Κάτι που πολλοί δεν παρατηρούν είναι η ησυχία που επικρατεί καθόλου τυχαία στα βουλγαρικά σύνορα, ο Ερντογάν κλείνει το μάτι στον Βούλγαρο Πρόεδρο Μπορίσοφ δείχνοντας ότι θέλει να πλήξει μόνο την Ελλάδα.
Την ίδια ώρα σύμφωνα με πληροφορίες από στρατιωτικές πηγές οι Βούλγαροι κλείνουν τα φράγματα τους στον Έβρο. Αυτό έχει ως συνέπεια να μένει ψηλά η στάθμη του ποταμού στα δικά τους σύνορα κάνοντας δύσκολο το πέρασμα ενώ χαμηλώνει η στάθμη στα ελληνικά σύνορα.
Την ίδια ώρα σύμφωνα με πληροφορίες από στρατιωτικές πηγές οι Βούλγαροι κλείνουν τα φράγματα τους στον Έβρο. Αυτό έχει ως συνέπεια να μένει ψηλά η στάθμη του ποταμού στα δικά τους σύνορα κάνοντας δύσκολο το πέρασμα ενώ χαμηλώνει η στάθμη στα ελληνικά σύνορα.
Εύλογα οι κάτοικοι αλλά και στρατιωτικοί που έχουν υπηρετήσει στον Έβρο παρατηρούν ότι φέτος η στάθμη μένει σε πολύ χαμηλά για την εποχή επίπεδα, δείχνοντας έτσι ένα ακόμα στοιχείο για το που στοχεύει η Τουρκία να στέλνει ροές με τους Βούλγαρους να υλοποιούν το δικό τους σχέδιο.
Καθάρματα Βούλγαροι έρχεται η στιγμή που θα λογαριστούμε και δεν θα ξέρετε που να κρυφτείτε. Αρκεί να σας θυμίσουμε τι πάθατε από τον Αυτοκράτορα Βασίλειο Β' που έμεινε σην Ιστορία ως Βουλγαροκτόνος!!
Το 1014, ο Βασίλειος ήταν έτοιμος να ξεκινήσει μία εκστρατεία με στόχο την εξάλειψη της αντίστασης των Βουλγάρων. Στις 29 Ιουλίου 1014, ο Βασίλειος Β΄ και ο στρατηγός του, Νικηφόρος Ξιφίας, διέλυσαν το βουλγαρικό στρατό στη Μάχη του Κλειδίου στην οροσειρά Μπέλλες. Ο Σαμουήλ απέφυγε την αιχμαλωσία χάρη στην ανδρεία του γιου του, Γαβριήλ. Έχοντας συντρίψει τους Βούλγαρους, ο Βασίλειος Β' αιχμαλώτισε 15.000 άνδρες, τους οποίους και τύφλωσε αφήνοντας μόνο έναν μονόφθαλμο ανά 100 τυφλούς άνδρες για να μπορέσουν να επιστρέψουν στον Σαμουήλ. Ο Σαμουήλ αντίκρυσε συγκλονισμένος τον τυφλό στρατό του και δύο ημέρες αργότερα πέθανε μετά από καρδιακό επεισόδιο. Αν και η έκταση της κακομεταχείρισης των Βούλγαρων αιχμαλώτων μπορεί να έχει μεγαλοποιηθεί, το περιστατικό αυτό βοήθησε στο να δοθεί αργότερα στον Βασίλειο Β' η προσωνυμία "ο Βουλγαροκτόνος".
Η Βουλγαρία πολέμησε για άλλα τέσσερα χρόνια, καθώς η αντίστασή της αναζωπυρώθηκε από τη σκληρότητα του Βασίλειου Β΄. Την άνοιξη του 1017 ο Βασίλειος Β΄ ξεκίνησε απ' τη Μοσυνούπολη εναντίον του οχυρού του Λογγά (βρίσκεται μεταξύ Σιδεροχωρίου και Τοιχιού Καστοριάς), το οποίο μετά από σκληρή πολιορκία παραδόθηκε στους Βυζαντινούς. Ο αυτοκράτορας κατέστρεψε εκ θεμελίων το βουλγάρικο οχυρό και μοίρασε τους στασιαστές κατοίκους του ως σκλάβους στους στρατιώτες του. Μετά την κατάληψη του Λογγά ο Βασίλειος κυρίευσε τη γειτονική Καστοριά, που την κατείχαν αρκετά χρόνια οι Βούλγαροι, και στη συνέχεια κατέλαβε την Οχρίδα υποτάσσοντας τελικά τους Βούλγαρους το 1018. Η υποταγή αυτή ήταν το αποτέλεσμα της συνεχιζόμενης στρατιωτικής πίεσης και της επιτυχημένης διπλωματικής εκστρατείας που στόχευε στη διχόνοια και στην εξαγορά της βουλγαρικής ηγεσίας. Με τη νίκη επί των Βουλγάρων και τη μετέπειτα υποταγή των Σέρβων, εκπληρώθηκε ένας από τους στόχους του Βασίλειου Β', καθώς η αυτοκρατορία ανέκτησε τα σύνορά της στον Δούναβη για πρώτη φορά μετά από 400 χρόνια.
Ο Βασίλειος γιόρτασε το γεγονός με ένα θρίαμβο στην Αθήνα, αφού πριν επιστρέψει στην Κωνσταντινούπολη συνέχισε την προέλασή του από τη Στρώμνιτσα έως το Μελένικο, εισέβαλε στη Πελαγονία και από την πεδιάδα της Αλμωπίας έφθασε στη Θεσσαλονίκη (1015) και στη συνέχεια μέσω Λιβαδιάς έφτασε στην Αθήνα, όπου παρέμεινε αρκετό χρονικό διάστημα και προσκύνησε στην Παναγία την Αθηνιώτισσα (στον Παρθενώνα). Μετά πήγε στον Πειραιά, όπου ήταν συγκεντρωμένος ο στόλος του, επιβιβάστηκε στα καράβια και έπλευσε στην Κωνσταντινούπολη. Από τη “Χρυσή Πύλη” μπήκε θριαμβευτικά στην πρωτεύουσα, στεφανωμένος με χρυσό στεφάνι και όρθιος πάνω σε μεγαλόπρεπο άρμα.