει τη χώρα σε μεγάλη ανάπτυξη ΕΑΝ και ΜΟΝΟΝ ΑΝ Η ΔΙΟΙΚΗΣΗ είναι ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΗΣ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ.
- Το ΕΥΡΩ κερδίζει ως προς την αποφυγή περιπετειών και εγγυάται μια σχετική σταθερότητα στα θέματα διατροφικής επάρκειας και πληρότητας καυσίμων, αλλά αποτελεί τροχοπέδη ως προς την ανάπτυξη των μικρών επιχειρήσεων και του τουρισμού, αλλά και τις εξαγωγές του Αγροτικού Τομέα.
Συμπερασματικά και προς εμπέδωση από τους υποψήφιους Μάγους της Ελληνικής Οικονομίας:
Η Λύση εκ πρώτης δεν φαίνεται να βρίσκεται στο ΜΕΣΟΝ (εξαιτίας της πολυπλοκότητας και των κινδύνων που υποκρύπτει μια δραστική αλλαγή), αλλά στην ΟΔΟ που πρακτικά είναι η ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ της ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ.
Η λατρεία του Τοτέμ, ο φόβος του Σκιάχτρου και η απειλή του Δράκου δεν είναι παρά συναισθήματα που αντιβαίνουν τη ψυχρή λογική εκτίμηση.
Η Αναποτελεσματικότητα πάντοτε θα τιμωρείται άσχετα με τη μορφή του νομίσματος, αυτή είναι η ουσία ...
πηγη: macroskopio.gr