Τι κοινό έχουν αυτοί οι τρεις άνθρωποι που ανήκουν σε 3 διαφορετικές γενιές και σε διαφορετική οικονομική και κοινωνική κατάσταση ο καθένας;
ΑΓΑΠΟΥΝ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΤΟΥΣ, ΕΙΝΑΙ Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ.
Το πώς και γιατί θα το βρούμε στα λόγια και τις πράξεις του καθενός.
Για τον εφοπλιστή Ιάκωβο Τσούνη τα είπε όλα η μεγαλειώδης πράξη του: έδωσε ολόκληρη την περιουσία του προς ενίσχυση των ενόπλων δυνάμεών μας που απισχνάσθηκαν σκόπιμα κατά την διάρκεια των μνημονιακών ετών.
Κατά την διάρκεια της ζωής του, είχε δωρίσει 30.000.000 ευρώ στις ένοπλες δυνάμεις, στην εκκλησία και σε ιδρύματα.
Πρόσφατα δώρισε ολόκληρη την περιουσία του, 23.000.000 ευρώ, στις ένοπλες δυνάμεις. (Με αυτά μεταξύ άλλων αγοράστηκαν 60 αποβατικά αμφίβια σκάφη, ανταλλακτικά για τα τεθωρακισμένα των ακριτικών μονάδων του Έβρου μας καθώς και υπερσύγχρονες κάμερες νυχτερινής όρασης ενώ το μεγαλύτερο ποσό θα ξοδευτεί για το εξοπλιστικό πρόγραμμα).
Δεν έδωσε, σήμερα, την περιουσία του στο δημόσιο για έργα κοινής ωφέλειας, ούτε στην εκκλησία ή άλλους θεσμικούς φορείς, αφιερωμένους σε φιλανθρωπικό έργο.
Δώρισε τα χρήματά του συνειδητά στις ένοπλες δυνάμεις (ακόμα και τα ποσά που χρησιμοποιήθηκαν για αναβάθμιση και ανακαίνιση υγειονομικών μονάδων αφορούσαν το στρατιωτικό νοσοκομείο και την ανακαίνιση ιστορικού χριστιανικού ναού στο Καστελόριζο).
Με έναν και μόνο στόχο. Την ενίσχυση της αποτρεπτικής στρατιωτικής ισχύος προς διασφάλιση της εδαφικής ακεραιότητας και της εθνικής ασφάλειας.
Έχει θέσει με σαφήνεια τις προτεραιότητές του:
«Ο πιο σπουδαίος για μένα είναι ο πατριώτης. Όχι εκείνος που έχει λεφτά, όχι εκείνος που έχει τιμητικές διακρίσεις!
ΔΙΧΩΣ ΠΑΤΡΙΔΑ ΟΥΤΕ Ο ΠΛΟΥΤΟΣ, ΟΥΤΕ Η ΔΟΞΑ, ΟΥΤΕ ΟΙ ΧΑΡΕΣ ΥΠΑΡΧΟΥΝ».
Υπογράφει δε, ως «ένας μικρός και ασήμαντος ανθρωπάκος, αλλά ΓΝΗΣΙΟΣ ΑΠΟΓΟΝΟΣ ΤΩΝ ΠΟΛΕΜΙΣΤΩΝ ΤΟΥ 1821».
Η ζωή πολύ νωρίς του ξεκαθάρισε τα σημαντικά από τα ασήμαντα. Είναι το 13ο παιδί μιας οικογένειας από την Πάτρα. Ξεκίνησε από εκτελωνιστής. Κατόρθωσε να γίνει εφοπλιστής με 13 πλοία.
Κατατάχθηκε εθελοντικά και πολέμησε στο ελληνοϊταλικό μέτωπο στην Αλβανία το 1940 σε ηλικία 15 ετών. Διότι από εκείνη την τρυφερή ηλικία συνειδητοποίησε ότι η ελευθερία και η εθνική ανεξαρτησία δεν χαρίζονται αλλά κατακτιούνται!
