Θλιβερός απολογισμός για τον Ελληνισμό στο 4ήμερο της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών - Κοροϊδία από τους Αμερικανούς συμμάχους, διασυρμός από τον Ερντογάν
Επειδή η υποκρισία είναι ίδιον της πολιτικής, κατ’ επέκτασιν και της διπλωματίας, η εκάστοτε κυβέρνηση των Αθηνών πρέπει να λαμβάνει πάντοτε υπ’ όψιν της το γεγονός ότι οι σύμμαχοι την επόμενη στιγμή μπορεί να γίνουν ουδέτεροι, αδιάφοροι ή ακόμα και αντίπαλοι, από εκεί που δεν το περιμένεις, εάν τα συμφέροντά τους μετατοπισθούν…
- Από τον
Νίκο Σταυρουλάκι
Η 76η Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών στη Νέα Υόρκη αποκάλυψε τέτοιου τύπου συμπεριφορές από ισχυρούς διεθνείς παίκτες, «φίλους» της Ελλάδος και, κατά το μάλλον ή ήττον, συμμάχους, που απέδειξαν στην πράξη ότι, ενώ από τη μια παριστάνουν τους συνοδοιπόρους της χώρας μας στα δίκαιά της, από την άλλη, όταν από δικά τους λάθη «πέσουν» στην ανάγκη των εχθρών της, μπορούν εύκολα να πουλήσουν το «τομάρι» της για πενταροδεκάρες…
Αυτοί μπορούν τη μια στιγμή να εξαγγέλλουν κυρώσεις σε βάρος της Τουρκίας και την άλλη να πλέκουν το εγκώμιο στη χώρα – τρομοκράτη της Αν. Μεσογείου. Από τη μια επιχειρούν να εξασφαλίσουν «ασφαλή» προκεχωρημένα φυλάκια προς Ανατολάς, με στρατιωτικές διευκολύνσεις-βάσεις σε ελληνικό έδαφος, και από την άλλη γίνονται, εύκολα, πιόνια στα χέρια του Ταγίπ Ερντογάν, που κατάφερε να επιβάλει και να αναδείξει ξανά τον «χιτλερικό κυνισμό» σε τρόπο συμπεριφοράς στο διεθνές γίγνεσθαι…
Μιλάμε για τις Ηνωμένες Πολιτείες, που ετοιμάζονται μάλιστα να ανανεώσουν με τη χώρα μας για πέντε χρόνια τη συμφωνία αμυντικής συνεργασίας, στις 14 Οκτωβρίου, η οποία θα φέρει τις υπογραφές των υπουργών Εξωτερικών Νίκου Δένδια και Άντονι Μπλίνκεν… Οι ΗΠΑ δεν είναι πλέον αξιόπιστος σύμμαχος. Αλλά το θέμα είναι ότι βρίσκουν και τα κάνουν…
Κατά παράδοξο τρόπο, διαχρονικά, η Ελλάδα βρίσκεται στην ανάγκη τρίτων. Το πώς καταφέρνει πάντα και προσφέρει το έδαφος για να την «τραβολογάνε» κάθε λογής σαλτιμπάγκοι είναι αντικείμενο ιστορικής έρευνας. Ο απολογισμός των μέχρι τώρα συμβάντων στη Νέα Υόρκη στα θέματα ύψιστου ελληνικού ενδιαφέροντος αυτό δείχνει… Και είναι μάλλον αρνητικός για τη χώρα μας.
Δεν θα επικρίνουμε χειρισμούς… Θα απαριθμήσουμε όμως γεγονότα στα διάφορα διπλωματικά μέτωπα που αναπτύχθηκαν, κατά την προετοιμασία της ελληνικής παρουσίας στην αμερικανική μεγαλούπολη και κατά την πρώτη εβδομάδα της Συνόδου των Ηνωμένων Εθνών, και θα δούμε εάν πράγματι υπάρχει άλλος τρόπος «πολιτείας» από αυτόν του «αμνού επί σφαγή».
Από αριστερά: Ταγίπ Ερντογάν, Αρχιεπίσκοπος Ελπιδοφόρος και Άντονι Μπλίνκεν«Συνάντηση» Μητσοτάκη – Ερντογάν
Ο τραγέλαφος με την υποτιθέμενη συνάντηση Μητσοτάκη – Ερντογάν, όσο και οι αντιδράσεις της ελληνικής πλευράς στις αναιδείς μονομερείς εξαγγελίες του Τούρκου προέδρου, με ύφος κηδεμόνα προς υποτελείς, περί δήθεν συνάντησης με τον Έλληνα πρωθυπουργό (ωσάν ο επικεφαλής της ελληνικής κυβέρνησης να μην έχει περιθώρια άρνησης, την ώρα που η Τουρκία εκδίδει NAVTEX σε απόσταση αναπνοής από την Κρήτη), σηματοδοτούν ανοχή σε διαπομπεύσεις. Καλλιεργούν έδαφος διασυρμού.
