1. Η υποχρεωτικότητα του εμβολιασμού αποτελεί απευθείας παραβίαση των θεμελιακών δικαιωμάτων του ανθρώπου, στην διάθεση του σώματος του, και αυτό ακόμα περισσότερο όταν αφορά πειραματικό σκεύασμα.
2. Η Ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, όχι όλες, και η γραφειοκρατία τους, έχουν συνταχθεί στο να φλερτάρουν με την Ναζιστική ιδεολογία, από την στιγμή που στο Ευρωπαϊκό σύστημα παρακολούθησης της προόδου των εμβολιασμών, ξαφνικά εκεί που ήταν χωρισμένο ανά ηλικίες και να δεκαετία ηλικιών, το τμήμα του πληθυσμού από 60 και άνω ενοποιήθηκε τον τελευταίο καιρό.
3. Αυτό δηλώνει πρόθεση ήδη να επιβληθεί το μέτρο της υποχρεωτικότητας και ο Έλληνας πρωθυπουργός λειτουργεί σα λαγός σε προειλημμένες αποφάσεις, που έχουν παρθεί εν αγνοία των λαών της Ευρώπης και των ίδιων των Ελλήνων.
5. Μιας και ο Μπιλ Γκέιτς που τα έχει χώσει επενδυτικά χοντρά στην ανάπτυξη σκευασμάτων που παίζουν με το γενετικό κώδικα των ανθρώπων, η ομολογία του προχθές ότι τα εμβόλια δυστυχώς δε σταματούν την μετάδοση του ιού, η απόφαση υποχρεωτικότητας δεν αφορά το καλό και την υγεία των ανθρώπων, αλλά έναν νόμο αντιδημοκρατικό, γκεμπελικής έμπνευσης, που το μόνο προσφέρει είναι η κάλυψη των λαθών και των επιλογών των κυβερνούντων και την αποτυχία της επιστήμης, τόσο στα επικίνδυνα πειράματα που αποφάσισε να προχωρήσει και παρέδωσε στην ανθρωπότητα έναν ιό, τόσο και στο να την προστατέψει και η αποτυχία αυτή να χρεωθεί στους πολίτες. Από την στιγμή που τα σκευάσματα δεν εμποδίζουν την μετάδοση η επιβολή δεν αφορά την υγεία.
Covid Resilience Ranking: The Best and Worst Places to Be in 2021 (bloomberg.com)
6. Φυσική απόφαση και προσπάθεια για να καλυφτεί το παραπάνω, γιατί όλη αυτή η ιστορία αφορά την διακίνηση δισεκατομμυρίων από τους δημόσιους και Κοινοτικούς κορβανάδες προς πολυεθνικές εταιρείες και που η παραμικρή αναγνώριση λάθους από όλους αυτούς του πολιτικούς κυβερνώντες και δημόσιους λειτουργούς, οδηγεί σε δίκες περί απιστίες, σε κατάχρηση εξουσίας, σε παράνομο πλουτισμό, σε ενεργητικές και παθητικές δωροδοκίες και διαπράξεις εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας κατά εξακολούθηση.
7. Στην Ευρωπαϊκή νομολογία, το διοικητικό πρόστιμο, εμφανίστηκε πρώτη φορά στο κατοχικό, προδοτικό, φιλοναζιστικό κράτους του Βισύ. Για την ιστορία, όταν κατέλαβαν οι Γερμανοί την Γαλλία, χωρίστηκε η Γαλλία στην κατεχόμενη και στο κράτος με πρωτεύουσα το Βισύ με γκαουλάιτερ τον Γάλλο προδότη στρατηγό Πεταίν. Στην κατεχόμενη Γαλλία από τους Γερμανούς ο παραβάτης, δηλαδή ο αντιστασιακός εκτελούνταν. Στο Βισύ, για την επικάλυψη της ψευτοΔημοκρατίας του είχε ένα αυστηρό διοικητικό πρόστιμο που τον οδηγούσε στην πτώχευση του, την στέρηση των περιουσιακών του στοιχείων και την φυλάκιση του.
8. Όταν επήλθε η απελευθέρωση, όπως συμβαίνει πάντα και ακόμα ισχύουν Μεταξικοί νόμοι, η νέα Γαλλική δημοκρατία, που ζούσε την πίεση της αποαποικιοποίησης της, ένα ισχυρό Κομμουνιστικό κόμμα κι ας ήταν Ευρωκομμουνιστικό και λίγη διάθεση είχε να αποδώσει δικαιοσύνη μιας και χρειαζόταν τους Γάλλους συνεργάτες των Γερμανών (όπως ο πρώην πρόεδρος της Γαλλίας Μιττεράν), κράτησε στους νόμους της τον άθλιο νόμο του Βισύ, σαν εργαλείο εκβιασμού απέναντι στον Γάλλο πολίτη.
