Παραδέχεται δηλαδή ο Κούλης, εμμέσως πλην σαφώς, οτι οι πολίτες δεν είναι το κράτος. Δηλαδή δεν έχουν καμία εξουσία.
Κράτος είναι εκείνος που <ΚΡΑΤΑ>
την εξουσία στα χέρια.
-Σε ποιανού τα χέρια λοιπόν βρίσκετε η εξουσία;
-Στων πολιτών πάντως όχι, αφού διαχώρισε την υπόσταση τους απο εκείνη την θέση...
Άρα υπάρχει μία άλλη ομάδα ατόμων που Κρατάει την εξουσία και ισχυρίζεται οτι η ίδια είναι το "Κράτος". Στην οποία ανήκει και ο εκφωνητής της παραπάνω φράσης...
Πράγμα που αναιρεί την ΔΗΜΟ - ΚΡΑΤΙΑ.
Όπου ΔΗΜΟΣ, το ΣΥΝΟΛΟ των πολιτών της Κοινωνίας.
Το Σύνολο. Δεν υπάρχει διάσπαση.
Το Σύνολο των πολιτών είναι το Κράτος, στο πολίτευμα της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ.
Δηλαδή όλοι μαζί κρατάμε την εξουσία σε αυτό το πολίτευμα...
Άρα μας πληροφορεί εμμέσως, μην πάει και το καταλάβεις (διότι απευθείας τρέμει), ότι το Κράτος είναι εκείνος και η παρέα του, το σόι του, η ομαδούλα του.
-Και ποιά είναι άραγε η ομάδα στην οποία ανήκει ο εκφωνητής της παραπάνω δήλωσης;
-Προφανώς αριθμητικώς είναι ολίγοι. Και από αυτό παίρνουν το όνομα τους. Οι ολίγοι όταν γίνονται Κράτος, λέγονται ΟΛΙΓΑΡΧΙΑ.
Έτσι τουλάχιστον το ονόμασαν οι παππούδες του ενδόξου παρελθόντος μας...
Η ΟΛΙΓΑΡΧΙΑ είναι η ΤΥΡΑΝΝΙΔΑ των Ολίγων.
Από την άλλη, μπορεί κάποιος να πιστέψει οτι η Ολιγαρχία
βρίσκεται πιο κοντά στην Δημοκρατία, παρά στην Τυραννίδα. Υπάρχουν πολιτικοί, δημοσιογράφοι, αναλυτές και..... ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΕΣ, μέσα από τους οποίους φανερώνει η εξουσία την τάση της να λογαριάζει την εγκυρότητα των λύσεων επι των ζητημάτων που προκύπτουν, προκειμένου να ληφθούν οι ορθές αποφάσεις στα εκάστοτε ζητήματα.
Αυτό όμως είναι Λάθος!
Η Ολιγαρχία, καθώς και η Τυραννίδα με την Δικτατορική της μορφή, οπως την έχουμε βιώσει στο πρόσφατο παρελθόν, χρησιμοποιεί τα επιστημονικά ευρήματα, τα αναλυτικά πορίσματα, τον δημοσιογραφικό λόγο και την δικαστική εξουσία, και άλλα χίλια μύρια... αντί να τα λογαριάζει. ΤΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙ ΚΑΤΑ ΤΟ ΔΟΚΟΥΝ, για τους ιδίους σκοπούς της.
Τα χρησιμοποιεί ώστε να υπάρχει η βιτρίνα ενός βιώσιμου πολιτεύματος, ενώ πίσω από την κουρτίνα στήνει το μεγάλο φαγοπότι στην πλάτη και πλάνη των πολλών.
Οι πολλοί, δηλαδή σχεδόν το σύνολο του ΔΗΜΟΥ παρά-κάτι ολίγους, υπηρετούν ταΐζοντας και διασκεδάζοντας τους Ολίγους.
Κοινώς, οι πολλοί είναι δούλοι των ολίγων.
Με κομφόρ. Πάνε και ένα σινεμά. Έχουν και Netflix.
-"Ναι, αλλά ψηφίζουμε", θα πει κάποιος...
Ακριβώς αυτό συμβαίνει ώστε να μην καταλάβεις πόσο κοντά βρίσκεται η Ολιγαρχία στην Τυραννίδα, και αβασάνιστα να πιστέψεις πως το σύστημα των εκλογών φέρνει την κατάσταση πιο κοντά στην Δημοκρατία.
Αυτό που ίσως σου διαφεύγει είναι ότι συνεχόμενα ψηφίζεις μία τάξη (Άριστοι), η οποία δεν έχει εργαστεί ποτέ (δουλέψει), και οι οποίοι γνωρίζουν τον διαχωρισμό της δικής σου θέσης από την δική τους, μιας και διδάσκονται απο μικροί πως να σε χειραγωγούν, στήνοντας ένα ολόκληρο θεατρικό για τα δικά σου μάτια. Μπροστά σου σφάζονται για το ποιός νοιάζεται περισσότερο για εσένα.
Όταν όμως η αυλαία πέφτει, δειπνούν στο ίδιο τραπέζι.