Έχουν τίμημα: τον πόλεμο.
Και δεν δείλιασε. Έκανε πράξη το ρητό του Περικλή στον Επιτάφιο Λόγο του, ότι «ευτυχισμένος είναι ο ελεύθερος και ελεύθερος είναι ο γενναίος» («το εύδαιμον το ελεύθερον το μεν, το δ’ελεύθερον το εύψυχον»).
Εκπομπή του BBC ανέδειξε με θαυμασμό την δραστηριότητα του κάποτε ανήλικου εθελοντή στρατιώτη.
Πολύ διαφορετική η ιστορία του Πρόδρομου Εμφιετζόγλου.
Κολλεγιόπαιδο, σπούδασε πολιτικός μηχανικός στο πολυτεχνείο και δραστηριοποιήθηκε στα δημόσια έργα και το χρηματιστήριο με την εταιρεία του ΜΗΧΑΝΙΚΗ ΑΕ.
Όμως δεν μπέρδεψε ποτέ τις προτεραιότητές του.
Η παράνομη δραστηριότητα του τουρκικού προξενείου Κομοτηνής με σκοπό τον εκτουρκισμό των μουσουλμάνων της Θράκης τον κινητοποίησε πατριωτικά και δραστηριοποιήθηκε με θέρμη για την ενίσχυση της ελληνικότητας της Θράκης.
Παρείχε σημαντική οικονομική, εκπαιδευτική και πολιτιστική βοήθεια στους πομάκους και τους ρομά για να μην εκτουρκιστούν.
Καυτηρίασε επανειλημμένα την αδράνεια των ελληνικών κυβερνήσεων στην «μετατροπή του τουρκικού προξενείου σε άτυπη τουρκική διοίκηση της Θράκης».
«Στην Θράκη πρέπει να επικρατήσει ο νόμος της χώρας, πρέπει να παρθεί μία ίσως τολμηρή, αλλά πλέον απαραίτητη ενέργεια, σχετικά με το τουρκικό προξενείο. Ή θα περιορισθεί αυστηρά στα διπλωματικά επίπεδα ή πλέον πρέπει να παρθεί μία απόφαση να ξηλωθεί, διότι αν συνεχισθεί αυτή κατάσταση θα ξηλωθεί η Θράκη», επισημαίνει το 2010.
Στα δημόσια έργα που αναλάμβανε η εταιρεία του απασχολούσε κατ’επιλογήν, έλληνες της Θράκης.
Ίδρυσε πολιτιστικό κέντρο στην Κορυτσά για την διατήρηση και ενίσχυση του ελληνισμού στην Β. Ήπειρο. Ενίσχυσε ποικιλοτρόπως τρίτεκνους και πολύτεκνους.
Αυτοχαρακτηρίζεται «Έλλην, Ορθόδοξος, Πατριώτης» («είμαι και επιχειρηματίας λέει»), και προειδοποιεί: “Ο Τούρκος καταλαβαίνει μόνο από δύναμη” .
Προς τον σκοπό της αποκατάστασης της στρατιωτικής ισχύος του ελληνικού κράτους ίδρυσε το σωματείο “Ταμείο Ελληνικού Στόλου-ΑΒΕΡΩΦ ΙΙ” για την αγορά φρεγατών BELHARRA.
Ηχηρή υπήρξε η δημόσια παρέμβασή του, με επιστολή προς την βουλή στην οποία προτρέπει την κυβέρνηση να συνάψει διπλωματική – στρατιωτική συμφωνία με την Γαλλία και να αγοράσει belharra με την οικονομική συμβολή, αν χρειαστεί, του ελληνικού λαού.
Ο Εύρυτος, τέλος, είναι ο πιτσιρικάς που γέμισε ταράτσες και τοίχους σπιτιών σε όλη την Αθήνα και τον δήμο Αργυρούπολης Ελληνικού (κατά παραγγελία του δημάρχου) με τις προσωπογραφίες των ηρώων του 1821.