9. Ο πρωθυπουργός της Ελλάδας, στην συνέντευξη του στον Ουάσιγκτον Ποστ που δημοσιεύτηκε το πρωί της ίδιας ημέρας που ανακοίνωσε την απόφαση του, είπε επι λέξη «Αποφασίζουμε τέτοιους νόμους για να κάνουμε δύσκολη την ζωή των ανεμβολίαστων»
10. Η απόφαση του λοιπόν καμιά σχέση δεν έχει με τα περί προστασίας των ευάλωτων, αλλά είναι μια εκδικητική απόφαση ενάντια σε ανθρώπους που δεν έδειξαν υποταγή στην αποτυχημένη πολιτική του, και πολλά ακόμα χειρότερα.
11. Η Ελλάδα έχει τους χειρότερους δείκτες και θανάτους σε αναλογία με τις Ευρωπαϊκές χώρες που κοιτάζει, όχι γιατί αρρωσταίνουν οι άνθρωποι αλλά γιατί έχει ένα εξαθλιωμένο σύστημα υγείας, περίθαλψης και πρωτοκόλλου θεραπείας. Προς επίρρωση, οι δηλώσεις του Νευροχειρουργού του Γενικού Νικαίας, και προέδρου της ΟΕΝΓΕ ότι η αιτία για πάνω από τους μισούς θανάτους που ακούμε κάθε μέρα, είναι η εγκληματική πολιτική της κυβέρνησης.
12. Η διοικητική κύρωση με την επιβολή προστίμου σημαίνει βλάβη των συμφερόντων του Δημοσίου και ανοίγει τον προθάλαμο του να κατηγορηθεί ο κάθε παραβάτης της ως υπεύθυνος προπαρασκευής τέλεσης αδικήματος ενάντια στην ανθρωπότητα, πέρα από την λεηλασία της εναπομείνασας προσωπικής του περιουσίας, πέρα από την καταδίκη του σε αδυναμία επιβίωσης εμπρός στην ανικανότητα να θρέψει σωστά τον εαυτό του, άρα και την εκ των πραγμάτων εξασθένιση του οργανισμού του, άρα και λόγω του γήρατος στον πρόωρο θάνατο του.
13. Εξαιτίας ότι στην Ελλάδα, δεν υπάρχει ουσιαστική διάκριση των εξουσιών, στο πεδίο των διοικητικών κυρώσεων, η αρχή της διάκρισης των εξουσιών ουδέποτε επέτυχε να τηρηθεί χωρίς παρεκκλίσεις και χωρίς καταπατήσεις του συντάγματος. Επίσης το άπλωμα της από εργαλείο εύρυθμης λειτουργίας των Δημοσίων υπηρεσιών στον βίο των πολιτών, μετατρέπει τον πολίτη, σε Δημόσια ιδιοκτησία.
14. Η διοικητική κύρωση αποφασιζόταν μετά την τέλεση ενός εγκλήματος η παράβασης, με γνώμονα την βλάβη που επέφερε το άτομο στα συμφέροντα του Δημοσίου. Η προαπόφαση των 100 ευρώ καταργεί λοιπόν την αναλογικότητα που προσφέρει σα προστασία ο νομικός πολιτισμός, απέναντι στην πιθανότητα της αυθαιρεσίας του Δημοσίου η των κυβερνόντων ενάντια στον πολίτη.
15. Η διοικητική κύρωση και η υποχρεωτικότητα δεν είναι κάτι που αφορά μόνο μια συγκεκριμένη ηλικιακή ομάδα Ελλήνων αλλά εισαγάγει παλαιά νομικά ήθη, που φαλκιδεύουν το πολίτευμα της Δημοκρατίας, για αυτό κι όσοι χαίρονται και το επικροτούν μοιάζουν με τις αυλίδες του Σωκράτη η με τις cheerleaders και πον πον girls των Αμερικανικών ομάδων του Ράγκμπι.
16. Η κοινωνική απάθεια του Ελληνικού λαού εμπρός σε ότι έχει αποδεχτεί σε αυτά τα ένδεκα χρόνια αποτελεί και την πολιτική του καταδίκη στα μάτια των ευρωπαίων πολιτών που βλέπουν την Ελλάδα να δίνει μαθήματα δικτατορίας και επιβολής πάνω στα δικά τους κεφάλια.
17. Η ΑΕΔΕ ως ανεξάρτητη αρχή, δεν αποτελεί μηχανισμό που ελέγχεται από την Ελληνική πολιτεία και τον Έλληνα πολίτη, βρίσκεται υπεράνω του Δημοκρατικού πολιτεύματος, φαλκιδεύει την Δημοκρατία αναιρώντας την διάκριση των τριών εξουσιών και είναι ένας θεσμός των δανειστών.
Αλέξανδρος Τσίγγος