Το πως συνεχώς η ολιγαρχική σέκτα τροφοδοτείται από την τάξη των αρίστων, δεν δύναμαι να το αναλύσω εδώ. Για αλλού φυσάει το δοκίμιο.
Από την στιγμή που οι άνθρωποι άρχισαν να αφυπνίζονται σε έναν βαθμό που είχε αιώνες να συμβεί, γίνεται ολοένα και πιο δύσκολο οι λίγοι να κουμαντάρουν τους πολλούς. Οι πολλές και ανεξέλεγκτες ιδέες δεν αρέσουν στις τάξεις των ολίγων αρίστων...
Για να μπορεί ο Δήμος να ελεγχθεί αντί να Άρχει, πρέπει να υφίσταται ένα κεντρικό δόγμα που να διοχετεύει έναν αόρατο, διαολεμένο θα έλεγα, φόβο στην κοινωνία.
Παλαιότερα αυτά τα δόγματα είχαν θρησκευτικό χαρακτήρα. Ήταν ο φόβος ενός Θεού Τιμωρού, συν κάποιου αντιζήλου του που ήθελε το κακό σου.
Τα θρησκευτικά δόγματα έχασαν πλέον την δύναμη τους για λόγους που δεν ειναι πάλι του παρόντος να αναλύσουμε.
Αναμενόμενο ήταν ο ζόφος τούτου του πλανήτου να επινοήσει ένα νέο δόγμα, βασιζόμενο στους πυλώνες και τα όπλα του σήμερα.
Είπαμε: Πρώτα το "Κράτος" (το δικό τους)
Δεύτερον και ως πρεσβεία του νέου δόγματος: οι Επιστήμονες!
Και τρίτοι και καταϊδρωμένοι, εμείς!
Οι "απλοί" όπως συνηθίζουν να μας αποκαλούν, πολίτες.
Ο Τσαρλς Φορτ, συγγραφέας και πρωτοπόρος στην εναλλακτική έρευνα, που σημειωτέον, τα ανεξήγητα φαινόμενα πήραν τον όρο εκ του ονόματος του, ως Φορτεανά φαινόμενα, ερωτήθηκε κάποτε απο δημοσιογράφο το εξής:
- Ποιά πιστεύετε οτι θα ήταν η επόμενη απαραίτητη θεσμοθέτηση για την ελευθερία του ανθρώπου;
Η απάντηση του, έμελλε να είναι προφητική:
- Το δικαίωμα του ανθρώπου να αμφισβητεί το επιστημονικό κατεστημένο...!!!
Πριν περίπου 100 χρόνια, όταν έδινε την συνέντευξη αυτή, ο ισχυρισμός του ίσως φάνταζε κουφός.
Αν εδινε την ίδια απάντηση 20 χρόνια πριν, παλι ασήμαντη ίσως φαινόταν στα μάτια του "απλού" πολίτη.
Ήταν προφήτης ο Τσαρλς Φορτ;
Ασφαλώς όχι.
Είχε απλώς την ικανότητα να σκέφτεται.
Να ερευνά• γιατί αυτό πάει να πει επιστημώ, ερευνώ.
Από προχτές, ο Άρειος πάγος (έτσι είχαν ονομάσει οι παππούδες μας το ανώτατο δικαστήριο της πόλης των Αθηνών), ποινικοποίησε την μη χρήση μάσκας (φιμώτρου) στις επιβαλλόμενες από την κυβέρνηση χρήσεις.
Τιμωρεί με υψηλό πρόστιμο και φυλάκιση όσους δεν τηρούν τα επιβαλλόμενη και οχι "προβλεπόμενα" διατάγματα (δηλαδη διαταγές) και οχι "μέτρα".
Ποινικό αδίκημα θεωρεί επίσης το να μιλήσεις εναντίων αυτών των διαταγών.
Εγώ διατάζω, εσύ δεν θα μιλάς.
Θα υπακούς, ειδάλλως στο μπουντρούμι!
Ακόμα κι εδώ από το fb αν γράψεις το οτιδήποτε, κυνδινευεις να μπουν σπίτι σου να σε συλλάβουν. Πράγμα που είδαμε ήδη να συμβαίνει σε χώρες οπως η Αυστραλία.
Δηλαδή γράφοντας αυτή την στιγμή αυτά που γράφω, εγώ ο ίδιος κινδυνεύω.
Μπορεί αύριο να βρίσκομαι με αυτόφωρη σύλληψη προφυλακισμένος και να περνάω από ανακριτή.
Δεν ξέρω αν συνειδητοποιείτε το μέγεθος αυτού του βήματος προς τα πίσω που όλοι μαζί κάνουμε ως κοινωνία... χάριν των απαιτήσεων και διαταγμάτων των... ολίγων.
Επιπλέον μπορώ να κριθώ ως ένοχος σε διέγερση ανυπακοής!
Ναι, ποινηκοποιήθηκε ως διέγερση το αν σου πω, ε ψιτ φίλε, μας αλυσοδένουν!
Δεν έχει σημασία το αλυσόδεμα ως πράξη.
