• Ο Ολυμπιακός είναι καβάλα στ΄ άλογο με τις δύο νίκες του στις δύο πρώτες αγωνιστικές των πλέϊ οφς και την αύξηση της διαφοράς του, λόγω των πέντε βαθμών που έχασε ο ΠΑΟΚ (από τον Παναθηναίκό, αλλά κι από τον ίδιο τον Ολυμπιακό) και των δύο που έχασε η ΑΕΚ (επίσης από τον Παναθηναϊκό).
• Η σωστή αξιολόγηση, όμως, και της δεύτερης νίκης του Ολυμπιακού, αυτής επί του Άρη στο άδειο Καραϊσκάκη, είναι απαραίτητη από τον Πέδρο Μαρτίνς και ασφαλώς και τους ποδοσφαιριστές του Ολυμπιακού, ενόψει της ακόμη πιο καθοριστικής ολοκλήρωσης της σεζόν. Στα δε δικά μου μάτια, από την αξιολόγηση προκύπτουν ουκ ολίγα ερωτηματικά, δηλαδή θεματάκια τα οποία χρειάζεται να διορθωθούν, σε συνέχεια των όσων είχαμε παρατηρήσει στην Τούμπα. Γιατί διαφορετικά, ειλικρινά, δεν βλέπω τον Ολυμπιακό ούτε αήττητο να παίρνει το πρωτάθλημα, ούτε στον τελικό του Κυπέλλου να πηγαίνει, ούτε να περνάει τη Γουλβς.
• Κι ακόμη και το πρωτάθλημα ο Ολυμπιακός ακόμη δεν το έχει πάρει. Δεν λέω ότι, έτσι όπως είναι, μπορεί να το πάρουν οι άλλοι, όμως το πρωτάθλημα ούτε ο Ολυμπιακός το έχει πάρει. Για να το πάρει και μαθηματικά χρειάζεται ακόμη δύο νίκες και δύο ισοπαλίες, οκτώ πόντους, εφόσον όμως ισχύσει η αφαίρεση των εφτά βαθμών από τον ΠΑΟΚ. Αν τους πάρει πίσω ο ΠΑΟΚ τους εφτά βαθμούς από το CAS ο Ολυμπιακός χρειάζεται 13 βαθμούς από τους 24 που θα παιχτούν στις οκτώ τελευταίες αγωνιστικές.
• Εξυπακούεται ότι ο Ολυμπιακός είναι τεράστιο φαβορί για τον τίτλο, αλλά πρώτον δεν το έχει πάρει ακόμη και δεύτερον σημασία έχει και το πώς παίρνεις ένα τίτλο, αυτό που λέμε να το πάρεις με στιλ, ειδικά μετά από δύο χρόνια στα οποία τον είχε χάσει ελέω ΑΕΚ, ΠΑΟΚ (κι εξυγίανσης).
• Τέλος πάντων, για να επιστρέψουμε στο παιχνίδι με τον Άρη, στο οποίο συγκεκριμένα πράγματα χρήζουν ανάλυσης.
• Κατ΄ αρχάς, είναι θλιβερό αυτό που συμβαίνει και στα δύο πρώτα παιχνίδια με τον Σα, στο τελευταίο λεπτό να κάνει τέτοια εξοργιστικά λάθη. Με τον ΠΑΟΚ να κάνει έξοδο χωρίς λόγο στο 97’ στο κεφάλι του…Σισέ, να χάνει την μπάλα μέσα από τα χέρια του και να δίνει την ευκαιρία στον Σβιντέρσκι να ισοφαρίσει. Και με τον Άρη να το…τερματίζει στο 93’ και να κάνει…ντρίμπλα στην περιοχή του και δη αποτυχημένη και να δίνει την ευκαιρία στον Ιντέγε να βάλει και δεύτερο γκολ.
Το ότι στην Τούμπα τον έσωσε ο Γκιγιέρμε βάζοντας κόντρα και στο Καραϊσκάκη τον έσωσε ο Μπα με ένα εκπληκτικό τάκλιν, δεν αλλάζει την πραγματικότητα: ο γκολκίπερ του Ολυμπιακού χάνει την συγκέντρωση του εύκολα και υποπίπτει σε ασυγχώρητα λάθη.
Το μόνο καλό είναι ότι με τον Άρη έως την στιγμή εκείνη είχε πιο σταθερή εικόνα σε σχέση με τον αγώνα με τον ΠΑΟΚ, δεν είχε κάνει άλλο λάθος, δεν ευθύνονταν για το γκολ. Αλλά και σε μία ακόμη στιγμή φάνηκε ότι δεν έχει γυρίσει στα καλά του ο Πορτογάλος μετά την καραντίνα. Εκεί στο 55’ που δεν υπολόγισε σωστά στην έξοδο μακριά από την περιοχή του, καθυστέρησε και πρόλαβε να τσιμπήσει την μπάλα ο Ιντέγε, τον οποίο δεν λες και…γρήγορο σέντερ φορ.
