Σε αυτή την χώρα που βουλιάζει και κηδεύει το ένδοξο παρελθόν της ζώντας ένα άδοξο και εξευτελιστικό παρόν - για το μέλλον ας μην συζητάμε καλύτερα - γιατροί που πετάχτηκαν εν μία νυκτί στον δρόμο, γιατί ήταν ανεμβολίαστοι, ήταν δηλαδή νεολεπροί και μιάσματα, εξετάζουν τους ασθενείς τους στα παγκάκια των νοσοκομείων. Γιατί οι ασθενείς τους εξακολουθούν να τους έχουν ανάγκη και τρέχουν να τους αναζητήσουν. Το σύστημα όμως δεν τους έχει ανάγκη και τους στέλνει στο διάολο, για να είμεθα ακριβείς, προκειμένου να κάνει και τα ρουσφετάκια του, τις προσληψούλες του, τα δωράκια του στους ιδιώτες. Κι ας πάει να πνιγεί ο κόσμος. Ας πάει έξω να τον γιάνουν. Κι αν δεν έχει να πληρώσει, ψόφο. Αυτό μας λένε.
Απλά σε αυτή την χώρα που σε στέλνει στα χαμηλά υπάρχουν πάντα άνθρωποι που θα στέκονται ψηλά, όσο κι αν προσπαθούν να τους κοντύνουν, για να τους φέρουν στα μέτρα τους.
Ένα αίσχος έχω μόνο να πω σε όλους όσους επινόησαν και υλοποιούν αυτήν την αλητεία στην Βόρεια Κορέα των Βαλκανίων.