Ίων Αθηναίος
Είναι τόση η σιχαμάρα και το μίσος που τρέφω για τα μιάσματα της συνδικαλιστικής κοπροφατριάς των καθηγητάδων, ώστε πρέπει να μοιραστώ μαζί σας μια μοναδική εμπειρία.
Βρέθηκα για αρκετά χρόνια στα πλαίσια της εργασιακής μου απασχόλησης επισκεπτόμενος πολλές χώρες του πρώην ανατολικού μπλοκ. Αυτές που εμείς οι μεγαλωμένοι Λουδοβίκοι του '80 και '90 της Ελλάδας των δανεικών του Ντελόρ και των άλλων προγραμμάτων, τις βλέπαμε και μετά την πτώση του τοίχους του αίσχους, ως αποδέλοιπα, και τους πολίτες τους ως εκ προοιμίου τσανακογλύφτες.
Αυτές που εμείς οι πριμαντόνοι της Δανείας του νότου τις βλέπαμε ως δημόσια αποχωρητήρια, περίπου..
Καταρχάς, με το που πατάς το πόδι σου συνέρχεσαι, καθόσον η γενιά που δεν γνώρισε κομμουνισμό, ακούει για αριστερά και τα καθέκαστα, και αλλάζει πρόσωπο, γίνεται σχεδόν φονική. Δευτερευόντως, η πλειοψηφία του κόσμου κάτω των 50-60 ετών, έχει και τα δυο πόδια ΣΤΗ ΓΗ, εργάζεται σκληρότατα, και γνωρίζει πολύ καλά πως λεφτόδενδρα δεν υπάρχουν. Κάντε συγκρίσεις, αναφορικά με το τελευταίο σε άλλες χώρες, ονόματα χωρών δεν λέμε, υπολείψεις δεν θίγουμε.
Τα δε παιδιά των 20, 30 ετών, έχουν πολλή σοβαρότητα, και ναι, ΤΑΠΕΙΝΟΤΗΤΑ, και ΣΕΒΑΣΜΟ. Οι πόλεις είναι συνήθως καθαρές, και το εθνικό φρόνημα ακμαίο.
Δεν θα ξεχάσω λοιπόν ΠΟΤΕ ΟΣΟ ΖΩ, όσες φορές παρακολούθησα την πρώτη ημέρα στο σχολείο. Όλα τα παιδάκια κουβαλούν μια ανθοδέσμη, ένα καλαθάκι με καλούδια, ό,τι μπορεί ο κάθε ένας, αλλά οπωσδήποτε κάτι μικρό ή μεγάλο, το οποίο προορίζεται για την ΔΑΣΚΑΛΑ & τον ΔΑΣΚΑΛΟ. Μαθαίνουν από μικρά να ΣΕΒΟΝΤΑΙ, και οι γονείς φροντίζουν να δείχνουν επίσημα την ευγνωμοσύνη τους στους δημόσιους λειτουργούς.
Δεν ξέρω τις δημόσιες κατατάξεις των σχολείων τους. Δεν ξέρω τα benchmarking global results τους. Επειδή η εργασία μου όμως με έφερνε συνέχεια σε επαφή με μεταπτυχιακούς φοιτητές, θα σας πως πως τα επίπεδα σκέψης και συγκρότησής τους, όπως και οι τρόποι και η αγωγή τους, ήταν παραδειγματικά. Ό,τι τους έλειπε ενδεχομένως σε γνώση, το υπερκάλυπταν με εργατικότητα και αγωγή.
Όσο η δημοσιοϋπαλληλική σήψη των κομμουνισμένων μπλε, πράσινων και κόκκινων δεν κοπεί από την ρίζα, μην περιμένουμε άσπρη ημέρα. Η τελευταία γραμμή άμυνας και το πραγματικό υπουργείο Εθνικής Αμύνης, είναι η Παιδεία μας.
Αυτά τα ολίγα, και να με συμπαθάτε..