• Κι από τον Σα πάμε στα στόπερ, που επίσης έκαναν χοντρά λάθη. Ο Μπα όσο καλός αμυντικός κι αν είναι σαν να μην μπορεί να αποφύγει την μία γκέλα ανά ματς! Το διώξιμο του στην όχι ιδιαίτερα επικίνδυνη σέντρα του Κόρχουτ στο 8’ ήταν διώξιμο Β’ Εθνικής-απλά στάθηκε τυχερός ο Σα που ο Μπρούνο Γκάμα αστόχησε από εξαιρετικά ευνοϊκή θέση. Ούτε η αντίδραση του Μπα ήταν η καλύτερη στο μπάσιμο του Λάρσον στο 57’, όπου κι εκεί ο Σα ήταν τυχερός γιατί στο σουτ του κυνηγού του Άρη η μπάλα βρήκε το δεξί του δοκάρι. Η αλήθεια είναι ότι ο Μπα είχε τρεις πολύ εντυπωσιακές νίκες σε προσωπικές μονομαχίες επί του Γκάμα και του Ιντέγε, αλλά όταν ο στόπερ του Ολυμπιακού είναι μέσα σε δύο σπουδαίες ευκαιρίες του αντίπαλου, επιτυχία δεν είναι.
• Χειρότερο βαθμό παίρνει ο Σισέ, γιατί και σοβαρό λάθος έκανε και δεν είχε και τις καλές επεμβάσεις που είχε ο Μπα. Η αντίδραση του στο μοναδικό γκολ του Άρη ήταν επίσης επιπέδου Β΄ Εθνικής-έτσι άγαρμπα που έβαλε το πόδι του, δεν ήταν περίεργο που την έστρωσε μια χαρά στον Ιντέγε. Αλλά και στη φάση του 55’, που ο Ιντέγε πρόλαβε τον Σα, ο Σισέ πήγε πολύ καθυστερημένα στη φάση κι έχασε εντελώς τον παίκτη του.
• Όταν έχεις τον γκολκίπερ σου και τους στόπερ να κάνουν τρεις φάσεις δώρο στον αντίπαλο, απολύτως ευχαριστημένος πρέπει να είσαι που τέλειωσες το ματς με ένα γκολ παθητικό. Μόνο που για να συμβεί αυτό έπρεπε να σταθείς τυχερός και στο δοκάρι του Λάρσον και στις ευκαιρίες του Ιντέγε στο 55’ και στο 93 ‘ και σε εκείνη του Γκάμα στο 8’. Τρεις φάσεις έδωσε ο Ολυμπιακός στον Άρη-δεν θα κάνει κι ο Άρης δύο φάσεις μόνος του; Μάνι μάνι να πέντε ευκαιρίες για τον Άρη μέσα στο Καραϊσκάκη…
• Κι αν θέλουμε να είμαστε δίκαιοι, δεν ήταν μόνο ο γκολκίπερ κι οι στόπερ, ήταν γενικότερα κακό το ανασταλτικό κομμάτι του παιχνιδιού του Ολυμπιακού. Για παράδειγμα, στο γκολ του Άρη ο Γκιγιέρμε απλά παρακολούθησε τον Μαντσίνι, μάρκαρε όπως λέμε με τα μάτια…Το ίδιο ακριβώς έκαναν κι ο Τσιμίκας με τον Μπουχαλάκη στο σουτ του Γκάμα στο 8’, μία φάση που ξεκίνησε από σκοτωμένη πάσα του Μπουχαλάκη στον Γκιγιέρμε, με τον Βραζιλιάνο του Ολυμπιακού να μην μπαίνει δυνατά στη μονομαχία για να το «σώσει»…Ένα δε σουτ του Ρόουζ στο α΄ ημίχρονο, έγινε επειδή ο Καμαρά γύρισε την μπάλα με το κεφάλι πάνω σε αντίπαλο έξω από την περιοχή του Σα!...
• Μακάρι να διαψευστώ οικτρά, αλλά όλο αυτό που είδαμε την Κυριακή στο Καραϊσκάκη, δηλαδή την χαλαρότητα με την οποία αντιμετώπισε ο Ολυμπιακός την αμυντική συμπεριφορά του, θα το βρει μπροστά του στη ρεβάνς του Κυπέλλου με τον ΠΑΟΚ μέσα στο Καραϊσκάκη την προσεχή Τετάρτη. Το ποδόσφαιρο σε επιβραβεύει, αλλά και σε τιμωρεί. Δεν μπορεί ο Ολυμπιακός να έχει τρία γκολ παθητικό εκτός έδρας σε 28 αγωνιστικές και να έχει εφτά γκολ παθητικό, δηλαδή υπερδιπλάσιο, εντός έδρας. Σημαίνει ότι ενώ παίζει σοβαρά αμυντικά έξω, παίζει επιπόλαια αμυντικά μέσα.
• Κι αν ο ΠΑΟΚ βάλει γκολ στη ρεβάνς, που έχει βάλει γκολ και πέρσι και φέτος στο Καραϊσκάκη, τότε ο Ολυμπιακός για να περάσει στον τελικό πρέπει να του βάλει τουλάχιστον δύο γκολ. Και θυμόμαστε ότι πέρσι (0-1) και φέτος (1-1) ο Ολυμπιακός του ΠΑΟΚ στο Καραϊσκάκη του έχει βάλει μόλις ένα γκολ, κι αυτό με πέναλτι…