Ο Υποναύαρχος ε.α Στέλιος Φενέκος ασχολείται ενεργά με την πολιτική και είναι πρόεδρος της Κοινωνίας Αξιών. Αυτό δεν τον οδήγησε να πάρει διαζύγιο από τη λογική. Αντιθέτως τη χρησιμοποιεί πάντα στις αναλύσεις του και γι΄ αυτό είναι από τις πιο αξιόπιστες φωνές.
Τι γράφει λοιπόν για μια πολύ σοβαρή συνέπεια της συμφωνίας Ελλάδας-Αιγύπτου. Συνέπεια για την οποία κάποιοι θα πρέπει να δώσουν εξηγήσεις.
Γράφει:
Η ΟΡΙΟΘΕΤΗΣΗ ΑΟΖ ΜΕ ΚΥΠΡΟ ΔΙΜΕΡΩΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΛΕΟΝ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ
Επειδή ακούω πολιτικούς και μη να λένε ότι επίκειται οριοθέτηση ΑΟΖ μεταξύ Ελλάδος και Κύπρου ( ή γιατί δεν το κάνουμε), επισημαίνω ότι πλέον έχει αποδυναμωθεί μία τέτοια προοπτική, με βάση την συμφωνία μας με την Αίγυπτο.
Κι αυτό γιατί εκεί προβλέπεται (άρθρο 1 παρ. ε) ότι εάν κάνουμε οιαδήποτε οριοθέτηση με τρίτο κράτος προς τα ανατολικά και πέραν του σημείου Α (προς την Κύπρο δηλαδή) θα πρέπει η να διαβουλευθούμε με την Αίγυπτο (και αντίστοιχα αυτή με μας, εάν πάει να κάνει οριοθέτηση με Τουρκία).
Όπως εύκολα γίνεται αντιληπτό η παράγραφος αυτή μας δένει τα χέρια και καθιστά πλέον την Αίγυπτο (και την Τουρκία όπως εξελίσσεται) ρυθμιστές στην οριοθέτηση της ΑΟΖ πέραν του 28ου μεσημβρινού.
Ενώ εάν η παράγραφος αυτή έγραφε: “Σε περίπτωση που οι διαβουλεύσεις δεν επιτύχουν, τότε αρμόδιο για την επίλυση της διαφοράς θα μπορεί να είναι το ΔΔΧ (ή του Αμβούργου) όπου η καθεμία από τις δύο χώρες θα μπορεί να προσφύγει για την επίλυση της διαφοράς”, τότε θα μπορούσαμε να προσφύγουμε ακόμη και μονομερώς.
Δεν γνωρίζω εάν το διεκδικήσαμε.
Δυστυχώς όμως η δυνατότητα πλέον για οριοθέτηση με την Κύπρο πέραν του 28ου Μεσημβρινού (όπου περιλαμβάνεται μία περιοχή από την Ρόδο μέχρι το Καστελλόριζο) δεν υπάρχει, και ελέγχεται πλέον καθοριστικά από άλλους (τρίτους).