Παρατηρώ ότι από τότε που ο Μητσό ανακοίνωσε την αποστολή στρατιωτικής βοήθειας στο φαεινό πεντάλεπτο που είχε για μία ακόμη φορά, ο κόσμος στην Ελλάδα έχει φοβηθεί και αναρωτιέται τι άλλο θα του ξημερώσει με τον τύπο που ό,τι απόφαση πήρε από την ώρα που κυβέρνησε ήταν καταστροφική για την χώρα.
Αυτή η σύρραξη στην άκρη της Ευρώπης μάς έχει κάνει μαλλιοκούβαρα, διότι έτσι θέλησαν τα αφεντικά. Θα μου πεις "είσαι ανάλγητη, ο Ουκρανικός λαός μπλα μπλα μπλα". Ναι φίλε μου μπαγλαμά. Και οι Αρμένιοι και οι Σέρβοι και οι Κύπριοι και στα Βαρώσια έκανε ο άλλος το κομμάτι του πάνω στις ελληνικές περιουσίες και τα νησιά μας γλυκοκοιτά, αλλά τόση έγνοια δεν την είχες. Γιατί σε έμαθαν να κλαις για όλους τους άλλους λαούς εκτός από τον ελληνισμό. Ούτε είδα καμία τρομερή συγκίνηση που ο ελληνισμός της Ουκρανίας ξεριζώνεται ως φαίνεται, γιατί στην αναμπουμπούλα ο λύκος χαίρεται.
Pardon κιόλας για την αναλγησία, αλλά αυτήν την στιγμή το μόνο που με απασχολεί είναι το εφέ όλης αυτής της ιστορίας στην Ελλάδα. Το μόνο που με απασχολεί είναι να μην μπει η Ελλάδα σε περιπέτειες, κάτι που με αυτόν στην κεφαλή το βλέπω δύσκολο να μην συμβεί. Το μόνο που με απασχολεί είναι η τύχη του ελληνισμού στην άκρη της ηπείρου.
Αυτά τα σαχλαμπούρδικα, ότι δέχεται επίθεση η δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα και κάτι τέτοια θα τα συμμεριζόμουν, εάν τα έλεγαν και όταν ουκρανικές ναζιστικές ομάδες έκαναν τις βρωμοδουλίτσες τους στην Ουκρανία και όταν η διαφθορά στην χώρα είχε χτυπήσει κόκκινο. Αφού σιώπησαν τότε, συγγνώμη αλλά κι εμένα τώρα το μόνο που με νοιάζει είναι η χώρα μου. Και δεν βλέπω κανένα λόγο να μπλέκεται σε αυτό το χάος.
Ε.Π.