Κάπως έτσι ψυχανεμίζομαι ότι στελεχώθηκε η επιτροπή του 21 και άλλες θέσεις συμβούλων, κάπως έτσι είδαμε τα τερατουργήματα με τα κακόγουστα λαμπάκια της Στέγης Ωνάση, κάπως έτσι παριστάνουμε τον Ιντιάνα Τζόουνς στην Πανεπιστημίου και κάπως έτσι η κα Έβερτ μας είπε χτες γεμάτους μίσος και εμπάθεια, γιατί δεν βρήκαμε τίποτα το συμπαθητικό στο τσαντίρι της πλατείας Βικτωρίας.
Οι ελίτ πλέον δεν έχουν να κάνουν με το πνεύμα, δεν έχουν να κάνουν με τον ελληνισμό, δεν έχουν να κάνουν με την ρεαλιστική αντιμετώπιση προβλημάτων. Δεν είναι Μπενάκης, Τοσίτσας και αδελφοί Βαλλιάνοι, που έδωσαν στην χώρα αριστουργήματα που δεν σεβαστήκαμε. Έχουν να κάνουν με τα ισλουστρασιόν εξώφυλλα περιοδικών, με τα μπότοξ και τα μοντελάκια, με δεξιώσεις, φρου, φρου κι αρώματα. Ουδεμία σχέση έχουν με τον κόσμο, τον οποίο θεωρούν πλεμπ ντε Μπιθουλά και δεν διστάζουν να του το πετάνε στα μούτρα συνεχώς.
Οι ελίτ πλέον είναι το ίδιο απεχθείς με το παρακμιακό περιθώριο που ανέβηκε στην εξουσία επι ΣΥΡΙΖΑ.
Η χώρα δεν θα ζήσει με δυναστείες Καρολίγγειων, Μεροβίγγειων και Λουδοβίκων, σε έκδοση καρικατούρα κιόλας. Αν θέλαμε βασιλείς και αυλικούς διαλέγαμε και το ορίτζιναλ, που είναι και glamour. Δεν χρειαζόμαστε το ξεβλαχεμένο, ούτε το καβαλημένο.
Ας προσγειωθούν επιτέλους εκεί πάνω.