Παραμιλώντας και περιμένοντας την ανάπτυξη!!!!


Παραμιλώντας ενόσω περιμένουμε τον GODot
Τί ακριβώς περιμένουμε παιδιά;
Να αλλάξουν οι βάσεις θεώρησης του κόσμου, πάνω στις οποίες στήθηκε η Δυτική Ευρώπη και οι οποίες διέπονται από τη λατρεία για το Δίκαιο, μετατρέποντάς την ξαφνικά σε Πολιτισμό Αγάπης;
Διότι όταν μιλάμε για Πολιτική λύση αυτό ουσιαστικά εννοούμετην Πολιτισμική αλλαγή θεώρησης των Δυτικών Κοινωνιών προς το Συναίσθημα και την απομάκρυνσή της από τον ψυχρό Ρεαλισμό!!!
Να αποκτήσουν συγχωρητική διάθεση για τα δικά μας λάθη και βαθιά αυτογνωσία για τη δικιά τους μανία με την Ισχύ;
Τί ακριβώς περιμένουμε και δεν τελειώνουμε αυτήν την υπόθεση της Διαπραγμάτευσης με την Ελληνική Κοινωνία και το κατά πόσο θα αποδεχθεί παράλογα μέτρα που δεν μπορούν ποτέ να ολοκληρωθούν;
Και γιατί να μας συγχωρήσουν και να αποδεχτούν απώλειες στα δικά τους Κεφάλαια όταν εμείς οι ίδιοι δεν πράττουμε το ελάχιστο, που είναι οι μεταρρυθμίσεις με στόχο την αποδοτικότητα του Δημοσίου τομέα και την εξάλειψη της σπατάλης;
Ουσιαστικά είμαστε εκτεθειμένοι απέναντί τους, τουλάχιστον ως προς τα προσχήματα. Άσχετα με το αν μια τέτοια συμμόρφωσή μας μπορεί να έκρυβε εκπλήξεις ακόμα και για τη φρόνιμη εκδοχή μας ως χώρα…
Κρατάνε δίκιο «οι Οχτροί» αγαπητοί... Κατά το γνωστό άσμα - ΔΥΣΤΥΧΩΣ - και εμείς ωσάν «Δειλοί, Μοιραίοι κι Άβουλοι αντάμα, προσμένουμε ίσως κάποιο θάμα…!» (???)
Μας ΓΡΑΨΑΝΕ ΕΝΑ ΜΠΟΥΓΙΟΥΡΝΤΙ ΚΑΙ ΛΕΝΕ να προσκυνήσουμε. ΟΚ κατανοητό... Μα πώς είναι δυνατόν να το αποδεχθεί αυτό μια Ελληνική Κυβέρνηση με συγκεκριμένη πολιτική θέση που εδράζεται στη στήριξη των πιο αδύναμων (έστω Ιδεολογικά);
Μας γράψανε ποιοι είναι οι όροι και αυτό δε θα αλλάξει, όσο και αν παίζουμε καθυστερήσεις. Και είμαστε γυμνοί από προσχήματα, καθώς αλλαγές προς το δικαιότερον δεν κάνουμε κατά την κρίση των δανειστών.Έτσι το βλέπουνε αυτοί και το θέμα μας είναι πως αυτοί έχουν τα λεφτά, ενώ εμείς τα ζητάμε.
Τί ακριβώς περιμένουμε ξαναρωτώ; Τους βαρβάρους που θα ήταν μια κάποια λύσις…;
Ζητιανεύουμε κατανόηση τη στιγμή που για το χρήμα, εξαφανίζονται λαοί από προσώπου Γής;
Εκδιώκουμε τους δανειστές και προσκαλούμε τα λεφτά τους; Πώς ακριβώς μπορεί να γίνει αυτό το μαγικό;
Διότι ακόμα και αυτήν την στιγμή αν βελτιώσουν τη στάση τους και η Στρατηγική της κυβέρνησης δικαιωθεί μερικώς, τα ήδη συμπεφωνημένα είναι ΕΞΩΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ!
