Ελένη Παπαδοπούλου
Προχτές που γύρισα από το σχολείο με τα νεύρα στο ταβάνι, γιατί για μία ακόμη ημέρα ζούσαμε το κινέζικο βασανιστήριο της μάσκας στο μάθημα, έκανα μία ανάρτηση που κατέγραφα αυτό που βιώνουμε στο σχολείο χωρίς ίχνος υπερβολής. Η ανάρτηση είχε πολύ μεγάλη αποδοχή και ευχαριστώ όλο τον κόσμο που κοινοποίησε τους προβληματισμούς μου, τους οποίους είδα ότι μοιραζόμαστε πολλοί. 2271 like και 1200 κοινοποιήσεις από το προφίλ μου συν πολλές ακόμη από άλλα προφίλ και σελιδες. Τόσοι πολλοί να είναι ψεκ, τρελοί και ανόητοι λίγο δύσκολο.
Στις συζητήσεις που δημιουργήθηκαν ήρθαν διάφοροι από άσχετα επαγγέλματα, δικηγόροι, μηχανικοί, πανεπιστημιακοί να μας πούνε "έλα μωρέ και τί έγινε, υπερβολές, δεν είναι έτσι, εγώ μια χαρά φοράω μάσκα και μια χαρά δουλεύω και μια χαρά όλα". Πολύ ωραίες όλες οι χαρές, αλλά δεν είναι μάθημα σε τάξη με ανήλικα αυτό που κάνει ο καθένας, δεν είναι παιδαγωγοί με ό,τι αυτό σημαίνει, οπότε οι απόψεις τους προσωπικά μου είναι αδιάφορες. Το λες και θράσος δηλαδή να θεωρούν ότι μπορούν να έχουν και άποψη και να κάνουν και κριτική τύπου "ελα μωρέ τώρα θα μου πει εμένα του πανεπιστημιακού/δικηγόρου/γιατρού κτλ η δασκαλίτσα για την μάσκα στο μάθημα;".
Βγήκαν και μερικοί συνάδελφοι να πουν "όλα καλά, υπερβολές, μια χαρά τα παιδιά με την μάσκα, πολύ ωραίο μάθημα κάνουμε". Εδώ δεν έχω να πω πολλά. Μία ερώτηση μόνο να κάνω. Είστε σίγουρα εκπαιδευτικός;
Πολλοί επίσης φαίνεται να αγνοούν ότι το αναπνευστικό του κάθε ανθρώπου αντιδρά διαφορετικά σε πανιά στην μύτη και το στόμα του. Φαίνεται να αγνοούν ότι η κάθε τάξη έχει τις δικές της συνθήκες. Αλλες αερίζονται, άλλες όχι τόσο καλά, αλλού κάνει περισσότερη ζέστη, αλλού είναι 10 παιδιά, αλλού 25. Το ότι λιποθύμησαν παιδιά, ότι άνοιξαν μύτες, ότι όλο αυτό σε παιδιά και σε εμάς έχει δημιουργήσει στρες και φοβίες, κάτι που ζούμε καθημερινά και είναι ακόμη η αρχή, περνάει ως κάτι άσχετο προφανώς. Κορονοϊό μην πάθουμε κι ας ξεραθούμε όλοι. Ολοι αυτοί δηλαδή θέλουν να μας πείσουν ότι ενδιαφέρονται για την υγεία των υπολοίπων; Που δεν αντιλαμβάνονται το στοιχειώδες, ότι ο κάθε οργανισμός αντιδρά διαφορετικά στην χρήση μάσκας. Για αυτούς όλοι πρέπει να νώθουν το ίδιο. Και χάλια να νιώθουν δεν πειράζει, θα το συνηθίσουν το χάλια.Οπως θα συνηθίσουν και να μην γίνεται μάθημα, να πονάει ο λαιμός από τις ομιλίες, να μην ακουγόμαστε, έλα μωρέ τώρα, κορονοϊό μην πάθουμε ή μην σκοτώσουμε κανέναν αθώο, γίναμε και δυνάμει δολοφόνοι.
Για να μην πω για την διαστροφή να δημιουργούμε ενοχές στα παιδιά ότι μπορεί να σκοτώσουν την γιαγιά τους, αν δεν φοράνε σωστά την μάσκα. Είναι τώρα αυτό παιδαγωγικό; Ή δεν μας νοιάζει που είναι αντιπαιδαγωγικό; Αυτά μάθαμε στα παιδαγωγικά; Να κάνουμε παιδάκια υποχόνδρια και ενοχικά, να τα γεμίζουμε άγχος και φοβίες; Ή εμείς μπορούμε να δουλέψουμε, αν ο πιτσιρικάς μας βλέπει ως δολοφόνο της γιαγιάς του επειδή κάναμε διάλειμμα μάσκας;
Δεν θα ασχολιόμουν ιδιαίτερα με τον ιό, αν δεν μου τον είχαν χώσει μέσα στο μάθημα να καθορίζει όλο το παιδαγωγικό κλίμα.
Και για όσους νομίζουν ότι οι μάσκες είναι φοβερό μέτρο προφύλαξης στο σχολείο αύριο θα ανεβάσω ιστορίες μάσκας. Οποιος νομίζει ότι γίνεται σωστή χρήση της μάσκας προφανώς δεν έχει ιδέα τι σημαίνει παιδί.