Ioannis G. Vourdounis
Το παλικάρι έχει όντως κάκαλα αλλά στην παρούσα μορφή πολέμου είναι άχρηστα.
Μας λείπει η πολιτική σκέψη και η ενδελεχής ανάλυση της κατάστασης.
Ανάλυση της κατάστασης δεν μπορεί να κάνει ο καθένας μόνος του ούτε με παρέες που περιτριγυρίζουν αυστηρά γύρω από συγκεκριμένη συνταγή σωτηρίας την οποία μάλιστα έχουν πιστέψει τόσο πολύ που τη θεωρούν μονόδρομο αλλά και παντοδυναμία....
Η ανάλυση της κατάστασης γίνεται μόνο μέσα στην κοινότητα με συνεχή τριβή των μελών της, με διαβούλευση, συλλογικότητα, και διάδραση με άλλες κοινότητες.
Δυστυχώς όλοι μας (εμού συμπεριλαμβανομένου) αναζητούμε το παλικάρι πάνω στο άσπρο άλογο που θα καθαρίσει τη δουλειά αντί ημών ακάματα, αναίμακτα, εκ του ασφαλούς για εμάς....
Αυτό το παλικάρι άλλοι το βλέπουν ως Άρθρο 120, άλλοι ως Ανάκληση, άλλοι ως ομαδικές Αγωγές και μηνύσεις, άλλοι σαν διεθνείς συμβάσεις, Διεθνές Δίκαιο, Δικαστήρια Ανθρωπίνων δικαιωμάτων και άλλα τέτοια νόστιμα και άυλα που από μόνα τους θα κατακεραυνώσουν τις δυνάμεις του κακού....
Ζούμε σε μία χώρα γεμάτη ιστορικά παραδείγματα για το πώς ανατρέπεται και καταστρέφεται μία κατοχική δύναμη, ένας υπέρτερος εχθρός εντός κι εκτός των πυλών αλλά εμείς έχουμε πέσει με τα μούτρα στα χαρτιά και στους άυλους-άχρηστους θεσμούς ή ακόμα και θεσμούς όπου θεσπίστηκαν ή υποτάχθηκαν στο σύστημα....