«Νοσηλεύτηκα για δέκα ημέρες στο νοσοκομείο, ζώντας μια κόλαση! Ο Ευαγγελισμός δεν θυμίζει νοσοκομείο, αλλά κρεματόριο. Με έβαλαν μαζί με άλλους τέσσερις ασθενείς. Ενας ηλικιωμένος δίπλα μου πέθανε και τον είχαν μέσα σε σακούλα για πέντε ώρες δίπλα μας. Είχαν έναν άλλο ηλικιωμένο δεμένο με γάζες για να μη φωνάζει και να αντιδρά, με αποτέλεσμα να τρέχουν αίματα από τα χέρια του. Μιλάμε για βασανιστήριο! Εμένα έπεφταν τα αίματα στο πάτωμα από τους καθετήρες και δεν ερχόταν κανείς να τα μαζέψει. Οι νοσηλευτές μπούκαραν δύο και τρεις η ώρα τα ξημερώματα στα δωμάτιά μας, άναβαν τα φώτα και άρχισαν να φωνάζουν, λες και είμαστε σε στρατόπεδα συγκέντρωσης. Μάλιστα, ένας ασθενής τούς είπε ότι αυτή δεν είναι συμπεριφορά και τον ειρωνεύτηκαν, λέγοντας “εάν δεν σου αρέσει, φύγε”. Οταν πήγα να βγάλω φωτογραφίες για τα χάλια που επικρατούν με απείλησαν πως, αν δεν τις σβήσω από το κινητό μου, θα παρέμβει η διοίκηση του νοσοκομείου. Για δέκα ημέρες ένιωσα ότι ζούσα σε θάλαμο βασανιστηρίων!» αναφέρει συγκλονισμένος ο Άρης Παπαδογιάννης, ανακαλώντας στην μνήμη του όλα όσα είδε και βίωσε.
Σήμερα μακαρίζει την τύχη του και τον Θεό που βγήκε ζωντανός από το νοσοκομείο, ξεπερνώντας τη σοβαρή περιπέτεια της υγείας του: «Επειτα από δέκα ημέρες νοσηλείας το οξυγόνο μου αυξήθηκε και πλέον είμαι καλά. Πήγα στον άλλον κόσμο και ήρθα, και ευγνωμονώ τον Θεό που γλίτωσα».