Κολοκοτρώνης και Καραϊσκάκης, Μπότσαρης, Διάκος, Μπουμπουλίνα, Νικηταράς, γλυκαίνουν την ψυχή μας και κραυγάζουν «θυμήσου την Ελλάδα που σου στέρησαν» (επιγραφή του Εύρυτου).
Μότο ζωής του πιτσιρικά είναι ο Εύρυτος, ο Σπαρτιάτης που παρότι τυφλώνεται, παραμένει και πολεμάει μέχρις εσχάτων στην μάχη των Θερμοπυλών.
Συγκίνηση προκαλεί η απάντηση του 18χρονου παλληκαριού μας στο ερώτημα
«Τι είναι για εσάς το 1821 και γιατί;»:
Απαντά σαν φυσική συνέχεια του Ιάκωβου Τσούνη και του Πρόδρομου Εμφιετζόγλου: «ΕΙΝΑΙ Η ΑΠΑΡΧΗ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗΣ ΥΠΑΡΞΗΣ ΜΑΣ, ΑΤΟΜΙΚΗΣ ΚΑΙ ΣΥΛΛΟΓΙΚΗΣ».
Αυτό είναι πράγματι το 1821:
Το ξεκίνημα της συλλογικής μας αυτοδιάθεσης, της εθνικής μας ανεξαρτησίας. Το κατορθώσαμε μετά από 400 ολόκληρα χρόνια σκλαβιάς, το έθνος μας να αποκτήσει εδαφική επικράτεια μέσα στην οποία θα ζούσε ελεύθερα.
Αποκτήσαμε κράτος δικό μας, το «καταφύγιο της συλλογικής μας ελευθερίας», αυτές τις μαγικές, ακριβείς λέξεις με τις οποίες ο Μόρκενταου μας εξήγησε την σπουδαιότητα του έθνους-κράτους.
ΔΙΟΤΙ ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΑΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟ κράτος εξασφαλίζει την ΕΘΝΙΚΗ ΜΑΣ ΕΠΙΒΙΩΣΗ. Γι’αυτό και συνιστά ΤΗΝ ΕΣΧΑΤΗ ΛΟΓΙΚΗ ΚΑΙ ΛΥΣΗ ΤΟ ΑΠΑΡΑΒΙΑΣΤΟ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΜΑΣ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑΣ, σύμφωνα με τον δικό μας Παναγιώτη Ήφαιστο.
Χωρίς το κράτος μας δεν υπάρχουμε, δεν έχουμε σημασία, είτε φτωχοί είμαστε είτε πλούσιοι.
Αυτή την ιστορική και εθνική αυτοσυνειδησία βίωσε και εκδήλωσε έμπρακτα ο ευπατρίδης εφοπλιστής Ιάκωβος Τσούνης, πολεμώντας το 1940 στα 15 του στο αλβανικό μέτωπο,
δωρίζοντας στα 97 του ολόκληρη την περιουσία του στις ένοπλες δυνάμεις.
Αναγορεύοντας με τις πράξεις του τον πατριωτισμό ως την μεγαλύτερη αρετή. Διότι το έζησε στο πετσί του, πως χωρίς το κουκούλι που απλώνει προστατευτικά το κράτος μας επάνω μας, δεν υπάρχουμε και τίποτα δεν ανθίζει.
«Δίχως πατρίδα, ούτε ο πλούτος, ούτε η δόξα ούτε οι χαρές υπάρχουν»…
Γι’αυτό ήθελε ο ευπατρίδης να είναι «χρήσιμος στην πατρίδα παρά άριστος και άξιος», (ο άριστος των αρίστων)….
Την ίδια ιστορική και εθνική αυτοσυνειδησία βίωσε και ο επιτήδειος επιχειρηματίας Πρόδρομος Εμφιετζόγλου.
Συγκρούστηκε μέχρις εσχάτων με το σάπιο πολιτικό κατεστημένο για την εθνική του δράση στην Θράκη.
