Ελένη Παπαδοπούλου
Πάντως αυτό που εμένα με έχει σοκάρει περισσότερο από όλα είναι ο απίστευτος κυνισμός και η τρομακτική άνεση με την οποία πετάνε στον δρόμο χιλιάδες ανθρώπους από το πολύτιμο δημόσιο σύστημα υγείας, με την αιτιολογία ότι δεν εμβολιάζονται.
Αφήνουν τους ανθρώπους στον δρόμο, ανασφάλιστους, διαγράφουν τόσα χρόνια ασφάλισης, διαγράφουν εμπειρία, διαγράφουν επιστημονικές περγαμηνές σε ανθρώπους της πρώτης γραμμής στα νοσοκομεία, που τόσο καιρό ήταν δίπλα σε ασθενείς, που τηρουν εξαρχής τα πιο αυστηρά υγειονομικά πρωτόκολλα, που κάνουν συνεχώς τεστ.
Αφήνουν τους εργαζόμενους στο δρόμο, αφήνουν και τον κόσμο που έχει ανάγκη το ΕΣΥ ξεκρέμαστο.
'Οταν οι εμβολιασμοί του κλάδου υγείας είναι στο 80%.
Όταν αποδεδειγμένα μεταδίδουν και νοσούν και οι εμβολιασμένοι. Πρόσφατο παράδειγμα ένα ολόκληρο γηροκομείο εμβολιασμένοι όλοι, με δεκάδες ηλικιωμένους και έναν εργαζόμενο θετικούς στον ιό.
Όταν πρόκειται για 20 χιλιάδες άτομα (και όχι 10 όπως αρχικά έλεγαν), τα οποία θα αφήσουν 20 χιλιάδες κενές θέσεις οδηγώντας σε κατάρρευση το σύστημα υγείας.
Πάντα η νομοθεσία προέβλεπε, ακόμη και σε περίπτωση διαθεσιμότητας για πειθαρχικό αδίκημα, την καταβολή μέρους του μισθού, για λόγους ανθρώπινης αξιοπρέπειας, για να μην οδηγήσεις τον άλλον σε εξευτελιστικές συνθήκες διαβίωσης, για να μην τον πνίξεις στα χρέη, για να μπορεί να προσφέρει ένα μίνιμουμ στα παιδια του.
Πώς εδώ αυτό το θέμα έχει ξεπεραστεί έτσι απλά και άνθρωποι με υποχρεώσεις, άνθρωποι που είναι επιστήμονες πετιώνται στον δρόμο και χωρίς εισόδημα και χωρίς ασφάλιση, αδυνατώ να το κατανοήσω. Δεν είναι απλά τιμωρητικό το μέτρο. Είναι σαδιστικό.
Το σχέδιο που δόθηκε σήμερα στην δημοσιότητα για να αντιμετωπισει την κατάσταση που θα δημιουργηθεί από τις ελλείψεις είναι συμβάσεις με ιδιώτες.
Κατά τα άλλα κοπτόμεθα περί εμβολίου.
Κατάλαβες;
Κατάλαβα.