Της Ειρήνης Μαρούπα
Βρισκόμαστε στο παρά 1’ ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία.
Η μόνη ερώτηση, είναι, εάν αυτή θα περιορίζεται μόνο στο ανατολικό κομμάτι της χώρας, που κατοικείται σε ποσοστά 20-85%, ανα περιοχή, από εθνικά ρώσους και ρωσόφωνους,
ή θα αφορά το σύνολο της ουκρανικής επικράτειας, με κατάληψη του Κιέβου και εγκατάσταση φιλορωσικής πλέον, ουκρανικής κυβέρνησης, (σε αντιστροφή του αμερικανοκίνητου πραξικοπήματος του 2014, που εγκατέστησε αντιρωσική και φιλοδυτική κυβέρνηση).
Δεν έχει σημασία αν, η εισβολή θα γίνει κατόπιν ουκρανικής επίθεσης στις αυτόνομες περιοχές του Ντονέτσκ-Λουγκάνσκ και Ντονπμάς, ή θα γίνει μετά από προβοκάτσια στις περιοχές αυτές,που θα επιχειρήσουν οι Ρώσοι, για να συσπειρώσουν την κοινή τους γνώμη υπέρ της επιχείρησης.
Αυτό που έχει τεράστια σημασία,είναι, πρώτον, να αντιληφθούμε την πραγματική αιτία αυτής της εισβολής και δεύτερον να αναλογιστούμε την πιθανότητα, η σύρραξη να κλιμακωθεί σε τρίτο παγκόσμιο πυρηνικό πόλεμο.
Το τρίτο που πρέπει να αναρωτηθούμε, είναι εάν η ρητορική των ηγετών της δύσης, και η προθυμία τους να αναλάβουν συντριπτικούς κινδύνους, εκφράζει και συμβαδίζει με την γνώμη και τα συμφέροντα των πολιτών τους.
Ως προς την αιτία αυτής της προαναγγελθείσας εισβολής, τα πράγματα είναι ξεκάθαρα: τα εξήγησαν οι ρώσοι, συμπεριλαμβανομένου του Πούτιν, σε όλους τους τόνους, με την πιο κρυστάλλινη διατύπωση:
Για την Ρωσία είναι απόλυτη υπαρξιακή υποχρέωση μία περιοχή που τα τελευταία 300 χρόνια ήταν μέρος της Ρωσίας και βρίσκεται ακριβώς στο κατώφλι της, να μην γίνει εξέδρα εκτόξευσης πυρηνικών πυραύλων του γεωστρατηγικού αντιπάλου της, των ΗΠΑ, εναντίον της.
Οι Ρώσοι, εξήγησαν, ότι δεν μπορούν να μείνουν απαθείς σε μια επέκταση του ΝΑΤΟ, που έλαβε χώρα από το 1990 ως σήμερα,ανατολικά, η οποία, (παρά τις περί αντιθέτου διαβεβαιώσεις των αμερικανών ηγετών, συμφωνία Ρήγκαν - Γκορμπατσώφ),περικυκλώνει και στραγγαλίζει την Ρωσία.
Η Ρωσία, ζήτησε ρητή γραπτή δέσμευση από το ΝΑΤΟ, προκειμένου να μην εισβάλει στην Ουκρανία, ότι δεν θα επεκταθεί στην Γεωργία και την Ουκρανία, την οποία το ΝΑΤΟ, αρνήθηκε να δώσει.
Με το επιχείρημα, ότι η κάθε χώρα έχει δικαίωμα να προσδιορίζει τις συμμαχίες της, (υποκριτικά παραβλέποντας, ότι η ηγεσία της Ουκρανίας έχει προέλθει από πραξικόπημα, και υποκριτικά παραβλέποντας, ότι ποτέ οι ΗΠΑ δεν θα επέτρεπαν μία στρατιωτική συμμαχία του Μεξικού ή του Καναδά, με την Ρωσία ή με την Κίνα).
Είναι ξεκάθαρο λοιπόν ότι η Αμερική, (ο ευφημισμός του ΝΑΤΟ καιτων ευρωπαίων συμμάχων είναι ξεκαρδιστικό ανέκδοτο, όπως όλοι καταλαβαίνουμε), επιδιώκει αυτήν την επιθετική περικύκλωση της Ρωσίας.
Φαίνεται δε, η Αμερική, να προσδοκά ως αφορμή, για τελική σύγκρουση με την Ρωσία, την ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, η οποία είναι στρατηγικά υποχρεωτική για την Ρωσία,προκειμένου να μην περικυκλωθεί.
Αυτή η στάση της Αμερικής, που δήθεν δεν καταλαβαίνει τις απόλυτες κόκκινες γραμμές της Ρωσίας, μας απαντά και στο ερώτημα, πόσο πιθανό είναι να έχουμε πυρηνικό πόλεμο, τον οποίον έχουν αποφασίσει οι αμερικανοί.
Θυμίζω, για πληρέστερη κατανόηση της κατάστασης, ότι η αμερικανική γερουσία προ ολίγων ετών, ενέκρινε στον αμερικανό πρόεδρο, αιφνιδιαστική ΠΡΟΛΗΠΤΙΚΗ πυρηνική επίθεση των ΗΠΑ, χωρίς άλλη ειδοποίηση ή εξουσιοδότηση.
Αντίθετα, η Ρωσία και η Κίνα έχουν δηλώσει ότι ουδέποτε θα κάνουν χρήση στρατηγικού πυρηνικού χτυπήματος, ΠΡΟΛΗΠΤΙΚΑ.
Και τώρα, το κύριο ερώτημα, για εμάς, τους μοιραίους κι άβουλους ευρωπαίους πολίτες, είναι, πώς επιτρέψαμε για τόσα πολλά χρόνια,στις ηγεσίες μας, να τοποθετηθούν άβουλα αθύρματα, όπως σε κατακτημένες χώρες, των οποίων η διακυβέρνηση υποδύεται την δημοκρατία, και οι ίδιοι υποδύονται, ότι η γνώμη τους και οι αποφάσεις τους μας εκπροσωπούν.
Τι δήλωσαν οι ευρωπαίοι ηγέτες, με πρώτο τον πρώην πρωθυπουργό της Νορβηγίας και γενικό γραμματέα του ΝΑΤΟ,στόλτενμπεργκ;
Δήλωσαν, ότι οι χώρες που ήταν κάτω από κομμουνιστική επιρροή,αλλά όχι πια, και αποτελούσαν προγεφύρωμα στρατηγικού βάθους για την Ρωσία, είναι φυσιολογικό να ενταχθούν στο ΝΑΤΟ, ότι είναι αναμενόμενο η Ρωσία να μην έχει φόβο, ή λόγο σε αυτό, και ότι υπάρχει άλλος σκοπός για το ΝΑΤΟ, εκτός από το να επιτεθεί τελικά στην Ρωσία, μολονότι η Ρωσία τα τελευταία 30 χρόνια, δεν έχει την ισχύ της Σοβιετικής Ένωσης και δεν απειλεί την Ευρώπη.
Οι Ευρωπαίοι ηγέτες καμώνονται ότι δεν καταλαβαίνουν, πως ο ρόλος τους, ως proxy, σε έναν τελικό πόλεμο Αμερικής Ρωσίας, θα καταστήσει την Ευρώπη το θέατρο του πολέμου, και τελικά, πυρηνικά κατεστραμμένη, και τους πολίτες της νεκρούς….
Αφυπνιστείτε. Μας οδηγούν σαν πρόβατα επί σφαγή.