Ακούω τηλεφώνημα ασθενή με κόβιντ σε γιατρό, ο/η ασθενής με πυρετό, ετών 60 βάλε. Η γιατρός ρωτά εμβολιασμένος ή ανεμβολίαστος-η (δεν κατάλαβα τι ήταν τελικά) και συνιστά αντιπυρετικά, βιταμίνες και να μετρά το οξυγόνο. Αν έχει πυρετό και μετά το τριήμερο, τότε θα δώσει αγωγή. Προς το παρόν μόνο αντιπυρετικά.
Η ιατρός με το γυαλιστερό δερμάτινο κολάν τρώει πάστες και πίνει καφέδες όσο δίνει συμβουλές, φανερά ενοχλημένη που της χάλασε το ζεν το τηλέφωνο.
Μετά αναρωτιόμαστε τι έχουν τα έρμα και ψοφάνε.
Πάνε λέει αργά στο νοσοκομείο.
Δεν πάνε αργά στο νοσοκομείο.
Απλά εμπιστεύονται την εμπιστήμη που τους αφήνει να περάσουν μία ασθένεια που κάνει επικίνδυνη πνευμονία με ένα ντεπόν.
Εμπιστήμη, όχι αστεία.
Ε.Π.