Το σενάριο δε βγήκε και επίπονα το καταλάβαμε το καλοκαίρι του ’15. Τι ακριβώς περιμένουμε; Μια φρικιαστική επανάληψη του Δράματος με πιθανή επίπτωση το  κούρεμα καταθέσεων και διακοπή του Ελληνικού Προγράμματος για να κορυφωθεί η καταστροφή;
Μήπως μια άτεγκτη διορία για να ψηφιστούν όλα πακέτο;
…και μετά; Πώς θα εφαρμοστούν αυτά που κανείς δεν πιστεύει ότι μπορούν να εφαρμοστούν στην πράξη;
Πλεονάσματα του 3,5% ή του 4,5% όπως προσφάτως ακούστηκε; Διάλυση του ιδιωτικού τομέα και ζωές ταπεινωμένες στη φτώχεια;
Χωρίς συμμετοχή του ΔΝΤ τα πάντα τινάζονται στον αέρα ... μας το είπανε και μια και δυο και χίλιες δέκα-δυο.
Ποιά είναι ακριβώς η διορία που τα δανεικά πάλι θα τελειώσουν και ξανά μανά θα απειλούμαστε με ανθρωπιστική κρίση την ίδια στιγμή που στον 25ο παράλληλο ανά πάσα στιγμή μπορεί να ανοίξει η πόρτα του φρενοκομείου;
Μήπως η πεποίθηση πως οι Γερμανικές εκλογές θα βγάλουν μια Φιλελληνική Γερμανική Διοίκηση έτοιμη να απαρνηθεί τις προαιώνιες Βόρειο-Ευρωπαϊκές αξίες της και ακόμη πιο έτοιμη να μας κάνει τη ζωή πιο εύκολη; Στα σοβαρά το περιμένουμε αυτό;
Τί δικαιολογία θα υπάρχει αν ξαναβρεθούμε στεγνωμένοι από ρευστό με 3 ημέρες μπροστά μας, πριν το χάος; …ότι περιμέναμε αλλαγή προσώπων και πολιτική λύση;
Υπάρχει κάτι που δε φαίνεται να έχει γίνει κατανοητό: ... το ότι στις ανεπτυγμένες χώρες τα Συστήματα είναι ισχυρότερα από τα Πρόσωπα! Δεν αλλάζουν πάγιες και διαχρονικές πολιτικές ανάλογα με το πρόσωπο. Είναι απλά θέμα κουλτούρας και ηθών – εθίμων οι συμπεριφορές να στριφογυρίζουν πέριξ σταθερών αξιών. Οι χώρες αυτές λειτουργούν με βάση τα Συστήματά τους και όχι με επίκεντρο τη συμπόνια =ΠΡΟΣΟΧΗ!
ΑΝ ΡΙΣΚΑΡΟΥΜΕ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΜΕΧΡΙ ΤΟΝ ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟ ελπίζοντας στην αλλαγή προσώπου πόσο μεγάλη θα είναι η καταστροφή όταν ανακαλύψουμε ότι το ίδιο τροπάριο το ακούμε απλά από άλλον ψάλτη; Τότε η Μικρασιατική καταστροφή θα φαντάζει νανούρισμα.
Η βιασύνη είναι κακός σύμβουλος ... σύμφωνοι ... (και η αντιπολίτευση έχει κίνητρο να πιέζει για ταχεία λύση, ΔΕΚΤΟΝ!), αλλά και η άσκοπη καθυστέρηση που βασίζεται σε στρατηγική υψηλού ρίσκου είναι στην ουσία τζογάρισμα με τρομακτικές επιπτώσεις ΑΝ ΔΕΝ πετύχει.
Στο γνωστό θεατρικό έργο ο GODot δεν ήρθε ποτέ ... θαύματα δε θα δούμε ...
... κάντε το επόμενο βήμα … όποιο και αν είναι αυτό, ΑΛΛΑ κάντε το …

Δημοσίευση σχολίου

Αφήστε το σχόλιό σας εδώ

Νεότερη Παλαιότερη