Ο Ερντογάν, με ύφος «σουλτάνου» μάγκα στην περίφημη συνέντευξη Τύπου προ της αναχώρησής του για τις ΗΠΑ, ανακοίνωσε συνάντηση με τον Έλληνα πρωθυπουργό στη Ν. Υόρκη. Είπε ο Ερντογάν: «Θα πάω στη Ν. Υόρκη, θα συναντηθώ με τον Μητσοτάκη, θα συζητήσουμε τα διάφορα θέματα και μετά η Τουρκία θα πάρει τις αποφάσεις της»!
Και, αντί ένας (έστω ένας!) εντεταλμένος λειτουργός στην Αθήνα να απαντήσει, π.χ., ότι «η κυβέρνηση εξετάζει τα δεδομένα της τουρκικής προκλητικότητας στο Αιγαίο και στην Κύπρο και, εάν το κρίνει σκόπιμο, θα υπάρξει συνάντηση… Το τι θα πράξει η Τουρκία μετά είναι πρόβλημα της Τουρκίας», οι εκπρόσωποι του ελληνικού επαρχιωτισμού στην πολιτική ξεκίνησαν τις επικοινωνιακές φιοριτούρες.
Κατά τις γνωστές δολιχοδρομίες των Δαναών, η αθηναϊκή δημοκρατία άρχισε να μασάει τα λόγια της. Την πρώτη ημέρα, οι ανακοινώσεις έλεγαν: «Δεν έχει προγραμματιστεί συνάντηση». Τη δεύτερη ημέρα έλεγαν: «Δεν έχει ζητηθεί συνάντηση». Την τρίτη ημέρα έλεγαν: «Θα γίνει συνάντηση εάν συμπέσουν οι χρόνοι των δύο ηγετών». Την τέταρτη ημέρα έλεγαν: «Θα γίνει συνάντηση, μόνο εάν ο Ερντογάν παρατείνει την παραμονή του, γιατί ο πρωθυπουργός δεν προτίθεται να πάει νωρίτερα στη Ν. Υόρκη». Τσίρκο!
Τα αποτελέσματα όλων αυτών των εξελίξεων θα φανούν άμεσα, μέσα στον Οκτώβριο, μετά τη Ν. Υόρκη. Όπως αναφέρθηκε σε προηγούμενο ρεπορτάζ: «Τον Σεπτέμβρη τα σταφύλια, τον Οκτώβρη τα κουδούνια»… Όταν η Τουρκία μαζί με τις Ηνωμένες Πολιτείες πάρουν τις αποφάσεις τους.
Η «τετραμερής»
Τραγέλαφος και με την περίφημη «τετραμερή» (τριμερής + 1) Ελλάδας, Κύπρου, Ισραήλ, ΗΠΑ, που είχε αναγγελθεί στην Αθήνα με τυμπανοκρουσίες… Ο «γίγας» της αμερικανικής διπλωματίας Άντονι Μπλίνκεν, αφού συναντήθηκε με τον Μ. Τσαβούσογλου και «εζήτησε το χέρι του», έκρινε σκόπιμο να στραφεί στους «συμμάχους» του, προκειμένου να μην ενοχληθεί η πολύφερνη νύφη Τουρκία.
Είναι ο διπλωμάτης που, αν σταθεί δίπλα στον πρώην Αμερικανό ΥΠΕΞ Πομπέο, ο Πομπέο θα είναι μόνος του… Δεν θα έχει κανέναν γύρω του! Σύμφωνα με (ήδη γνωστές) πληροφορίες, ο Αμερικανός ΥΠΕΞ υποβάθμισε την αμερικανική παρουσία στο σχήμα σε επίπεδο «υφυπουργού», για να αντιδράσουν αρχικά οι Ισραηλινοί και, τελικά, η τετραμερής να πάει στον «βρόντο»…
Ο Ελπιδοφόρος και το Κυπριακό
Διασυρμός του Ελληνισμού και με την παρουσία του Ελπιδοφόρου (όνομα και πράγμα…) στα εγκαίνια του «Σπιτιού της Τουρκίας», σε κομβική θέση στη Ν. Υόρκη, απέναντι από το κτίριο του ΟΗΕ, με την τεράστια τουρκική σημαία πάνω από το κεφάλι του, το ανδρείκελο Ερσίν Τατάρ δίπλα του και τον Ερντογάν να γελάει με την κατάντια των Ελλήνων…
Ανάλογο κλίμα και στο Κυπριακό, με τον Κύπριο Πρόεδρο Νίκο Αναστασιάδη, μόνο και έρημο στη ζούγκλα, να ζητά επανάληψη της διαδικασίας για το Κυπριακό, μετά το στραπάτσο της πενταμερούς, και τον Φουάτ Οκτάι να απειλεί με υπεροψία την Κυπριακή Δημοκρατία ότι «η Τουρκία δεν έχει απεριόριστο χρόνο να περιμένει διαπραγματεύσεις».
Τελικά, κατάφερε να πάρει μια τριμερή συνάντηση με τον γ.γ. του ΟΗΕ Α. Γκουτέρες, που θα πραγματοποιηθεί αύριο (Δευτέρα) σε αυτό το γνωστό ψηλό κτίριο, απέναντι από το «Σπίτι της Τουρκίας»…