Σημασία έχει να μην αντιστέκεσαι στο αλυσόδεμα...
Να μην αντιστέκεσαι...
Βλέπετε ο ανώτατος δικαστής του ανώτατου δικαστηρίου της χώρας, είναι κι αυτός γόνος των Ολίγων. Των Ολίγων Αριστοκρατών. Ή των Αριστοκρατικών Ολίγων. Κι αν δεν είναι (γιατι δεν το 'ψαξα) γόνος, σίγουρα επιθυμεί μέσω εμβάσματος να γίνει κι εκείνος μέλος της λέσχης.
Ο Άρειος πάγος υπήρχε για την ευεργέτηση της ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ. Όχι για την εξαθλίωση των πολιτών. Οχι για τις πνευματικές χειροπέδες των ελεύθερα σκεπτόμενων ανθρώπων.
Τι δουλειά έχουν τέτοια άνθρωποι μέσα στον σημερινό Άρειο Πάγο.
...Που έχει πάψει να ειναι πάγος, δηλαδή βράχος, όντας κτήριο.
Μήπως γι' αυτό ξέπεσε και η δικαιοσύνη;
Αφού χάσαμε την ουσία μέσα στους αιώνες, κρατώντας απλώς τα ονόματα να μας θυμίζουν, αμυδρώς κατι.
Ξεχάσαμε πως οι πρόγονοί μας ειχαν βάλει μεχρι και τους θεούς να δικάζονται εκεί.
Κανένας υπεράνω της δικαιοσύνης.
Κανένας υπεράνω του δικαίου.
Αλήθεια, σε έναν λογικό κόσμο, τι σχέση έχει το δίκαιο με την χρήση μάσκας;
Καλά μαντέψατε...
Όσο το σημερινό πολίτευμα είναι Δημοκρατία,
άλλο τόσο το ανώτατο δικαστήριο της Ελλάδος είναι Άρειος Πάγος.
Έγκλημα είναι η ποινικοποίηση ελευθεριών που οι ολίγοι βλέπουν ως αδίκημα, στην προσπάθειά τους να ξαναφέρουν τον μεσαίωνα, αυτή την φορά κάτω από τα άμφια της επιστήμης.
Είπε σοβαροφανής, σήμερα το απόγευμα τις παρακάτω λέξεις, θέλοντας να τονίσει την κοινή προσπάθεια. Πως όμως η προσπάθεια να ειναι κοινή, όταν από το ξεκίνημα, ήδη, έχεις διαιρέσει την κοινωνία και το ματς είναι στημένο:
"Το κράτος, οι επιστήμονες και οι πολίτες..."
είπε...
...διαβάζοντας τον ξύλινο λόγο που κάποιος άγνωστος για εκείνον έγραψε.
Είχε κοιταχτεί πολλές φορές στον καθρέφτη επαναλαμβάνοντας συγκεκριμένες φράσεις που τον δυσκόλευαν. Κάνοντας πρόβα ηθοποιόυ με τον σκηνοθέτη, που τον ενθάρρυνε να λαμβάνει το κατάλληλο ύφος πριν πλασάρει την καθε ατάκα.
Αυτή ήταν μια εύκολη φράση να ειπωθεί.
Την προσπερναγε νερό, εστιάζοντας σε άλλες πιο βαρύγδουπες.
Εστιάζοντας σε εκείνες που θα μετέφεραν το μήνυμα, εμμέσως πλην σαφώς, ότι το φίμωτρο αποτελεί ευεργέτημα, μπροστά στην ανείπωτη οικονομική και υπαρξιακή φθορά ενος δευτέρου lock down.
Αφήνοντας αιχμές για τις ενοχές που θα πρέπει όλοι εμείς να αισθανθούμε, εαν εν τέλει ο ίδιος κηρύξει ένα δεύτερο lock down, ως κακοί μαθητές ενός οικοτροφείου εκπαιδευομένων παραφρώνων.
Ένα ολόκληρο τέταρτο της ώρας για να πει το απόλυτο τίποτα. Με συγκλονιστικές φανφάρες για το πόσο συγκλονιστικά υπέροχος είναι.
Μου θύμισε το πως γλύφονται τα οικόσιτα.
Η αηδία που ένιωσα με έκανε να μην μπορώ να σταματήσω να γράφω.
Κάπου εδώ αισθάνομαι μια μικρή εξιλέωση.
Η μεγαλύτερη θα βιωθεί σε συλλογικό επίπεδο.
Το γιατί όλα αυτά τα υποχθόνια σχέδια δεν θα λειτουργήσουν, είναι άλλη κουβέντα.
Υπάρχει ένας πολύ μεγαλύτερος Νόμος του ανθρωπίνου, και Νέμει ορθά.
"Κράτος, επιστήμονες και πολίτες..."
Είχε τόσο υλικό αυτή η φράση στην οποία ουδέποτε έδωσε την πρέπουσα σημασία...
που ειναι οι ίδιες έννοιες αυτές που στο τέλος θα τον καταπιούν...
Κι όμως, ολοένα τις προσπερνούσε.