Ο πατριωτισμός του ήταν αιτία της απομάκρυνσής του από όλα τα δημόσια έργα (και από τα εν εξελίξει!), διαπιστώνει.
Όμως συνεχίζει να επιδιώκει με ορμή την αποκατάσταση της εθνικής λειτουργίας σε κάθε γωνιά της ελληνικής επικράτειας, θέτοντας με αυταπάρνηση εθνικούς στόχους που οι κρατικοί λειτουργοί περιέργως δεν θέτουν!
Ο πιτσιρικάς μας τέλος, ο 18χρονος Εύρυτος που έριξε βάλσαμο στις πονεμένες ψυχές του ελληνικού λαού με τα γκράφιτι των ηρώων μας του 1821, η νέα γενιά των ελλήνων, διαθέτει την ίδια εθνική και ιστορική αυτοσυνειδησία με τους προηγούμενους δύο και την εκφράζει με τις άοκνες ζωγραφιές του και τα λόγια του όταν αυτές βανδαλίζονται:
«Το πρόβλημά τους, δεν είμαι εγώ. Είναι αυτοί οι ήρωες», επειδή ξυπνάνε μέσα μας την εθνική υπερηφάνεια, την βεβαιότητα και την αποφασιστικότητα να τα καταφέρουμε, ως γνήσιοι απόγονοί τους, κατά την έκφραση του ευπατρίδη Τσούνη.
Μικρά ελληνόπουλα φωτογραφίζονται χαρούμενα μπρος στα πορτρέτα των ηρώων μας, που στα χρόνια τα δικά μου στόλιζαν όλες τις σχολικές αίθουσες όλων των σχολείων της χώρας και μας ενέπνεαν.
«Γι’αυτά τα μικρά παιδιά που αγαπήσαμε τους ίδιους ήρωες, ΣΥΝΕΧΙΖΩ», έγραψε ο Εύρυτος.
Η έμπρακτη εθνική και ιστορική μας αυτοσυνειδησία αποτελεί αναγκαιότητα και έσχατη λογική ατομικής και συλλογικής επιβίωσής μας. Είναι ευκρινής και στους τρεις αυτούς έλληνες.
Αυτή η εθνική και ιστορική αυτοσυνειδησία κατέληξε σε απόλυτη και υπέρτατη αγάπη για την πατρίδα.
Η ανάδυση από τα έγκατα της ψυχής και του μυαλού τους της σωκράτειας ρήσης «μητρός τε και πατρός και των άλλων προγόνων απάντων τιμιώτερον, και αγιώτερον και σεμνώτερον ΚΑΙ ΕΝ ΜΕΙΖΟΝΙ ΜΟΙΡΑ, ΕΣΤΙΝ Η ΠΑΤΡΙΣ, παρά θεοίς και παρ’ανθρώποις τοις νουν έχουσιν» κατευθύνει τις πράξεις τους!
Αυτήν την ρήση μετουσίωσε ο Κολοκοτρώνης σε εθνεγερσία με κείνο το «Όταν αποφασίσαμε να κάμωμε την Επανάσταση, δεν εσυλλογισθήκαμε ούτε πόσοι είμεθα ούτε πως δεν έχομε άρματα … αλλά ως μία βροχή έπεσε εις όλους μας η επιθυμία της ελευθερίας μας…».
Ο Ιάκωβος Τσούνης, ο Πρόδρομος Εμφιετζόγλου και ο Εύρυτος, μας διαβεβαιώνουν ότι δεν πάλιωσε, ούτε ξέφτισε η προειδοποίηση του Κολοκοτρώνη στον Τούρκο:
«και ένας έλληνας να μένει ΠΑΝΤΑ ΘΑ ΣΕ ΠΟΛΕΜΑΕΙ»!!!
ΚΑΛΗ ΣΑΡΑΚΟΣΤΗ. ΕΡΧΕΤΑΙ Η ΑΝΑΣΤΑΣΗ….