Οσο η Δύση δεν λέει τα πράγματα με το όνομα τους, όσο δεν αντιλαμβάνεται ότι ο πόλεμος των τζιχαντιστών κλιμακώνεται, τόσο αθώοι άνθρωποι θα δολοφονούνται άδικα.



 Ελένη Παπαδοπούλου


Είδα στο netflix το ντοκυμαντέρ "13 Νοέμβρη: Επίθεση στο Παρίσι". Εχει τρία επεισόδια και τα είδα μαζεμένα. Τόσο ενδιαφέρον ήταν. Το ντοκυμαντέρ μου το πρότειναν μαθητές μου, ενθαρρυντικό αυτό, δεν βλέπουν μόνο Big Brother. Μέσα από μαρτυρίες αναβιώνει τις επιθέσεις που έγιναν από ισλαμιστές μέσα σε ένα βράδυ στο Stade de France, το Bataclan και σε καφέ του Παρισιού σχεδόν ταυτόχρονα, αφήνοντας πίσω πάνω από 100 νεκρούς. Μιλάει ο Ολάντ, που εκείνο το βράδυ ήταν στο Στάδιο, ενώ ο γιος του βρισκόταν μέσα στο πλήθος, μιλάει ο Υπουργός Εσωτερικών, η Ινταλγκό, η δήμαρχος του Παρισιού, οι διασώστες - πυροσβέστες που πήγαν αρχικά στα σημεία, άνθρωποι από την ειδική ομάδα της αστυνομίας που μπήκε στο Μπατακλάν και άνθρωποι που επέζησαν από τις επιθέσεις. Οι αφηγήσεις είναι τρομερές.

Αυτό που καταλαβαίνεις βλέποντας το ντοκυμαντέρ είναι ότι η Γαλλία δέχτηκε μία οργανωμένη επίθεση μέσα στη καρδιά της πρωτεύουσας της. Ουσιαστικά οι μουσουλμάνοι τους έπιασαν στον ύπνο, αυτό τουλάχιστον φαίνεται, ενώ οι Γάλλοι είχαν ήδη μερικούς μήνες πριν την επίθεση με τους 12 νεκρούς στην εφημερίδα Charlie Hebdo και την ομηρία στο σουπερμάρκετ με 4 νεκρούς.

Δύο πράγματα όμως έχω να παρατηρήσω. Αφενός ότι η Γαλλία σε αυτές τις επιθέσεις που σήμαιναν πόλεμο μέσα στο έδαφος της είχε απαντήσει με je suis, κεράκια και μπουρδίτσες. Συνέχιζε να λέει την Λεπέν ακροδεξιά, συνέχιζε να επιμένει σε πολυπολιτισμικότητες και να υιοθετεί όλη την ατζέντα της πολιτικής ορθότητας και το καλύτερο ψήφισε και Μακρόν, σαν να μην είχε συμβεί τίποτα. Τα αποτελέσματα της ηλιθιότητας της τα ζει μέχρι σήμερα.

Το άλλο είναι η ορθοπολιτική οπτική του ντοκυμαντέρ. Κανένας μάρτυρας δεν μιλά για ισλαμιστές, μιλούν για ένοπλους, περιγράφουν τι γίνεται, αλλά πουθενά δεν αναφέρεται η λέξη μουσουλμάνος, ισλάμ, αλλάχ,ούτε κάτι αρνητικό για το Ισλάμ. Είπαν κάτι και κόπηκε στο μοντάζ; Δεν είπαν τίποτα; Δεν ξέρω, αλλά και αυτοί οι μάρτυρες μου φάνηκαν ολίγον κουραμπιέδες στις αφηγήσεις τους, παρά το γεγονός ότι είναι συγκλονιστικές. Περιέγραφαν τα γεγονότα σαν να είχαν συμβεί από τον οποιοδήποτε, χωρίς κάποιο λόγο.

Συμπέρασμα: 1. Να το δείτε. Αξίζει. 2. Οσο η Δύση δεν λέει τα πράγματα με το όνομα τους, όσο δεν αντιλαμβάνεται ότι ο πόλεμος κλιμακώνεται, τόσο αθώοι άνθρωποι θα δολοφονούνται άδικα.
Υ.Γ. Η ισλαμοαγαπούλα δήμαρχος Παρισίων Ινταλγκό, ο Καμίνης του Παρισιού, γέμισε την γαλλική πρωτεύουσα "πρόσφυγες" και δομές για να τους στεγάσει. Λες και είχε λίγους. Και ο Ολάντ τις έκανε πλατούλες.Το ότι εκπλήσσεται και αγανακτεί από τα γεγονότα δεν είναι απλά υποκριτικό. Είναι εμετικό. Σημείωση:Την ξαναφήφισαν πέρυσι.

Δημοσίευση σχολίου

Αφήστε το σχόλιό σας εδώ

Νεότερη Παλαιότερη