Κύριε Θεοδωρικάκο μου, δεν ξέρω που τον είδες τον αποκλεισμό των γυναικών από την τοπική αυτοδιοίκηση, που έχει γεμίσει Κούλες και Κατίνες διαφόρων αποχρώσεων με ελάχιστες εξαιρέσεις. Θα ήθελα ωστόσο να σου πω ότι δεν βρισκόμαστε στο 1800, όποια θέλει προχωρά και οι ικανές τα καταφέρνουν κιόλας. Για να μην επαναλαμβάνω τα λόγια της Καμάλα που ήταν μικρό κοριτσάκι και τα κατάφερε να γίνει αντιπρόεδρος των ΗΠΑ και όλες μπορούμε και τέτοια. Δεν θέλουμε ποσοστώσεις, ούτε ειδική περιποίηση. Γυναίκες είμαστε, δεν είμαστε ανάπηρες.
By the way η εμπειρία μου λέει ότι σε χώρους όπου υπάρχουν πολλές γυναίκες θα γίνει μαλλιοτράβηγμα. Τουλάχιστον στα σχολεία, όπου είχαμε αρκετούς άντρες στον Σύλλογο, τα πράγματα ήταν πιο ομαλά, εκτός κι αν ήταν κι αυτοί Κατινούλες.
Οποια μπορεί να αναλάβει ευθύνες και να κάνει δουλειά προχωρά. Και δεν θα την εμποδίσει τίποτα. Οποια τώρα είναι ανίκανη, πάσχει από σύνδρομο καταδίωξης και περιμένει τις χαζοποσοστώσεις σας για να τρουπώσει σε συμβούλια, για να το λέει στο κομμωτήριο, ας κάτσει στα αυγά της. Δεν χρειαζεται τέτοιο κόσμο η τοπική αυτοδιοικηση. Αρκετά έχει υποφέρει από θείτσες και από αγράμματους.
Υ.Γ. Και λίγο έλεος που παρουσιάζεστε ως ο απελευθερωτής των γυναικών. Εντάξει, μπορεί να πιάνει στο κοινό σας, αλλά για όλους τους υπόλοιπους είναι λίγο άθλιο. Αυτή η ρητορική, η πολιτική και το ύφος εμένα ως γυναίκα με προσβάλλουν.